Kasabanın kalbinden geçen derenin köprüyü gören ayaklarında kara keyleklerin acı çığlıkları ile güne uyandım.Sisli ve kasvetli havanın ruhumda uyandırdığı sancıyla ahşap evin merdiveninden aşağı doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım.Bir kaç adım sonra kasaba meydanında dumanların yükselmekte olduğunu gördüm.Simsiyah dumanlar sanki öfkeden kudurmu... Devamını Gör

Oturup konuşsan aşılacağından emin olduğun dağlar üzerine yığılıp nefessiz bırakıyor. Ne istediğini bilmeyip her şeyi oyun sanan birine içini açmak fikrinin verdiği huzursuzluk ve bir kez daha anlaşılamamanın o sancılı yalnızlığını yaşamak fikri konuşmak eyleminin anlamsızlığını fısıldıyor. Ve yine hep alıştığın gibi sessizce yaralarını sarıp yola ... Devamını Gör

Yasemin ile Ceren beraber hazırlanıp evden çıktılar. Ruh gölü adını koydukları göle doğru yol aldılar. Yolda giderken Yasemin içinden sürekli bir huzursuzluk ile savaştı, Ceren ise onu bu şekilde görmenin endişesi ile onu dikkatlice izledi. Göle vardıklarında Yasemin bir anda ağlamaya başladı. Bu durum Cereni çok etkiledi ve o da ağlamaya başladı. ... Devamını Gör

Yasemin bu sabah daha değişik uyandı. Üniversiteye gitmek için Ceren ile havaalanına gideceklerdi ve İzmire uçacaklardı. Yasemin valizini hazırlayıp ,Ceren ile buluştu. Bu onlar için farklı bir deneyimdi. Uçakta yerlerine oturup İzmire uçmaya başladılar. İlk iş beraber kalacakları evi ayarlamak oldu. Evi baştan sona temizledikten sonra dışarı çıkıp... Devamını Gör

Evdeki herkes oturmuş bu durumu Su'ya nasıl anlatacaklarını düşünüyorlardı.

Nil huzursuzca yerinde kıpırdadı.

Alparslan gelir gelmez olanları Nil'e anlatmış, onu kollarıyla sıkıca sarmıştı.

"Su zaten ailesiz büyüdü. Babası vefat edince annesinin de kalbi dayanamadı. 10 yaşında tek başına bir kız çocuğu olarak kaldı." Üzgünce nefe... Devamını Gör

Alparslan aynadan son kez kendine baktı. Anılar ondan daha çok acımasızdı.

Üstelik aradan 2 yıl geçmişken bile... Her şey değişmiş tüm dengeler değişmişti.

Gömleğinin düğmelerini sinirle ilikledi.

"Yardım edeyim mi canım?" naz yaklaşıp Alparslan'ın yakasını düzeltti.

"Naz sabrımı o kadar da sınama. Seninle bir anlaşma yap... Devamını Gör

Sabahı sabah eden Nil usulca yatağından kalkıp kulağını dolduran sese doğru yöneldi.

Yavaşça Su'nun odasının kapısını açıp içeriye adımladı.

''Güzelim iyi misin sen?'' yanına oturup gözlerinden akan yaşları sildi.

''Ab-abla'' kollarını sıkıca karşısında duran ablasına sardı.

''Ne oldu bir tanem? Kabus mu gördün yoksa?''

''A-abla. Dün... Devamını Gör

Sessiz bir kabul var şimdi. Ölüm kime ilham olmuyor ki?.. Augustinus'un sözüyle bitiyor bu an, der ya Tanrı'ya varana dek kaplerimiz huzursuzlukta çırpınacaktır. Öyle bir aks-i sadadır bu zihnimde.... Devamını Gör

Sonunda her şeyi kabullenmiş olsam gerek.Tek sorun içimde kalan o huzursuzluk olmuştu.Bu kadar uzun bir heyelan sonucu sağ kalmakta bir mucize gibi bana hediye kalmıştı.Yürüyordum,koşuyordum,gülüyordum.Hayata devam ediyordum ama o eksik parça sanki bir şeyleri çalmıştı.Dıştan değil ,içten bir şeydi.Bu sancının verdiği huzursuzluk ile dıştan yansıy... Devamını Gör

Biz neyiz ki tavrımız ne olsun, fikrimiz ne ki tavrımız o olsun? Ya da pahasız kafiyenin ötesine geçelim. Değişim dediğimiz ruhumuzla kabul buluyor mu? Ya da bunun sebebi nedir? Bize ilham mı yoksa vehim bir huzursuzluk mu vaat ediyor? İnsanlar değişimin ne kadarını elde edebiliyor, elde ettiğinin ne kadarı doğru idrak ediliyor? Bunun gibi binlerce... Devamını Gör

Zaman ve mekan dahilinde insan bu kadar kompleks yapılı bir sahtekâr olmamalıydı. Olmamalıydı; çünkü olması huzursuzluk veriyor. Ya hiç olmasaydı; o zaman da bambaşka sebeplerle ister miydik sahtekârlığı? Belki de o zaman her daim olduğu gibi bizde olmayana özlem duyup kaos bile olsa düzen kabul ederdik kim bilir...... Devamını Gör

Otele vardığında iyice karanlık çökmüş, hava soğumuştu. Otele girdi, ortalıkta kimseler görünmüyordu. Resepsiyona doğru yürüdü, zili çaldı. Gelen olmadı.
"Neden ışıklar yanmıyor? Neden burası ürkütücü derecede sessiz?"

