En çok ta hayrettim.
Olana,
Bitene,
Gidene,
Gelmeyene,
Hiç gelmeyecek olana,
Duyana,
Duymadığımı sanana,
Aza ve en çokta çoğa,
Karara, kararsızlığa.
Dağlar kadar umudunun ufak edilişine,
Yalana, dolana, hala ayağına dolanmasına,
Hazmına,
Diline, dilinin söylediklerine,
Elinin yaptıklarına, ve dahasına, çok daha fazlasına,
Hayret ediy... Devamını Gör

Filmi her geri sardığımda yüzümde kocaman bir gülümseme, burnumda salçalı ekmek kokusu, dizimden hiç geçmeyen yaralar, kalbime küstüğüm işteler. Yakar topun yakmayışı, akşam ebesinin koşturması oyuncaksız evcilikler, mavi önlükler, kalalı yakalar, marketten çokanak alabilirsek paramız çoktu.
Cuma pazarının pamko cipsinden daha güzeli yoktu...
Sob... Devamını Gör

Bu ilk yıkılışım değildi, son da olmayacak gibi… Görünüşe bakarsam belki de hayatımın en konforlu dönemidir. Benim yerimde olmak isteyen çok insan vardır. Ama canım o kadar çok yandı ki şu bir iki yıldır. Daha önce aklım hep başarmam gerekenlerdeydi, aşmam gereken duvarlar vardı. Hep duygusuz gibi görünen ama çok kırılgan bir insandım da koşmam ger... Devamını Gör

Ağzım bal çalışmalarda tadı hiç gitmiyormuş gibi.
Raydan çıkmış trenin yerine oturan vagonları gibi.
Issız bir yolda ters dönmüş kaplumbağanın ilahi bir güçle yüzüne dönmesi gibi.
Adım başı verilen derslerin kırmızı kurdelalı diploması almışım da, kepimi havaya coşkuyla fırlatmışım gibi.
Küçük bir kız çocuğuyumuşum gibi. Hafif mahçup yanakları... Devamını Gör

Dünyayı eziyorlar
Sanatı eziyorlar
Müziği eziyorlar
Tarihi eziyorlar
Adaleti eziyorlar
Eğlenceyi eziyorlar
Kültürü eziyorlar
Aşkı eziyorlar
Geleceği eziyorlar
Özgürlüğü eziyorlar
Zamanı eziyorlar
Sporu eziyorlar
Teknolojiyi eziyorlar
Ağacı, kadını, çocuğu eziyorlar
Ve hiç utanmıyorlar
Her şeyin içine ederken!
İki kadeh tokuştur... Devamını Gör

Ben, zamanın ince ipliğine asılı bir sisim; akışın ne başlangıcında ne de sonundayım. İleriye gitmek, geçmişe dönmek… Bunlar yalnızca insanın uydurduğu yanılsamalar. Oysa ben, bir hiçliğin içinde, sonsuz bir boşluğun solgun nefesinde savruluyorum. Ruhuma çöreklenmiş bir yük var; varlığını hissettiğim ama asla anlayamadığım bir ağırlık. Bu yük, yıld... Devamını Gör

Sen hiçliğin ne manaya geldiğini bilseydin hiçbir dünya zevkine tamah etmezdin hatalarımızı sadece Allah yargılar
Allah ın yargıladığı en yüksek mevki hiçlik imparatorluğudur onu da Allah belirler biz sadece talibiz.
................
Yaralarımızı ancak Allah yolunda yoldaşlarımız görür
Kalbimizdekileri onlara açarız
Ama olup göremediklerimizi... Devamını Gör

Kasabanın kalbinden geçen derenin köprüyü gören ayaklarında kara leyleklerin acı çığlıkları ile güne uyandım.Sisli ve kasvetli havanın ruhumda uyandırdığı sancıyla ahşap evin merdiveninden aşağı doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım.Bir kaç adım sonra kasaba meydanında dumanların yükselmekte olduğunu gördüm.Simsiyah dumanlar sanki öfkeden kudurmu... Devamını Gör

Ben yüreğimi vicdan diye diye
Ben yüreğimi saygı sevgi bağı diye diye
Ben yüreğimi hoşgörü gibi şeylerle birlikte
Adı menfaat olan giyotinli fıçıya atmışım

Annem haklıydı iyi insanlar da var
Annem haklıydı ekmeği bölüşecek çok az insan var
Annem biliyodu geç saatlerde hep şeytan işinin olduğunu
Akşam haber kuşakları annemi tastik de ederd... Devamını Gör

Belki de benim pencerem onlara duvardır. Benim umudum, onların zehri, benim nefesim onların ölümü! Ne yapayım, karalara mı bağlayayım, iki gözüm iki çeşme ağlayayım mı. Hastalık herkesleşmek ve şifadır kendini bulmak. Yoldan gidenler için , yoldan çıkmaktır deva. Sürü müyüm ben, ayaklarım başkalarına mı çoraplaşmış, bana ne bana ne. Tüm akıllıların... Devamını Gör

