Ben, zamanın ince ipliğine asılı bir sisim; akışın ne başlangıcında ne de sonundayım. İleriye gitmek, geçmişe dönmek… Bunlar yalnızca insanın uydurduğu yanılsamalar. Oysa ben, bir hiçliğin içinde, sonsuz bir boşluğun solgun nefesinde savruluyorum. Ruhuma çöreklenmiş bir yük var; varlığını hissettiğim ama asla anlayamadığım bir ağırlık. Bu yük, yıld... Devamını Gör

Berzan, Leyla'nın ailesiyle karşı karşıya geldiğinde kalbi hızla atıyordu. Ancak, kararlı duruşu ve içindeki sevgiyle dolu olan yüreği, ona güç veriyordu. Leyla'nın ailesi, Berzan'ın samimiyetini ve içtenliğini gördükçe, ona karşı daha ılımlı bir tavır sergilemeye başladı. Ancak, Leyla'nın kaderi hala belirsizdi.

Berzan, Leyla'nın kalbini kazanm... Devamını Gör

İçine çekiyorsun
Okyanusun dibindeyken
Yunus olduğunu ve bu okyanusu içinde bitiremeyeceğini anlıyorsun

Ve hepsini gözpınarlarından
Haşhaş çektikleri gibi
Azar azar
Bedenin bütün okyanusun ağırlığında ezilirken
Azar azar herşeyini güneşin eritişini izlemek istiyorsun
Bu çıldırışıda işte ordan o gözpınarlarından yapmak istiyorsun

İşte... Devamını Gör

İnsan beyni evrenle bir bütündür.
Yoksa değil midir?

Eminim hepimiz sormuşuzdur bu soruyu ,sormayanlarsa bunları okuduktan sonra sorgulamaya başlayacaklardır.Hani hep deriz ya everene mesaj gönderme,evrenden ne istersen o olur diye.Gerçekten de öyle,biz ne düşünürsek ne istersen ,neye o kadar çok odaklanırsak evren sanki beynimizden aldığı bir ... Devamını Gör

Yosun rengi bir akşamda
Kıyısını demirlerle kaplanmış bir okyanusun
Acısı ile zifirlemiş hayatı insan
Dem vurmak ve gen vurmak ikileminde
Sürekli çoğalmış da
Güzelliği yansıtamamış evrene
Kalıp çıkarır gibi
Kötülüğün tüm boyutlarına ulaşmış
İyiliğin, güzelliğin de tarafı olmuş bazıları
Lakin kötüler ve kötülükleri daha hızlı yayılmış
Sa... Devamını Gör

Yaşamın güzelliştirilmesinden daha değerli ne var?
Bitmesi gereken herşey zamanı gelince bitiyor.
Önüne kimse geçemiyorken.
Suyun berraklığı ile bir bitkiye can verebilirken.
Toprakları üstüne serperek yaptığımız botanlarla evreni yok ediyoruz.
Birşeyi olduğu gibi yaşatmaktan başka ne değerli olabilir.
Yeraltı zenginliğini sırf kendi çıkarlar... Devamını Gör

Tripoliçe'nin arnavut kaldırımlı sokakları boyunca, eski binalar geçmiş dönemlerin sessiz nöbetçileri gibi duruyordu; yıpranmış cepheleri zamanın geçişine tanıklık ediyordu.Bu evlere uzaktan bakan
sakin bir göletin parıldayan yüzeyinin altında, nilüferler meltemde hafifçe sallanıyordu; narin yaprakları, sarkan dalların arasından süzülen güneş ışı... Devamını Gör

Yunanca Trikkala/Trikala adıyla bilinmekte olup Orta Yunanistan’da aynı adla anılan idarî birimin (nomos) merkezidir. Tesalya’nın batı kesimindeki büyük ovanın kuzeybatı ucunda yer alır. Tırhala, küçük Trikkalinos nehrinin kenarında deniz seviyesinden 150 m. yükseklikte iyi korunmuş Ortaçağ ve Osmanlı kalesinin eteklerinde bulunur. Antik dönemde Tr... Devamını Gör

Kim'iz biz, ne için yaşıyoruz. İdeallerimiz için mi yoksa yüksek bir kariyer için mi yada sevdiğimiz için peki ya ailemiz ailemiz içinde yaşarız dimi. Peki ya kendimiz bugüne kadar kendimiz için yaşamayı birkez olsun düşündük mü. Başarılı olmak evet kendimiz için gözükebilir evet, ama değil çevre imrensin seni kıskansın evet evet doğru duydun hepsi... Devamını Gör

Buğusunda bir ömrün,
Yazıp yazıp sildiğimiz yazıların...
Kalmak ve gitmeyi hapsetmiş,
Özgürlüğün delisi ömür...
Yırtık bir mavi pantolon,
Beyaz bir tişört eşleşmesi anlar...
Kimileri göstere göstere günah kazandığı paralarını harçarken gözümüze sokuyor,
Fakire ahhh fakire ne gam dünya...
Yitip giden insanlığın arkadaşı sevgisizlik,
Tohumu ... Devamını Gör

