Berzan, Leyla'ya duyduğu sevgiyi her gün biraz daha derinleştiriyordu. Onun gülüşü, sesi ve bakışları, Berzan'ın hayatında yeni bir anlam bulmasını sağlıyordu. Ancak, aşkın yanı sıra çevresindeki zorluklar da gitgide artıyordu. Berzan, Leyla'ya ulaşabilmek için içindeki gücü ve kararlılığı zorluklara karşı koymak için kullanıyordu.

Bir gün kasab... Devamını Gör

Demini alan bi kırılma bir pik noktasıydı
Hayatımın fay hattının suskunluğu
Sonra güneş batar
Ben yalnızken yollarda
Bir otostopa kalmıştı yolculuğum

Çiçekler solgun camlar kırık
Evler harap yollar bomboş
Oysa tv de konuştuğum spiker
Anlatmıştı her şeyi

Toprağa su girmeden bitki büyümezdi
Allahı yormuşuz sanıyorum
Ben çiçek yetiştiri... Devamını Gör

İyi anılar var kafamda sürekli dönüp duran ve hiç aşamadığım onca an…Her şeye rağmen iyi hatırlamak ne kadar da garip geliyor insana. Kabullenemiyor sanki kötü olan hiçbir şeyi .Yaşanılan bir sürü kötü şey,yapılan haksızlıklar,kırılmış kalpler,incinmiş zaman…Son günlerde zaman aşımına uğramış hissetmek benim mi suçum yoksa anıların mı? Belki de zor... Devamını Gör

Tripoliçe'nin arnavut kaldırımlı sokakları boyunca, eski binalar geçmiş dönemlerin sessiz nöbetçileri gibi duruyordu; yıpranmış cepheleri zamanın geçişine tanıklık ediyordu.Bu evlere uzaktan bakan
sakin bir göletin parıldayan yüzeyinin altında, nilüferler meltemde hafifçe sallanıyordu; narin yaprakları, sarkan dalların arasından süzülen güneş ışı... Devamını Gör

Yunanca Trikkala/Trikala adıyla bilinmekte olup Orta Yunanistan’da aynı adla anılan idarî birimin (nomos) merkezidir. Tesalya’nın batı kesimindeki büyük ovanın kuzeybatı ucunda yer alır. Tırhala, küçük Trikkalinos nehrinin kenarında deniz seviyesinden 150 m. yükseklikte iyi korunmuş Ortaçağ ve Osmanlı kalesinin eteklerinde bulunur. Antik dönemde Tr... Devamını Gör

Günlerden bir gün. Günaydın dedi Güneş. Merhaba dedi Gökyüzü sabah olmuş ve Güneş en tepeye çıkmak için saati sayıyordu. Çiçek bahçesi kıpır kıpır şarkı söylüyor ve çiçekler dans ediyordu. Bir sarayın bahçesinde yaşayan çiçekler bile bu bahçeyi öve öve bitiremiyorlardı. Papatyalar kokularını ve posalarını saldı. Kelebekler bile heyecanlıydılar. Çün... Devamını Gör

Mehmet ve Elif, yeni hayatlarını şekillendirirken, birlikte yeni hedeflere yürümeye karar verdiler. Yeniden eğitim alarak, iş dünyasına ve topluma katkıda bulunmanın yollarını araştırdılar. Geleceğe uzanan bu yolculuk, onların bireysel ve birlikte büyümelerine olanak tanıdı.

Bölüm 17: Topluma Hizmet

Mehmet ve Elif, geçmişteki deneyimlerinden ... Devamını Gör

Bir fotoğraf karesi gördüm bugün. Bir adam küçük bir çocuğun kolunu tutuyor ve üzerine arapça birşeyler yazıyordu. Önce anlamadım ne olduğunu. Oyun oynadıklarını düşündüm hatta. Savaşın ortasında kalan çocukları bu şekilde oyalayıp kandırdıklarını sandım. Tıpkı tepelerine bomba yağdırılmadan saatlerce önce hastane bahçesindeki çocuklara sırf bomba ... Devamını Gör

"Koca bir nesil, güçlü Kadınlar yetiştirmeye çalıştı. Ama maalesef bu güçlü kadınlarla birlikte yaşayacak erkekleri eğitmeyi atladı" (Ayşen Zamanpur)
Kırılgan ve narin yapısının nereden geldiği düşünülmedi hiç?
Anne sütü dediğimiz şey, kemiklerimizin suyuydu oysa.
Kemiğimizin içinde ne var ne yok hepsini suya çevirip süte dönüştüren ... Devamını Gör

kamptan eve dönen Yasemin, sıcak bir duş alıp en sevdiği kahveyi hazırladı. Birden aklına neden bu halde olduğu geldi. Sürekli:'' Acaba travmalarım yüzünden mi kayıp oldum?'' dedi. Sonra aklına eskiden yaşadığı olay geldi. Olay sırasında aklı fazla ermiyordu onun, üzerine doğru gelen o vahşi insanı gördü. bu olayı kimseye anlatmamıştı, işin aslı ka... Devamını Gör

