Sessizliğin içinde kaybolan bir cümle,
gönlümde kırık bir keman gibi çalar.
Ne zaman bir sözcük düşse dilimden,
göğsümde bir sızı büyür,
ve her şey bir gölge gibi silinir.
O kadar derin ki bu suskunluk,
kendi yankısını bile kaybetmiş.

Zamanın ağırlığı, bir duvar gibi üzerine çöküyor,
her an, bir yük gibi omuzlarımda.
Bütün düşler, sabahı... Devamını Gör

Zamanın içinden geçerken,
bir çiçek soldu.
Bütün gölgeler kayboldu,
sadece bir anın kokusu kaldı geriye.
O an, bir kalpte yankı buldu,
bir ömrün içinde kaybolan bir iz.

Her nefes, bir geçmişin hatırası,
her adım, bir geleceğin belirsizliği.
Ve biz, birer yelken gibi,
rüzgarın yönüne bırakılmışız.
İçimizdeki deniz,
dalgalarla savrulurke... Devamını Gör

Bir sigara dumanı,
rüzgarın yavaşca savurduğu,
beyazdan griye dönüşen,
hayalleri sardığı bir an.
Ağır bir solukla içeri çekilirken,
kalp, derin bir boşluğa düşer.

Her duman, bir kaybolan düşünce gibi,
düşer yerden yukarıya doğru,
görünmeyen bir yolculuğa çıkar,
kendi kaderini çizerken.
Bir an önce tükenir,
ama geriye, izlerini bırakır.... Devamını Gör

Bazen susarsın,
kelimeler ağır gelir diline.
Anlatamazsın,
çünkü anlamayacaklarını bilirsin.
Sessizliğin içinde büyürsün,
fısıldadıkların rüzgâra karışır,
ve bir tek gece duyar seni.

Bir pencere kenarında,
yağmurun ritmine kapılırsın.
Her damla,
kendi içindeki fırtınadan izler taşır.
Birikir, süzülür, kaybolur…
Tıpkı içinde tuttuğun
... Devamını Gör

Bazen içimde
anlamını bilmediğim bir boşluk var,
sanki varlığımın bir köşesi
eksik bırakılmış gibi.
Ne dokunduğum kelimeler
ne de dinlediğim şarkılar
o boşluğu doldurmuyor.

Kim bilir,
belki de bir parçamı
zaman alıp götürdü,
ya da yanlış birine
fazla verdim kendimi.
Geri alamadığım cümleler,
söyleyemediğim gerçekler,
birer eksiklik ... Devamını Gör

Düştü karanlık omuzlarıma,
sessizliğin yüküyle ağır.
Bir yıldız kaydı içimde,
dilek tutmaya bile geç kaldım.

Saçaklardan süzülen yağmur,
üşüten bir fısıltı gibi.
Adını bırakıyorum damlalara,
benden alıp gökyüzüne taşısın diye.

Ne bir ışık yanıyor sokakta,
ne de bir gölge belirsiz.
Kendi sesimden ürker oldum,
gecenin kıyısında kaybolu... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir rüzgar gibi gelir bazen.
Hissedilmez önce,
ama sonra birden,
her bir hücrende
yavaşça, sessizce dolaşır.

Sonsuzluğa adanmış bir bekleyiştir o,
gözlerinde kaybolan bir umut.
Yavaşça, ağır ağır içini sarar.
Gülümsemeler,
şarkılar,
hatıralar…
her şey birer yansıma olur o an.

Bir bakış,
bir dokunuş,
bir anı kalır geriy... Devamını Gör

Zaman,
bir gölge gibi düşer,
her geçen an,
biraz daha siler içindeki izleri.
Geriye sadece
unutulmuş anların yankıları kalır,
ve biz,
her yıkılışın ardından
yeniden doğmak için bekleriz.

Ama beklemek,
bazı zamanlarda
hüsrana dönüşür.
Bir an gelir,
zamanın ağırlığı altında,
gözlerimizdeki kırık yıldızlar
kaybolur,
hatırladığımız te... Devamını Gör

Bazen yalnızlık,
bir odanın köşesinde sessizce bekler.
Hiç konuşmaz, ama hep vardır.
Kelimeler kaybolur,
fakat yalnızlık hep bizimle.

Ve kalp,
sözsüz anlarda
gizli bir şarkı söyler,
belki de bir acıyı hisseder.
Bazen sevmenin yükü,
ağır olur,
ama yine de taşırız.
Çünkü kalp,
bir şekilde sevmeden edemez.

Yalnızlık,
gün batımında s... Devamını Gör

Bir an var,
dönüp bakınca geçip gitmiş.
Yavaşça, sessizce,
gözlerimizin önünden kaybolan bir gölge gibi.
Ama o an,
hiç olmadı mı sence?
Her bir an,
bir ömür boyu yaşayacakmış gibi
derin izler bırakmaz mı?

