Küçük bir kızken oyuncak bebeklerimle oynamaya bayılırdım. Plastik dolgun pembe yanaklarını sever, minik ağzına uygun yapılmış çubuk biberonla beslerdim. Her yatırdığımda siyah uzun kirpiklerini kapatışı mucize gibi gelir sonra uyumasından sıkılır beş dakika sonra kaldırırdım ayağa. O masmavi cam gibi kocaman gözlerini açıp bakardı bana. Çiçekli k... Devamını Gör

Ya beyninin her dediğini kabul eder, kölesi olursun…
Ya da beyninin fısıldadığı korkulara, şüphelere, bahanelere kafa tutar; kendi hayatının efendisi olursun.

Beyin, sizi korumak için konuşur. Riskten kaçar, yeniliğe direnç gösterir, alışkanlıkların konforunda yaşamak ister. Çünkü bilinmezlik ona göre tehlikedir. O yüzden çoğu zaman “Bırak”, “E... Devamını Gör

Sadece bir tane… Sonrasının nasıl olduğunu bilmiyoruz, geri dönüşün mümkün olup olmadığını da. Bu yüzden, bugün attığınız her adımın yarınınıza nasıl bir iz bırakacağını düşünmek zorundasınız.

Hayat, kendiliğinden şekil alan bir hamur değildir; siz yoğurursunuz, siz biçim verirsiniz. Doğru kararlar da yanlışlar da sizin elinizden çıkar. Bir gün ... Devamını Gör

Hayat, bize verilen bir sahne değil; bizim kurduğumuz bir oyundur.
Ve bu oyunun yönünü belirleyen şey, çoğu zaman “yapmak zorunda olduklarımız” değil, “yapmayı gerçekten istediğimiz” şeylerdir.

Her insanın içinde bir çağrı vardır.
Kimi fısıltı gibidir, kimi gök gürültüsü kadar güçlü…
Ama her biri bize, kim olmak istediğimizi, nereye yürümemiz... Devamını Gör

Hayat, uzun bir yol gibi görünse de aslında küçük anların toplamıdır.
Bizi var eden şey; büyük planlarımız, yıllara yayılan hedeflerimiz değil, tam da şu anda verdiğimiz kararlar, attığımız adımlar ve yaşadığımız anların içindeki duruşumuzdur.

Bir insanın hikâyesi, yaptığı tercihlerle şekillenir.
Bazen tek bir seçim, bir ömrün yönünü değiştiri... Devamını Gör

Yarın, bugünün gölgesini değil; cesaretinizin izini taşır.
Hayat, sadece yaşananlardan ibaret değildir; insanın kendi içinde kurduğu dünyalardan, kurmaya cüret ettiği büyük hayallerden doğar. Çoğu zaman sınırları biz çizeriz, sonra da o çizgilere esir oluruz. Oysa yarın, sadece bir gün değildir—yeniden başlayabilme gücüdür.

Kendinizi bugünün yo... Devamını Gör

Artık nefes almıyorum, alamıyorum. Sadece göğüsüm bir inip bir kalkıyor hepsi o kadar. Sanki içimde bir yer var dipsiz bir kuyu gibi; karanlık, sonsuz karanlık var içimde. Ne kadar çabalasam da oradan çıkamıyorum. Alışmak istemediğim şeylere gün geçtikçe biraz daha gömülürken buluyorum kendimi. Alışmak istemiyorum. Sanki alışmak içimde kalan son kı... Devamını Gör

Bir çizginin ucunda duruyoruz aslında,
ne tamamen karanlık,
ne de baştan sona aydınlık.
Gülüşlerimiz yarım,
acılarımız tam değil,
kaderimiz sanki hep “arada bir yerde”.

Bazen bir kahkahanın kenarında duruyor insan,
tam gülecekken hatırladığı bir sancı
boğazına düğümleniyor.
Bazen de hüzne boyanırken birden
ufak bir tebessüm dokunuyor om... Devamını Gör

Bazen kendi içimde dolaşırken hangi duygunun beni yönlendirmesi gerektiğini bilmiyorum. Bir yanım koşmak istiyor ama ayaklarımda sanki prangalar var koşamıyorum, diğer yanım sadece durmam gerektiğini fısıldıyor adeta. İlerlemek de yoruyor, durmak da. Sanki ruhumun üstünde bir ağırlık var; adı yok, biçimi yok sadece orada duruyor ve nefesimi biraz d... Devamını Gör

Gözlerimi kapatıyorum ve hatırlıyorum. Annemin mutfağında, desenleri birbirine uymayan fincanların içindeki çayın sıcaklığını... Babamın koltuğunun sol kısmının biraz daha çökmüş olmasını... Evimizdeki o "takım" olmayan, yıllar içinde birikmiş eşyaların hikayelerini.