Büyümek istemedim ki ben ta çocuk yaşımda görmüştüm büyüklerdeki hüznü, kirlenmişliği, durgunluğu, korkuyu, çaresizliği.....Elimden geldiğince de çocuk kaldım ben, fırsatını bulduğum her an saçmaladım, salaklaştım, el alem de sağ olsun onlar tarafından bolca yadırgandım, anlaşılamadım. Büyümek istemezdim de hiç aslında, ama sen dilediğin kadar ber... Devamını Gör

Doğma büyüme Tarlabaşı’lı Timur. Yaşadığı yerin karanlığına inat yüzünü güneşe çevirmiş geleceği parlak bir gençti. Ta ki Okumak için gittiği Ankara’da aşık olduğu konsmatris’in peşinden Beyoğlu’na geri dönene kadar… ... Devamını Gör

nede hızlı geçiyor zaman yaşarken hıc geçmiyormuş gıbı gelıyor aslında ama gerıye dönüp baktığında bırcok anı acı, mutluluk hasret çaresizlik. Dedimya geçmez sanarken bırcok şeyı yasayıp gerıde bırakıyor kaldığı yerden devam ediyoruz. Yaşamak neydı nasıl yaşardı ınsan, nasıl buyurdu yada ne zaman? Bana sorarsan ne zaman büyümeye basladın diye evle... Devamını Gör

Beyaz kağıda yazılıncamı?
Umutlarda beyaz olacak umudu yaşıyor yarınlarda,
Öleceğini bile bile yaşıyor insan denen mahlûk.
Ölmeden önce ölerek yaşatıyor seven insan yarınları.

Gökyüzüne yada toprağa bakarak sana bakmadım sevdiğim,
Sana bakmadan önce hep kalbime baktım,
Eğer yalanım olsaydı hasret acına tarif aramazdım,
Toprağa düşüpte b... Devamını Gör

Ruhaniydi insan...
Varlığa tamah etmeden,
Kendini yerle bir etmeden önce...
Sese bile şifa eklerdi yaradan,
Doyumsuzluğu biz keşfetmeden.
.
Akıp giden pınarlar hepimizindi...
Kirletmek yoktu eskiden...
Kirlenmiş ruhlarımızı keşfetmeseydik
Neler görecektik gönül eliylen.
.
Yosunu, mühür...
Işığı, süzülür...
Toprağa düşen her tohum,
Sal... Devamını Gör

Kars, Doğu Anadolu Bölgesi’nin kuzeydoğusunda yer alır. İl nüfusu: 284.923’dür. Bu nüfusun %50,8’i şehirlerde yaşamaktadır. İlin yüzölçümü 10.193 km2’dir. İlde km2’ ye 28 kişi düşmektedir. İlde 8 ilçe, 9 belediye, bu belediyelerde 57 mahalle, ayrıca 381 köy bulunmaktadır.

Kışı çetin geçen Kars’a her yıl metrelerce kar yağmaktadır. Yolların kapan... Devamını Gör

Geçen sene bugün tamda bu saatte, öğrendim gittiğini. İnanmadım şakamı! Şaka olmalıydı. Gidemezsin benden, babalar ölür mü ya! Ölmez, ölemez, ölmemeli. Baban öldü dediler, babama göre "Seven gitmezdi". İlk aşkım, dev gibi adam ellerimden kayıp gitti. Bakmaya bile kıyamadığım adam, bu zamana kadar sıkıntılar çeken ( bizden önce dört evladı... Devamını Gör

Nerden başlasam lafa, nasıl anlatılır ki sensizlik, bu o kadar kötü bir his ki, anlatamayacak kadar çaresiz, yaşamak kadar zor, kelime bulamayacak kadar kötü bir şey. Babam yine aynı sofrada oturacak mıyız? sen yine bir yanını ayırıp, "burası kızımın yeri oturmayın" diyecek misin? bir yeri temizlediğim de, dağıtıp ben görmeyeyim diye topl... Devamını Gör

Gitmelerin yarım kaldığı,
Kalmalarını uzaklaştığı bir evren üzerindeydi.
Kımıldaşan sancılara aldırmıyor.
Dinginlikle kızıla çalan göksemaya bakıyordu.
Nerden bilebilirdi ki büyümenin ağrılı yanlarını.
Zaman akıyor gitmek ve kalmak arasında ki ince eylemsellikle boğuşuyordu.
Sanki bir kımıldasa ya ufuk kızılı allanacak.
Ya da yarım kalmışlar... Devamını Gör

Hayvanlar konuşabilseydi, eminim ki ilk söyleyecekleri söz.
"Bizim ağzımızı açtırmayın!" olurdu.
***
Köpekler insanları aşağılayan cümlelerde kendilerinin örnek gösterilmesinden şikayet ederdi.
"Sizdeki saldırganlığın karşılığı ben olamam" cümlesiyle.
"Sahici köpekler köpekliğe yakıştırılan insanlardan bin kere değer... Devamını Gör