Az önce girdiği cam kapıdan dışarı bakındı, her yer karanlığa boğulmuştu. Bu durum hoşuna gitmemişti. Otelin lobisind... Devamını Gör

Zamanla unuturum gecer derdim hep,

Yada ilgi Sevgi gösteriyor diye,

öyle sanıyorum ondan diye avuturdum kendimi ,

Zaman geçti hafifledi sandım .

yanimdaki ile ilgilenmekten bitti sandım.

Sadece avunmusum elimdeki ile ,

Ben seni ne kadar çok sevdiğimi anladım seni görünce ,

Unuttuğumu sandığım acının canımı yakınca anladim bitm... Devamını Gör

telefon çaldı kadin tanıdık değil bu diyerek acti
+alo
_merhaba nasılsın?
Diyen erkek di
Kadin durdu düşündü ne alaka diye,
+teşekkür ederim de siz kimsiniz?
Dedi..
Adam ben hasan samet in amca oglu dedi
Kadin daha da şaşırmış di
+ neden aradın ne istiyorsun diye sordu
_tanisalim konusalim diyince,
+sağol ama istemiyorum diyerek yüzün... Devamını Gör

Önemli Bir Durum Kardeşlerim işim ras gitmiyor diyenler sıkıntılardan belalardan kırtulamayanlar beddualardan bir türlü başıını kaldıramayanlar
iyi okuyun
İmam-ı Birgivi hz. buyururlar ki;

İnsanoğlunun akrabası geriye doğru 7 nesildir.
(7 ceddimiz deriz) bu 7 nesilde hem anne hem baba tarafından tam 254 anne ve baba vardır.
Bunların heps... Devamını Gör

Makineleşmenin insanı mecburi çalışmaktan daha erken kurtaracağı ve insanın sevdiği şeylere daha çok vakit ayıracağı gerçeğini göz önüne alıyor George Orwell Wirgian Yolu İskelesinde. Insanın çalışmak zorunda olduğu için çalıştığını başka bir yazardan alıntılayarak anlatıyor. Açıkçası, durmadan bakın ben ne kadar çalışkanım, aman efendim en çok ç... Devamını Gör

2013 sonrası hayat
7 yıl önceki hesabım.. aşklarım nefretlerim.. lise çağlarım.. 15 göz kapayıp açınca 23 olmuş. Ben yıllardır kurtulduğum eve geri dönmüşüm.. tek fark babamın olmaması, korku güvensizlik huzursuzluk yok, annem ruhsal olarak kötü, ve ben yapayalnız kalıp yediğim kazıklarla güçlenmeye çalışıyorum.. Tesadüfen girip okudum. Bir daha n... Devamını Gör

Misâfirliğe gittiğiniz yerlerde ev sahiplerinin zihinlerinde birçok şekilde iz bırakabilirsiniz.
– Her geldiğinde sofra hazırlatan adam.
– Her geldiğinde eli dolu gelen adam.
– Her geldiğinde çocuklara harçlık veren adam.
– Her geldiğinde oturup, bir türlü kalkmayı bilmeyen adam.
– Her geldiğinde oturması ile kalkması bir olan adam.
– Her gel... Devamını Gör

Artık bu sıkıcı hastaneden çıkması gerekiyordu. Yanında ruhsuz ruhsuz yatan, sarı suratlı bu kevaşe ile daha fazla yanyana duramazdı. İçi kaldırmıyordu. Son bir kez baktı ona. Acıyarak, iğrenerek, tiksinerek. Yapabilse suratına da tükürürdü. Yapmadı, yapamadı. O, kendisine ezik gibi bakarken yapamadı. Bir tükürüğe bile değmezdi ya, neyse!
Başı dik... Devamını Gör

Çok kaybı vardı Gökhanın. Duygunun yüzüne vurduklarını unutamazdı. Bir değil, bin günah işlemişti ve binlerce kez özür dilese de, bu sefer gerçekten kaybetmişti. Utanıyordu ve içindeki yaz, kışa dönüyordu. İlk defa böyle üşüyordu ve kat kat giyinse de hiçbir şey değişmeyecekti. Bu sefer harbiden kaybetmişti. Sadece Duygu değil, tüm dünya ona karşı ... Devamını Gör