Dara düştüm
Bir ağacın eteklerinde
Meyvelere bakıyor
Eteğinden istiyorum
Ne biliyim ağaçla kavga edicegim

Dermana bastım da dermana vardımda
Küstüm yare yar sanamayışımla
El etek öpmüş kalmışım o ağacın
Bilememiş ağaç anaç mış
Ben bi tek onun gökteki ağacına baktm
Bir meyve istedim
Yara üstüne yara eşek bulunmuş kaybedilip

Kervanı y... Devamını Gör

Geldim şu ufak kıyayı dolandım
Oturdum bir köşesine geçmiş ufkuma
Minicik bir koy burası
Denizi maviyle yeşil sarmaşık
Karası koyu tonda tonajı ağır bir yük

Yanığım bir Allah ın kuzusuyum
Ölüyorum hemen fırsattan istifade
Bana ne bana ne ben sarmaşığa gitcem
Sen koyun gibi sürsen de beni kara tonajı sırtıma
Bekledim gelmedin 2 günlük r... Devamını Gör

Bulutlar süzülür gözümün önünden.
Yağmur süzülür tenimin üstünden.
Islak, ıslak her yer ıslaktı.
Gözlerim dolu, yüreğim hırçındı.
Düşünceler ruhumda birer mızraktı.
Acıtır ,kanatır inceden inceden ...
İnsan yorulurmuş da bazen erkenden.
Hevesler kaçarmış hiç farketmeden.
Dünya dönüyor,dönüyor ,dönüyor .
Başım dönüyor, dönüyor ,dönüyor.
R... Devamını Gör

Etrafında dönen çılgınca insan kalabalığının arasında bir an durdu ve çevresine baktı. Başı zonkluyordu. Nereye gidiyordu? Kimdi? Ne iş yapıyordu ? Bir ailesi var mıydı ? Hiç birini hatırlamıyordu. Kendi adını bile... Peki şimdi ne yapacaktı? nereye gidecekti ? Kendi evi neresiydi? Çıldıracağını düşündü. Bir insan geçmişi olmadan yaşayabilir miy... Devamını Gör

Darmadağın arka bahçe
Minik bir serçe gözümde o
Kırılmasın diye diğer kanadı
Uğraştım durdum hep
Bilmesin ruhu ayaklar altını
Gözü sahte olanları görmesin
Çığlıklarım çözümsüz günlere
Neyse ne
Anlamsız artık tüm sözler
Denk düşmesin gözlerimiz birbirine
Tüm saçmalıkların arasında bir anlamdın sen
Hiçbir şeyimsin artık
Yazık şu ömrüne
... Devamını Gör

Anlatamayacağım olayları zihnimde sıralıyorum sürekli, garip bir avuntu edasıyla yaklaşıyorum hepsine, arada hiçbir boşluk bırakmıyorum olur da telaşa kapılırım diye neticede kimse bir şey anlamasın diye didiniyorum.Halbuki işler beklediğim gibi gitmiyor. Cümleleri kurarken farkedemediğim esler ile karşılaşıyorum. Ve bunlar nedense tedirgin alarmlı... Devamını Gör

Kapıyı çalan nöbetçi, zaptiye Çavuşu Şehsuvar Beyin yüksek sesle "gel " komutu ile birkaç adım atarak yaklaştı ve dışarıdan yükselen seslerin pek hayra alamet olmayacağı anlaşılan sesleri nedeni birkaç cümle ile açıklayıp geriye dönüp hızla odayı terk etti.Zaptiye Çavuş Şahsuvar bey penceren uzaklaştı ve koltuğuna çaresiz bir edayla otur... Devamını Gör

Tripoliçe'nin karanlık günlerinde babamdan aldığım bu zamansız mektup, günden güne kötüye giden bu Türk kasabasında belki de tek olumlu hadise olmalıydı.Mektubu, zeytin ağaçlarını selamlayıp vedalaşır gibi ayrılan güneşin son saatlerinde okumaya başladım

İstanbul 22 Haziran 1821

Sevgili oğlum,
Bu mektubu sana olan büyük özlemimiz dolayısı... Devamını Gör

Göremezsin
Bak
Bak iyice
Kalbime mahşer tanı ermişken
Kuşlar susmuş hava kurumuş okyanus kor yeriyken
Bu alaca karanlığın cehennem yuvasında
Bir af bucağında senden gayrısına yer

Ayna koleksiyonumda sadece: sen yoksun
Sessizliğimin tam göbeğinde ihya ederken kalbimin rızkını sen
Sadece şimdilerde konuşuyor bendeki bir sen
Büyük yala... Devamını Gör

Sessiz sedâsız çağlıyordu geceler,
Sanki bir ırmak kıyısında.
Bir ay yolculuğuna çıkar gibi...
Sessiz sedâsız ışıldıyordu renkler,
Sanki karanlıklar ardında,
Bir ay ışığından dökülür gibi...

Sessiz sedâsız çağlıyordu geceler,
Uçuşan kanatlar vardı gökyüzünde,
Yere inen simsiyah ruhlar vardı.
Uçuşuyor kanatlı bir rüzgâr,
Uçuşuyor gövdesi... Devamını Gör