Halledemiyorum. Zamanla her şeyin geçeceğine inandırdım kendimi ve buna o kadar körü körüne inandım ki inancım beni ayakta tutmak yerine en derinden sarstı. İnancım beni iyileştirmek yerine içimdeki en sağlam yerleri söküp aldı. İçimde yıllardır sessizce duran dengeyi bozdu, götürdü bir çok şeyi. Denizleri götürdü mesela; çünkü onun dalgalarında sa... Devamını Gör

Bazen bir çocuğun omzuna, kendi ağırlığından çok daha fazlasını yüklüyoruz.
Bunu fark etmiyoruz bile.
Sadece bir cümleyle başlıyor her şey:
“Bak, filancanın oğlu…’’
Bir karşılaştırmanın en hafif versiyonu bile bir çocuğun kalbinde ağır bir iz bırakıyor.

Çünkü hiçbir çocuk, başkasının göl... Devamını Gör

İyi hal indirimi uygulamayalı çok oldu.
Önceleri hemen yelkenleri suya indirirdim. Tarafıma yapılan kötülükleri nankörlükleri bir çırpıda unutuverirdim. Sonra baktım ki bu sürekli hale gelmeye başlıyor durup bir düşündüm. Çevremdeki insanlar bu iyi hal durumunu son kullanım tarihi nasılsa geçmiyor diye hunharca kullanır olmuş. Silkindim. Ufacık g... Devamını Gör

Yine buradayım… aynı yerde aynı gökyüzünün altında. Ama her şey farklı şimdi. İnsan bazen fark etmeden büyüyor, kırılıyor, değişiyor; şehir aynı kalsa da içindeki sokaklar bambaşka geliyor. Sesler yabancı, yüzler tanıdık ama uzak, nefes aldığın hava bile eski değil sanki. Tek bir his varki yerinden milim oynamamış; o sıkışmışlık hissi.. Göğsümün ta... Devamını Gör

Dört ayak duruyordu kadim bir şehrin kalbinde,
Taştan, zamandan, tarihten bir sessizlik yükseliyordu.
Bir gün, o sessizliğe bir insan ayak bastı;
Yüreği adalet, nefesi hakikat kokuyordu.

Minarenin gölgesine bir ayak daha eklendi o gün,
Taş değil canla, sözle, onurla yazılmış bir ayaktı. Adı Tahir’di…
Ten rengi değil, vicdanının rengi konuşu... Devamını Gör

Bazen insanın içi istemediği bir sızıyla dolar. Ne tam bir acı ne de farklı bir duygu sadece boşluk kocaman bir boşluk. İçimde ''bir şey eksik'' hissi gibi. İşte ben o eksikliği, sevmek isteyişimin en derin yerinde hissediyorum. Sevmek istiyorum. Sevmek ve sevilmek. Sonunun ne olacağını düşünmeden, kalbimi saklamadan, hevesimi yarım bırakmadan, içi... Devamını Gör

Neden ölümle çok mutluyum, neden dokunduğunda içime bir ferahlık doluyor,
biliyor musun?
Bu soruların cevabı bugünün gölgesinde değil…
Yıllar önce, içimde saklanan o küçük çocuğun kalbinde.

Bir zamanlar,
elleri titreyen bir umut gibiydi hayat.
Dalıp giderdi gözleri, kimse anlamazdı içinden geçen fırtınayı.
Yalnızlığı, oyuncaklarından daha ... Devamını Gör

Gün geçiyor…
Ve sen, ruhunun kuytularında
kimseye söylemediğin bir sır gibi
biriktiriyorsun onu.

Her nefeste biraz daha,
her bakışta bir damla daha
ekliyorsun kalbine.
Sanırsın ki zamanın avuçları geniş,
sığdırır içine bütün özlemleri…
Oysa daralıyor her geçen gün,
sen biriktirdikçe çoğalıyor eksikliğin.

Kalbin, ona ayrılmış bir oda ... Devamını Gör

Mezarlıktan korkan bilir,
Henüz dokunmamıştır kalbine son ayrılık.
Toprakla konuşmamış, rüzgâra bir isim emanet etmemiştir.
Daha beklemiştir hayat, alacaklı değildir ondan.

