Kendimle ilgili bir şeye daha aydım bu akşam. Sonradan anlaşılan değerimin bende pek bir karşılığı olmuyor maalesef. Duvarlarım aşılmaz değil ancak en baştaki duvarsız Zahide’nin problem etmediği şeylere aldanıyor sanki insanlar. Dönülmez demiyorum ama dönüş yollarım çok çivili , virajlı. Canım yandığı için can yakarım. Bir de çok yara alırız eskis... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

* Aşk iki kişilik yolculuktur.
Yolu seven ile yürürsün.
Sevda, birbirinden uzak olan insanların.
Kavuşmak, nasip olan sevgidir.
Mutluluk, Ellerini değil yüreğini tutandır.
Gözlerinin gördüğüne değil,
Yüreğinin bildiğindedir, gerçek aşk.
Ben seni gözlerimle değil yüreğimle bildim.
Ben seni, Her daim rüyalarda sevdim.
Belki ellerini tutamadı... Devamını Gör

Beni soracak olursan eğer,
yılın her gününe bin düğüm atılmış gibi günlerim.
'Bir düğümde benden olsun', diyenlerle doldu ipim.
Zararım yok kimseye, yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Ziyan edilmiş yüreğimin, kaderiyle uğraşıyorum bugünlerde.
O baki geçer ama haddini aştı hayallerim.
Ne zaman yoklayacak olsam, elimde kalıyor her biri.
Biriktirdiğim ... Devamını Gör

Rumların Mora’da 1821’de isyanını, Hıristiyan-Müslüman çatışması şeklinde algılayan Avrupa kamuoyu asilere maddî ve manevî yardımda bulundu.Nihayet İbrahim Paşa, Mora’nın büyük bir kısmında Türk hâkimiyetini tekrar tesis etti. Ancak Rusya, İngiltere ve Fransa 4 Nisan 1826 Petersburg Protokolü ve 6 Temmuz 1827 Londra Antlaşması’yla bağımsız Yunan... Devamını Gör

Eskiden beni yerle bir eden şeylere sessiz kalıp tepki bile vermiyordum. Bu olgunluk mu, yoksa küskünlük mü bilmiyorum; belki de alıştım, belki de yoruldum. Hayatın karmaşası içinde kendimi bulmaya çalıştığım anlarda içimdeki sükunet, bir kor gibi yanıyor. Dışarıya vurmadıkça daha da derinleşiyor; ama derinleştikçe, bu ateş içimde bir yanık haline ... Devamını Gör

1 Aralık 1821 tarihinde Navarin'de Osmanlı yetkililerince sorgulandığı için savaş tutuklusu statüsüne geçtiği anlaşılan Pouqueville'in anlatısının, Navarin Beyi Mustafa Paşa'nın kaimesiyle birebir örtüştüğü görülmektedir. Fransız ordu görevlileri bu üç haftalık zaman diliminde birbirini izleyen aksilikler sonucunda, kısa bir süreliğine “korsanlar” ... Devamını Gör

Bazı yolları hak eden ile yürüdüm.

Bazı yolları haketmeyenle yürüdüm Herkes kendine yakışanı yaptı bu yolda

bile bile yürüdüm içim yana yana Bazıları iyi iz bıraktı bağzıları, da hiç kapanmayacak derin bir yara bıraktı

Ben o kadar zor günler geçirdimki Kimse benim yanımda arkamd durmadı benimle duranlarda yarı yolda bıraktı

Şimdi kimsem... Devamını Gör

Ben artık herkesi adam yerine koymuyorum anladim, ki bazıları alışkın değil adamlığı taşımaya adamlık ağır geldi onlara yerini yadırgadılar

Yağmur bitince şemsiye yük olduğu gibi menfaati bitinice sohbeti kesen insana benzer

Kötü bildiğim insanlar değil, de En çokta iyi bildiğim insanlar yanılttı beni bu hayatta

Bu yüzden kimse iyidir yada... Devamını Gör

Kalbini kırdığınız insanların Eskisi gibi hiçbir şey olmamış gibi olmasını istiyorsunuz da
Unuttuğunuz bir şey var Hevesini kırdığınız insanların Eskisi gibi davranmasını bekliyorsanız beklemeyin.
Hevesi kırılan her insan Eskisi gibi olmaz ve değişir Çünkü soğuk söz duymuş bir gönül Kırk yaz görse de asla bir daha ısınmaz. ... Devamını Gör

Ben hayattayken halimi hatırımı sormayan insanlara son sözüm Ben öldükten sonra arkamdan Sakın hiç kimse gelip ağlamasın