İncecik dudakları, döküm makinesi gibi çalışarak kalıptan çıkmışçasına iyi kesilip biçilmiş laflar döküyor; kimi zaman şefkatle okşar gibi açılıp kapanarak kadife dokunuşlarıyla yumuşacık şekil verdikleri bölük pörçük seslerle hayatın kor gibi parlayan görkemini, büyüleyici güzelliklerini anlatan, yaşamın anlaşılmazlığını ve esrarını yankılayan zar... Devamını Gör

Sahilde bir süre oturduktan sonra, Ceren ile Yasemin eve gitmek için yol aldılar. Eve vardıklarında Yasemin odasına geçti. Kutusundaki monolog defterini çıkardı ve yeni bir sayfaya yazmaya başladı.
...
Karnlığı sevmek suç mu ? Peki karanlık nedir?bizim karanlıklar içinde aydınlığımız yok mu ? Bence karanlık bizim aydınlığımız çünkü geceleri tek b... Devamını Gör

Ne güzeldi pencereden süzülen ışık. Umut veriyordu insana, yaşama isteği uyandırıyordu sanki. Odadaki diğer tüm kokuları tolere ediyordu. Uzun süredir duymak istemediğim kokulardı bunlar. Güneşe baktıkça, güneşin bir kokusu varmış gibi uzaklaşmıştım o yerden. Ne kadar daha keyifle güneşi seyredebileceğimi merak ediyordum. Ölünce güneşi görebilir mi... Devamını Gör

Aslında sevgili dostlarım yazının başlığı bile çok şeyi anlatıyor. Benim gözümde dindar olmak: sevgide, anlayışta, insanlıkta evrensel olanı yakalamak demektir. Dini dar olmak ise aslında tam tersi. Dindarlık için namaz kılmaya, oruç tutmaya, ayinlere katılmaya, kurban kesmeye, vaftiz törenlerine katılmaya gerek yoktur. Bu saydıklarım sadece dinler... Devamını Gör

Zaman kılavuzundan bir anı çıkardım Üstâd'ım.
Suâller hırpalarken bir yandan,
Yoluma çıkan ilk sana bakıyorum.
Derslerin öğüt gibi işlediği zamana.

Ne asırlık yazlar geçti,
Ne de fırtına dimağında çetin karlar.
Ne içini ele veren yaralar anlatıldı,
Ne de hapsolan zamanlar.

Kılavuzu olmayanın yolu isyandır.
İsyan içinde olan hâlbuki z... Devamını Gör

Rüzgar!
Gönül havasından naatlar mı getirdin?
Rüzgar!
Sevda düşkünlerine çöl sahrasını mı getirdin?
Kalben dolaşır bulutlar.
Rüzgar!
Esenlikler içinden içimi mi getirdin?

Bakmalar görmeler değildi hani.
Hani sevmeler sevmek değildi,
Sevmenin yarısı susmaktı...
Kalp hüzünlendi ve gözler buğulandı.
Anlayan anladı.
Sen bildin ve sildin b... Devamını Gör

Ne kışlara gebe kaldı hayat...
Kimisi sıcacık sobanın etrafında...
Kimisinde ise yalnız bir şehirde, kimsesiz kalarak.
Mesafeler girince yalnızlaşıyor insan.
Öyle unutmakla olmuyor tüm geçmiş gitmişi...
Hele yüreğinde bir yufkalık yer varsa.
İşte tam ordan kırılıyor her defasında.
Şevkatla sarmaya çalışan bir kaç kişi çıkıyor karşına...
Ger... Devamını Gör

Bazen diyorum kendime, yapma kalsın.
Zaten yapsam ne olacak? Bir kaç kırık,
Bazıları diyor mutlu olacaksın, ama
Olamam, bu gece gerçekten ölmek istiyorum.

Aşık oldum birisine, çok fazla
Gözlerim hep onun üstünde, Kıskanıyorum.
Onu çok seviyorum. Galiba, evet
Galiba açılacağım, evet açılacağım.
Ama çok korkuyorum, ya istemezse
Ya benden u... Devamını Gör

Toprak içinde küçücük bedenim.
Büyüyerek yeşereceğim.
Günler sayfa sayfa işleyecek köklerime.
Her günümde bana can verecek yazdıkları.
Fısıldıyor her vakit kulağıma,
"Acizsin ama bilmelisin,
Bir gün öleceksin.
Ve ölmeden sen ölümü bilmelisin."

Damla damla akıyor gövdemden sızıntılar.
Açarken ölüyor sanki yapraklarım.
Açarken... Devamını Gör

Nefesim!
Bana uzun bir bahar borçlusun.
Bulut dolusu damla borçlusun,
Damlalarımı geri ver ne olursun.

Bilirsin ki sensiz açmaz siyah güllerim,
Bana uzun bir bahar borçlusun.
Şimdi yangınlı bir çimen var karşımda.
Öksüz, yetim, garip bir hâli var.

Çalmışlar üstündeki çiçekleri Nefesim!
Yaralanmış ince damarları,
Nefesleri kesilmiş k... Devamını Gör