Bir an var,
korkmadan sevebildiğimiz.
İçindeki boşluğu hissedebilirsin,
ama o boşlukta
her şey birikir.
Anıların en ağır olanı,
... Devamını Gör

Bazı sözler dilden dökülmez,
kalpte bir ağırlık gibi taşınır.
Geceye saklanır gözyaşları,
çünkü gündüzler fazla kalabalık,
fazla gürültülü,
fazla yabancı…

İçimde susturamadığım bir fırtına,
konuşsam da dinlemez kimse.
Yüzümde bir gülümseme,
ama içimde kopan sessiz çığlıklar,
boğuyor beni,
duyan var mı?

Bazen sessizlik, en yüksek hay... Devamını Gör

Bazen bir adım atmak,
bütün dünyayı değiştirebilir.
İleriye doğru attığımız her adım,
gizli bir evrenin kapılarını aralar,
görmediğimiz, hissetmediğimiz bir yolculuğa çıkarız.

Ama o adımlar bazen ağırdır,
sanki yerler bizi tutmak istemez gibi.
Yüreğimizde korku,
gözlerimizde belirsizlik,
ama yine de yürürüz,
çünkü başka bir yol yoktur.
... Devamını Gör

Bir gün,
hiç beklemediğin bir anda,
gözlerine dokunan ışık sönüverecek.
Sesler uzaklaşacak,
fısıltılar rüzgâra karışacak.

Belki birisi adını söyleyecek,
ama sen duymayacaksın.
Belki biri ellerini tutacak,
ama artık hissetmeyeceksin.

O an,
bütün pişmanlıklar bir gölge gibi
üstüne düşecek.
Söyleyemediğin sözler,
keşke diye başlayan c... Devamını Gör

Bazı geceler,
sessizlik en ağır yük olur.
Zamanın yutkunduğu anlarda,
hiç duyulmamış sözler,
duvarlara çarpa çarpa kaybolur.

Bir gölge gibi yürürsün içindeki boşlukta,
adımların yankılanmaz,
kimse fark etmez geçtiğini.
Ama bilirsin,
sen oradasın.
Varoluşun,
bir iz gibi sürüklenir rüzgârda.

Kaç kez sustun,
kaç kez içinden konuşup
k... Devamını Gör

Bir gün,
sesini bile duymayan duvarlara konuşurken,
anlayacaksın kelimelerin de yorulduğunu.

Her cümlenin içinde bir eksiklik,
her nefeste bir ağırlık…
Ve gözlerinin içinde,
kimseye anlatamadığın binlerce gece.

Zaman geçtikçe fark edeceksin,
insan en çok sustuklarıyla yaşlanıyor.
Duyulmamış bir çığlık gibi,
kendi içinde yankılanarak k... Devamını Gör

Bazı ayrılıklar,
söylenmeyen kelimeler kadar sessizdir.
Ne bir el sallar geride kalan,
ne de bir göz yaşını saklayabilir giden.

Oturur en ağır cümleler boğazımıza,
söylemek istediklerimiz sustuklarımızda yankılanır.
Bir kapı aralığında unutulur son bakışlar,
ve içimizde çığlık çığlığa bir sessizlik büyür.

Öyle ya,
giden gitmiştir çokta... Devamını Gör

Gece,
sözlerimizi ağırlayan karanlık gibi.
Yalnızca yıldızlar bilir,
en derin sırlarımızı.

Bir zamanlar konuştuğumuz her şey,
şimdi sessizliğe karıştı.
Fakat bir his var içimde,
geceyi dinlerken,
sözlerin hiç kaybolmadığını.

Bir zamanlar hayal ettiğimiz o sabah,
şimdi rüyalarımızın arkasında
derin bir çığlık gibi yankılanıyor.

Ve ... Devamını Gör

Dünya gürültüyle dolu,
her an bir yankı,
her adım bir çığlık.
Ama ben,
sadece sessizliği arıyorum.
Bir köşede,
gözlerim kapalı,
rüzgarın melodisini dinliyorum.

Bazen,
dünyanın karmaşası bana çok ağır gelir.
Kelimeler kesilir,
bağıran sesler uzaklaşır,
ve geriye sadece ben kalırım.
Ve o an,
kendi içimdeki huzura,
en derin sükunete u... Devamını Gör

Geceydi,
zamanın ağır sessizliğiyle sarılmıştın.
Düşünceler,
karanlığın içinde kayboluyordu,
bazen sustukça daha fazla büyüyordu.
Ve her an,
bir parça daha kayboluyordun,
görünmeyen bir boşluğun içine çekiliyordun.

Ama o karanlıkta,
bir yıldız parlamaya başlamıştı,
çok uzakta,
ama yine de seni izliyordu.
Bazen,
görmek için gözlerinle... Devamını Gör

Bir zamanlar,
geçmişin gölgeleri seni sarmıştı,
her hatıra,
her kırık kalp,
bir zincir gibi bağlamıştı seni.
Ama o zincirler,
görünmeyen, hissedilmeyen bir yük olmuştu,
daha fazla taşıyamadığın bir ağırlık.

Ve bir gün,
karanlıkta bir ışık gördün,
bambaşka bir yolun başlangıcı.
Gözlerini açtığında,
geçmişin seni takip etmiyordu,
sen, ... Devamını Gör