Bazen, gözlerimdeki bulutlar
gökleri griye boyar.
Bir anlık düşüş yeter,
yerle göğün arasında kaybolmak için.

Kelimeler boğulmuş,
sessizlikse deniz kadar derin.
Bir adım geri gitmek,
görmediğimiz gerçeklere açılan bir kapıdır belki de.

Bütün yaralar, zamanla kaybolur derler.
Ama bir yara var ki,
içimizdeki gökyüzüne karışan bir yıldız... Devamını Gör

Bazen içimde
anlamını bilmediğim bir boşluk var,
sanki varlığımın bir köşesi
eksik bırakılmış gibi.
Ne dokunduğum kelimeler
ne de dinlediğim şarkılar
o boşluğu doldurmuyor.

Kim bilir,
belki de bir parçamı
zaman alıp götürdü,
ya da yanlış birine
fazla verdim kendimi.
Geri alamadığım cümleler,
söyleyemediğim gerçekler,
birer eksiklik ... Devamını Gör

Zamanın gölgesinde,
her şey yavaşça erir.
Bir anı gibi,
parmak uçlarımda kaybolan her şey.
Bir bakış, bir gülüş,
hepsi birer fırtına gibi geçer.
Ve biz,
her geçişte biraz daha kayboluruz.

Bir yudum su içmek gibi
gerçekleri yudumlamak,
zihnimizde dans eden hayallerin
gözlerimize sızması gibi.
Ama ne zaman,
gözlerimiz gerçeklerle yüzle... Devamını Gör

Bazen içimde
anlamını bilmediğim bir boşluk var,
sanki varlığımın bir köşesi
eksik bırakılmış gibi.
Ne dokunduğum kelimeler
ne de dinlediğim şarkılar
o boşluğu doldurmuyor.

Kim bilir,
belki de bir parçamı
zaman alıp götürdü,
ya da yanlış birine
fazla verdim kendimi.
Geri alamadığım cümleler,
söyleyemediğim gerçekler,
birer eksiklik ... Devamını Gör

İçimde bir fırtına var,
dışarıdaki sessizlik,
buna ne kadar da aldanıyor.
Bir yanım,
gerçekleri kabullenmek istiyor,
diğer yanım ise,
yalanlarla avunmayı seçiyor.

Gözlerimde iki dünya var,
birinde sevgi,
diğerinde korku.
Bazen neyi daha çok sevdiğimi bilmiyorum,
belki de ikisi arasında sıkışıp kalmış bir yankıyım.

İçimde bir arzuyu,... Devamını Gör

İçimde bir boşluk var,
düşlerin ve gerçeklerin arasında.
Zaman,
bunu bir sarmala dönüştürüyor.
Her dönüşte,
daha da kayboluyorum,
ama ne kadar kaybolsam da,
boşluk hep peşimdedir.

Bazen,
içimde bir ses duyarım,
adını hatırlayamam,
ama o ses bana
gerçekle hayalin farkını anlatır.
Bir adım daha atsam,
belki de bu boşluğu geçerim.
Ama... Devamını Gör

Son sarılmayı, ilk bakışmayı, mutluluk gözyaşlarını kendinle hesaplaşmanı galip geldiğin her kavgayı cesaretinin neticelerini korkularının sonuçlarını her doğum sevdiğin her an tattığın her ölümü duyguyu değişimini dönüşümünü farkettiğin her huyunu yüzleştiğin tüm gerçekleri vedaları kavuşmaları imkansızlıkları hayatından çıkardıklarını yaşamını da... Devamını Gör

Beni soracak olursan eğer,
yılın her gününe bin düğüm atılmış gibi günlerim.
'Bir düğümde benden olsun', diyenlerle doldu ipim.
Zararım yok kimseye, yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Ziyan edilmiş yüreğimin, kaderiyle uğraşıyorum bugünlerde.
O baki geçer ama haddini aştı hayallerim.
Ne zaman yoklayacak olsam, elimde kalıyor her biri.
Biriktirdiğim ... Devamını Gör

Eskiden beni yerle bir eden şeylere sessiz kalıp tepki bile vermiyordum. Bu olgunluk mu, yoksa küskünlük mü bilmiyorum; belki de alıştım, belki de yoruldum. Hayatın karmaşası içinde kendimi bulmaya çalıştığım anlarda içimdeki sükunet, bir kor gibi yanıyor. Dışarıya vurmadıkça daha da derinleşiyor; ama derinleştikçe, bu ateş içimde bir yanık haline ... Devamını Gör

İnsanların anlamak istemediği bir gerçeği anlatmak, zaman kaybından başka bir şey değil. Anlamayan birine gerçekleri anlatmak, çölü sulamaktan farksızdır; ne kadar uğraşırsanız uğraşın, bir şey yeşermez. Anlamamak çoğu zaman bir tercih, çünkü

anlamak vicdan ister, empati ister. Anlayış beklediğiniz her insan, aslında duvar gibi karşınızda durur;... Devamını Gör