Çünkü sevdiği ölmemiştir hâlâ,
Bir nefes gibi omzunda,
Bir dua gibi dilinde duruyordur.
Gecenin koynunda çalan her rüzgâr,
Ona hâlâ “Dönersin” diye fısıldıyordur.

M... Devamını Gör

Aslı Öğretmenimizin bize kattığı değerler, sadece okulda öğrendiklerimizle sınırlı değildi. Onun yaklaşımı, sabrı ve anlayışı, hayatın her alanında bize rehberlik etti. Bazen ders sırasında söylediği basit bir cümle, günlerce aklımda kaldı ve hayatımı şekillendirmemde yol gösterdi. Onun sayesinde, küçük detaylara dikkat etmeyi, başkalarının duygula... Devamını Gör

Lise yıllarında Aslı Öğretmenimiz sınıfımıza girdiğinde, onun sadece bir öğretmen olmadığını hemen anladım. Sanki bize hayatı, insan olmayı ve doğruyu yanlışı öğretmeye gelmiş gibiydi. Her zaman sabırlı, anlayışlı ve öğrencilerine değer veren biriydi. Ders anlatırken sadece bilgiyi aktarmakla kalmaz, aynı zamanda bizi dinler, sorularımızla ilgile... Devamını Gör

Bilmezsin nasıl meftunum
Yangınım , korum , vurgunum.
Sensiz acılar diyarı yurdum.
Sevda diye zehir içtim yudum yudum.
Bilmezsin…
Sana ölür sana dirilim.
Öyle bir yardan yandı ki dilim.
En büyük günah bana tenin.
Hasretinle kavrulurum bilmezsin.
Daha kaç mısra yazar bu kalem;
Kaç ay , kaç mevsim kaç yıl döner,
Bilmezsin sensiz ömür nas... Devamını Gör

İnsan kalabalıklar içinde de yalnızdır aslında.Bir an mutlusun ama bir an sonra boşluğa düşersin.İnsan bazen kaçtım ,kaçabilirim sandığı cehenneme yeni baştan tutulurmuş.Bir an tamam bitti kurtuldum sanırsın ama aslında hayat tamda o an başlatır ,senin için yazdığı planını.Bir cehennemde büyüdüm,her gün içten içe ölüp yaşama savaşı verdim.Her gün b... Devamını Gör

Bazen düşünüyorum… Bir şeyi başardığımızda neden hemen arkamıza saklanıyoruz?
Neden elimizle yaptığımızı gönlümüzle sahiplenemiyoruz?

Ben ne yaparsam yapayım, ilk refleksim hep aynı:
“Aman ne yaptık sanki…”
Bir bakıyorum, yaptığım işin etrafında gereksiz bir tevazu çemberi çizmişim.
Hani... Devamını Gör

Saat dokuzu beş geçe duran her şeyin içinde hâlâ bir nefes var.
Belki bir yorgunluğun nefesi bu; bir ömrü, bir milleti, bir düşünceyi aynı anda taşımış bir kalbin son soluğu.
Biz hep onu kurucu, komutan, kurtarıcı olarak öğrendik. Ama ben bazen sadece “Mustafa”yı düşünüyorum — masasında yalnı... Devamını Gör

İçimi titreten bir gece yine bu gece,
Ayrılık filmi izledim, sızım bana yetmezmiş gibi.
Şimdi kalın bir urgan gibi dolandı boynuna yorganım,
Uyumaktan başka çaresi yok ; yanında olmanın.

İçimi titreten bir gece yine bu gece,
Sis çöktü kirpiklerime ve bu şehre.
Bir koca şehir ağlar derdime, bir de yüreğim,
Sancıyla kıvrılıyor yanına uzanmak... Devamını Gör

Günümüz dünyasında maalesef ki derin bir sosyal çürüme yaşanıyor. Bu çürüme; sadece ahlaki değerlerin zayıflamasıyla değil, insanın insana olan güvenini kaybetmesiyle, sevginin yerini çıkar ilişkilerinin almasıyla ve samimiyetin yerini gösterişin doldurmasıyla kendini gösteriyor.