Şimdi gözlerimi açtığımda ne görüyorum? Her sektörde, her köşede, h... Devamını Gör

Merhametli, vicdanlı sevgili öğretmenim,

Sana bu satırları yazarken içimde yıllardır susturduğum duygular bir bir kelimelere dökülüyor. Belki yüz yüze söyleyemediklerim, belki kalbimde sakladıklarım, belki de o zamanlar anlamadığım ama bugün değerini derinden hissettiğim tüm emeklerin için sana içimden gelen en gerçek sözlerle seslenmek istedim... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, tam 8 yıl oldu görüşmeyeli. Ne kadar zaman geçtiğini düşündükçe, içimde hem bir özlem hem de tarifsiz bir minnettarlık hissi oluşuyor. Yıllar su gibi akıp geçti ama sizin bana kattığınız değerler, öğrettikleriniz ve hayatıma dokunuşunuz hep aynı tazelikte duruyor. Sizi tanımış olmanın verdiği şans ve mutluluk, içimde her geçen gü... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, nasılsınız? Umarım iyisinizdir. İnsanların içtenliğini, iyiliğini ve sevgisini düşündüğümde aklıma ilk gelen kişilerden biri siz oluyorsunuz. Sizi tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum. Her zaman derslerde bize gösterdiğiniz sabır, anlayış ve sevgi, sizin ne kadar iyi kalpli, yardımsever ve düşünceli bir insan olduğunuzu... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, siz sadece bir öğretmen değil, aynı zamanda güçlü bir kadınsınız. Sizi tanıdığım günden beri her zaman hayranlıkla izledim; derslerinizdeki disiplininiz, sabrınız, öğrencilerinize olan sevginiz ve her zaman dimdik duruşunuz bana güç veriyor. Siz, karşılaştığınız zorluklara rağmen yılmayan, her zaman yol gösteren ve ilham veren bi... Devamını Gör

Öğretmenim, Hz. Ali’nin (s.a.v) bir sözü var: “Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.” Bu söz her zaman aklıma gelir ve sizin için hissettiklerimi düşündüğümde, ne kadar doğru olduğunu bir kez daha anlıyorum. Çünkü siz bana sadece harfleri, kelimeleri veya dersleri öğretmediniz; siz bana hayatı, sabrı, cesareti, sevgiyi ve saygıyı öğrett... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, sizi ne kadar seviyorsam, bir o kadar da korkuyordum aslında. Bu korku kötü bir korku değildi; saygıdan, hayranlıktan ve sizi incitme endişesinden doğan sessiz bir çekingenlikti. Sizin gözlerinizdeki o ciddiyet, ders anlatırken taşıdığınız o disiplin bazen beni ürkütse de, kalbinizdeki sıcaklık ve öğrencilerinize olan sevginiz he... Devamını Gör

Aslı öğretmenim…
Yıllar ne çabuk geçti, farkında mısınız?
Bir baktım beş yıl olmuş…
Beş yıl…
Dile kolay ama kalbe ağır bir zaman.
Kapanmayan özlemlerin, unutulmayan seslerin, sınıfa girerken yüzünüze yansıyan o sıcak gülümsemenin üzerinden tam beş yıl geçti.
Kim bilir şimdi neredesiniz…
Hangi okulda, hangi masada, hangi sınıfta oturuyors... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, siz gerçekten çok iyi bir insansınız… Bunu söylemek belki bir cümleye sığar, ama hissettirdikleriniz asla sığmaz. Çünkü iyi insan olmak sadece kibar konuşmak, güler yüz göstermek değildir; birinin hayatına dokunmak, onu anlamak, ihtiyaç duyduğu anda yanında olabilmektir. Siz bunu sadece kelimelerle değil, kalbinizle yapan nadir ins... Devamını Gör

Bazen insanın içi istemediği bir sızıyla dolar. Ne tam bir acı ne de farklı bir duygu sadece boşluk kocaman bir boşluk. İçimde ''bir şey eksik'' hissi gibi. İşte ben o eksikliği, sevmek isteyişimin en derin yerinde hissediyorum. Sevmek istiyorum. Sevmek ve sevilmek. Sonunun ne olacağını düşünmeden, kalbimi saklamadan, hevesimi yarım bırakmadan, içi... Devamını Gör

Aslı Öğretmenim, insan bazen bazı değerleri yaşarken fark etmiyor. O an içinde kayboluyor, çocukluğun verdiği umursamazlıkla davranıyor ya da hayatın hızına kapılıp geçip gidiyor. Ama yıllar sonra bir an geliyor… Durup düşünüyorsun. Geriye bakıyorsun. Ve o zaman anlıyorsun kimlerin sana gerçekten dokunduğunu, kimlerin seni değiştirdiğini, kimlerin ... Devamını Gör