Her insanın mutlaka birine faydası olmuştur . Diyerek söze başlamak istiyorum . Yapılan iyilikleri ,kötülükleri ,faydaları ,zararları hiç bir zaman unutmuyor .herkesin canı yandığı mutlu olduğu bir an olur hiç unutmuyorum bir gün en sevdiğim arkadaşım ,dostum dediğim insan yapma dediğim şeyleri yaptı hep alttan aldım artık işin boyutu alttan almay... Devamını Gör

1821 yazında başlayarak yaklaşık 10 yıl devam edecek kan ve katliamlarla dolu süreç dönemin Padişahı Sultan II. Mahmud’un saltanatı devrine denk gelmişti.
Cumartesi günü, Ali Derviş Ağa'nın köşkünde son kez gördüğüm Hacı Efendi ile Süleyman Efendi hanında karşılaştım. Aradan geçen günler Hacı Efendiden çok şey götürmüşe benziyordu. Köşkte o gün g... Devamını Gör

Ay ışığında sisli bulutların verdiği hüzün mîsâli,
Bi çâreyim güpegündüz.
Evim yok benim.
Gurbet kuşuyum gece gündüz.

Sere serpe serilmiş bir nar gibiyim günlerden.
Dökülmüş yaprak mîsâli daldan dânelerim.
Sessiz çağlayan ırmağım geceden,
Geceler saklar beni içimdeki meltemden.

Sâhi ne olmuştu o gülüşlerime,
Sâhi ne değişmişti geçen g... Devamını Gör

Aklımla alay ediyor. Varım diyor, o an ses veriyor sonrası meçhul. Kırıntılarla doyulmaz ki. Yaşamak denilen bu sahnede bazen tuz buz olur insan. Neyi kaptırdın da neyin çığlığı bu. Ah çocukluk, ah zamanında sarılmamış yaralar, ah yalnızlığım, ah içimde kopan fırtınalar ne yapacağız bir başına. Sevilmek yönünden eksik kalmak ve bir türlü toparlanam... Devamını Gör

“Yunanlar bir grup köpek sürüsünden oluşuyor. Yunanistan bazılarının
düşündüğü gibi değil. Yunan insanlığın en çirkin yüzü, en aşağılık köle...”
Gabriel Vauthier


Mora Valisi Dramalı Mahmud Paşa'ya gerek Mora’da gerekse diğer şehirlerde genel bir isyan hareketine dair çok sayıda ihbar geliyordu. Bazıları asılsız ihbar sarılıp gereken önem v... Devamını Gör

İyi anılar var kafamda sürekli dönüp duran ve hiç aşamadığım onca an…Her şeye rağmen iyi hatırlamak ne kadar da garip geliyor insana. Kabullenemiyor sanki kötü olan hiçbir şeyi .Yaşanılan bir sürü kötü şey,yapılan haksızlıklar,kırılmış kalpler,incinmiş zaman…Son günlerde zaman aşımına uğramış hissetmek benim mi suçum yoksa anıların mı? Belki de zor... Devamını Gör

Perde çekilmiş gözler ,gerçeklerden habersiz
Perde perde acılar diz boyunu geçmiş
Açın perdeleri güneşi görmeliyim.
Karanlık ,karanlık düşünceler karanlık
Açın perdeleri ruhuma sızssın ışık...
Karanlığın her yerde var ayak izleri
Çalmayın güneşimi açın perdeleri
İstilaya uğramış bütün güzellikler
Artık rahat bırakın abıhayat içsinler
Kara... Devamını Gör

"Babaanne" diye bağıran Pusat'ı duyan tek kişi Asiye'ydi. Bir şey olduğunu farz ederek birden evden çıkarak üst kata çıktı.

Kapıyı çalmak yerine direk açarak içeriye girdi. Pusat yatağın yanın da yere çökerek bağırıyordu "Babaanne bak bana bir tabut daha taşıtırsan seni asla affetmem" demişti.

Ölüm bir nefes kadar yakınd... Devamını Gör

Pusat sinirle kendi evinin kapısına açtıktan sonra, Irmak'ı da ece sokmuştu. "Ne o yok bebek yok düğün falan. Kızım sen neler diyorsun" diye çıkışmıştı.

Irmak masanın önünde ki koltuğa otururken, "Ne var yani süreci hızlandırdım" demişti.

"Irmak bak yeminle elim de kalacaksın ha. Babaannemi de katmışsın işin içine&q... Devamını Gör

Pusat dışarda, Asiye evin içinde günü bitirmek üzereydiler. Asiye, neredeyse gün boyunca unuttuğu ders notlarına bakmış, pratik yapmıştı.

Pusat, akşam ezanı üzeri duş almak için kendi evine çıkarken, Asiye'nin kapısının önün de durdu.

Asiye'nin markete gitmeye ihtiyacı vardı. Kişisel olarak alması gerekenler vardı. Üstünü giyerek montunu el... Devamını Gör