Artık insanlar birbirini anlamaktan çok, birbirini yargılamayı ter... Devamını Gör

Şöyle bakıyorum da, Özellikle her 29 ekim, 10 kasım ve 23 nisan gibi, Türk milleti için önemli olan günlerde büyük holding ve şirketler b son yıllarda birbirleri ile bir reklam yarışı içine girdiler. Atatürk’ü konu olan ve reklam ajanslarına muhtemelen tonlarca para verilerek yaptırılan bu kısa film tadındaki reklamlar hem tv lerde hem radyolarda ... Devamını Gör

Az önce bir tanıdık aradı.
Ayda yılda bir görüşürüz; aramız ne iyi ne kötü.
Bayramdan bayrama, düğünden düğüne denk geliriz.
Ama yeni bir işe girdiğini hemen bana iletti.
Sanki bu haberi bilmem, onun için bir tür onay mekanizmasıydı.
Kendi başarısını bana anlatmıyor gibiydi de, başarısının... Devamını Gör

İnsan, özlemlerinden dokunmuş bir varlıktır. Her birimiz memleket istiyoruz - sadece coğrafyadan ibaret olmayan, maneviyatın nefes aldığı, ilmin yol gösterdiği, saygının çiçeklendiği, sadakatin bağ oluşturduğu, adaletin gölgelendiği bir memleket. Peki bu ideal neden bu kadar uzakta hissediliyor? Belki de değişimin önce bireyin iç dünyasından başl... Devamını Gör

Bence hayat, tekrar izlenmesin diye değerlidir,
Bir değildir, geri sarılmaz hiçbir sahnesi.
Ne söylediklerin döner kulağına,
Ne de sustukların affeder kendini sessizce.

Bir an vardır elin titrer, kalbin durur az daha,
Bir bakışla değişir ömür boyu yürüdüğün yol.
Ve anlarsın, bazı vedalar ne yarım kalır,
Ne de tamam olur… sadece olur.

Z... Devamını Gör

Baktığım, dokunduğum, tattığım en çokta hissettiğim her şey de onu buluyorum. Bu istemsizce oluyor. Sanki kendimi şartlandırmışım gibi görünse de öyle değil. Mesela saat’e bakıyorum kaçı kaç geçiyor diye, pili bozulmuş buluyorum. Ayrıldığımız günün saatinde duruyor hâlâ. Bana hediye ettiği peluş kalpli yastığımla uyuyorum desem de yalan! Ben hâlâ ... Devamını Gör

Güneş gökyüzünden aldığı ışıltılarını bir sim gibi serpiştiriyordu lavanta bahçesinin üzerine doğru. Her huzmede morlu eflatunlu renk cümbüşü eşlik ediyordu kuş seslerine. İçimde de baharlar açmıştı. Sanki yarış ediyordum lavanta bahçesiyle. Gözlerimi kapadığım salıncakta derin bir nefes aldım. İleri geri sallandığım her an, ağır çekimde ilerleyen... Devamını Gör

Bir sabah daha doğdu, ben yine eksildim,
Aynaya baktım, gözlerimden gece sızdı.
Bir umut aradım, toprak gibi kuruydu içim,
Ne sevinç tuttu elimden, ne de bir yıldız ışığıydı.

Kırılmış dualar gibiyim,
Bir yarım cümlede kaldı bütün hayatım.
Tanrı’ya bile sitem etmeye korkuyorum artık,
Çünkü o da biliyor; ben çoktan pes ettim.

Yaşamak dedi... Devamını Gör

Hayatı çukur olmuş yalnızlığımın
Koskoca bir fakirlik
Gözleri cam göbeği olsa bakılmaz
Dayan yüreğim Dayan sevgilim
Dayan hiçliğimin çökmüş acısı
Olmayan hayrına dayan

Gözün derin denizine dalmasın
Çöktüğün acına bakmasın
Kalbini uzağımda gezdiririm dersin
Bu acı yangın kafa kâğıdını
Acı çekenler çetelesi karalama defterinden
Silmesi... Devamını Gör