Günlerce aylarca avazım çıktığı kadar haykırdım ama Kimse duymadı beni duysada duymak istemediler feryadımı

Ölüyor tüketiyorum sessizce Ömrümün son kalan saatlerini yaşarken kırılan kalbim asla beni kıranı üzeni affetmez. ... Devamını Gör

Kendi yarattığınız problemlerden dolayı mağdur olmuş gibi davranmayın gerek yok bence Benimde sizin nazınızı çekmek gibi bir niyetim de yok zaten

Yapilan her şeyin başrolünde siz vardınız sahneyi siz yünettiniz sütten çıkmış ak kaşık değilsiniz

Bir kenara çekilip sizi seyrettim Benim kimde ne kadar değerim ve kimin bende ne kadar değeri var a... Devamını Gör

Bu dünya, ya elbisesiz geldik biz Yine elbise almadan gideceğiz Cebimizde para olmadan deldik yine cebimiz parasız gideceğiz para değil insan biritirin bence.

Bu kadar kötulük, öfke nefret niye Dünya malına böyle tapmak niye Değmeyen yalan dünya malı için insan kırmak üzmek satmak niye mülk degil insan birktirin bence.

Yarın ne olacağının g... Devamını Gör

Anabolu ve Palamut (Palamuda) kaleleri de karadan ve denizden âsilerce kuşatılmıştır. Uzun bir süre dışardan yiyecek yardımının sağlanamaması nedeniyle açlık baş göstermiş ve halk çok zor günler geçirmiştir. Yardım gelmeyince hayvan leşi ve pabuç köselesi yiyerek hayatta kalmaya çalışmışlardır. Fakat birçoğu açlıktan ölmüştür. En nihayetinde bu ağı... Devamını Gör

Ben Tripoliçe’deki acı ve dehşet günleri gören ve bu acıları kalbinde yaşayan kanlı bulutlarım.12 Şubat 1821den beri bütün kasabalarda bir ve birden fazla bulundum. Barbar Rumların, yüzyıllardan bu yana huzur ve adaletle hüküm süren alicenap Türklere yaptığı soykırım ve insanlık dışı katliamı anlatacağım. Ondan önce kahramanımız Hakkı Mehmet Efe... Devamını Gör

Yeni bir yılı karşılıyoruz. Aslında seneler misafir gibidirler. Gelirler ve geçip giderler. Bizde de izleri kalır bizler bu izlere maneviyat yükler ve bohçamıza atarak yolumuza devam ederiz. Buna da geçmiş deniliyor. Zaman her daim misafirdir asla seninle kalmaz ve asla senin olmaz. Bu nedenle her yeni yıldan bir şeyler beklemek, her yeni ayın ilk ... Devamını Gör

İnsan üzülüyor...
Anlatamadığına,
Anlayamadığına.
Anlaşılmadığına.

Duymadığına,
Duyuramadığına,
En çokta göremediğine,
Görünen eriğine.

Gözün akıttığına,
Gönlün kırıklarına,
Hafızanın sakladıklarına,
Kulakta yankılanlara.

Burnun direği sızladığında,
Özleminin hatrı sayılır acısına,
Kaşıdıkca kanayan yaralarına üzülü... Devamını Gör

Hiç yaşamamış olmayı dilediğim kadar, dilediğimce, duymak istemediklerim de var.
Gözlerimin görmek istemediklerimi film şeridi gibi seriyor fotoğraflar.
Kaldırıp bir rafa unutmak istediklerimde var, yok etsem bile unutmayacaklarımla da dolu.
Eskimiş tozlu raflar, unutabilsem belki geçerdi kanayıp duran tüm yaralar.
Yaşamam.
Duymam.
Görmem.
D... Devamını Gör

Ben geldim...
En çok kendime,
eteğimdekilerini dökmeye,
dağılanları toplamaya,
kırılanları onarmayı,
kanayanları sarmayı,
kaybolanı bulmaya geldim.
Attığın her adım da,
döktüm,
topladım,
onardım,
sardım da.
Bir tek kaybolanı bulamadım hiç bir yerde.
Mesela gözümün içi gülerdi benim.
Nerede şimdi, sen gördün mü bir yerler de?
... Devamını Gör

Soyunduğum yerde kayboluyorum; tanıyamıyorum bedenimi, okşayamıyorum sesimi, yutkunduğumu duyan bir soluğum yok, önümdeki karanlıklar sadece kabarmakla yetiniyor. Kambur kalıyor zihnim:Karşısında beliren yola peşi sıra kontrolsüz adımlarla ilerliyor, bir bulanıklık sezinliyor içten içe, kabuğunda olan bakıldığında gevşek görünen ama çıkarmaya yelt... Devamını Gör