Birinci soluk,
bizi hayata bağlayan o ince ip.
Ona sarıldıkça,
gözlerimizde yansıyan dünya
daha berrak, daha net olur.
Ama sonra,
fark etmeyiz;
ip incelir,
ve bir gün kopar.
O an,
sesler susar.
Bir rüzgar gibi,
şeyler kaybolur.
Sadece o birinci soluk,
hatırlanır.
Sonsuza kadar…
Zamanın katmanlarına gömülen
gizli cümleler,
bize... Devamını Gör