Zamanın içinden geçerken,
bir çiçek soldu.
Bütün gölgeler kayboldu,
sadece bir anın kokusu kaldı geriye.
O an, bir kalpte yankı buldu,
bir ömrün içinde kaybolan bir iz.

Her nefes, bir geçmişin hatırası,
her adım, bir geleceğin belirsizliği.
Ve biz, birer yelken gibi,
rüzgarın yönüne bırakılmışız.
İçimizdeki deniz,
dalgalarla savrulurke... Devamını Gör

Bir sigara dumanı,
rüzgarın yavaşca savurduğu,
beyazdan griye dönüşen,
hayalleri sardığı bir an.
Ağır bir solukla içeri çekilirken,
kalp, derin bir boşluğa düşer.

Her duman, bir kaybolan düşünce gibi,
düşer yerden yukarıya doğru,
görünmeyen bir yolculuğa çıkar,
kendi kaderini çizerken.
Bir an önce tükenir,
ama geriye, izlerini bırakır.... Devamını Gör

Bir fırtına gelir,
ama kimse beklemez.
Sessizce yaklaşır,
rüzgarın gizli fısıldayışı gibi.
Yavaşça sarar her köşeyi,
yavaşça dondurur zamanı.

İçimizde bir boşluk,
dışarıda bir boşluk.
İç içe geçmiş bir yalnızlık,
belki de en büyük fırtına.
Hiçbir hazırlık yapmadan,
gözlerimizde korku,
ama bir adım dahi atamayacak kadar
ürkek.

Bir ... Devamını Gör

Bir düş gibi geçer zaman,
gözlerimizde saklı kalan bir anı.
Bir bakış, bir gülüş,
belki de hiç yaşanmamış bir anı
gibi gelir bazen.

Ve biz, o düşü ararken,
her adımda biraz daha kayboluruz.
Zamanı ve mekanı unuturuz,
sadece anıların derinliklerinde
kaybolan bir silüet gibi.

Her şey silik,
her şey bulanık.
Yalnızca kalp atışlarımız,
... Devamını Gör

Bazen yalnızlık,
bir odanın köşesinde sessizce bekler.
Hiç konuşmaz, ama hep vardır.
Kelimeler kaybolur,
fakat yalnızlık hep bizimle.

Ve kalp,
sözsüz anlarda
gizli bir şarkı söyler,
belki de bir acıyı hisseder.
Bazen sevmenin yükü,
ağır olur,
ama yine de taşırız.
Çünkü kalp,
bir şekilde sevmeden edemez.

Yalnızlık,
gün batımında s... Devamını Gör

Bazı sözler dilden dökülmez,
kalpte bir ağırlık gibi taşınır.
Geceye saklanır gözyaşları,
çünkü gündüzler fazla kalabalık,
fazla gürültülü,
fazla yabancı…

İçimde susturamadığım bir fırtına,
konuşsam da dinlemez kimse.
Yüzümde bir gülümseme,
ama içimde kopan sessiz çığlıklar,
boğuyor beni,
duyan var mı?

Bazen sessizlik, en yüksek hay... Devamını Gör

Bir an,
avuçlarında tuttuğun su gibi
kaydı gitti.
Oysa sımsıkı sarmıştın,
tutabileceğini sanmıştın.

Bir kelime,
dudaklarından dökülmeden
yok oldu.
Söylesen ne değişirdi ki,
kim anlar, kim kalırdı?

Bir kalp,
sen farkına varmadan
yavaşça soldu.
Sevgisiz bir bahçeydi dünya,
ve sen,
hiç açmadan geçen çiçekler gibiydin.

Zaman her ş... Devamını Gör

Bir gün,
zamanın kırık saatlerinde kaybolacaksın.
Ne ileri ne geri,
hep aynı yerde atan bir kalp gibi.

Gözlerin uzaklara daldığında,
içinde bir boşluk hissedeceksin.
Adını koyamadığın,
ama seni yıllardır taşıyan bir boşluk.

Konuşsan,
kimse anlamayacak.
Sussan,
kendine bile yabancılaşacaksın.

Bir sokak arasında yankılanan adımların... Devamını Gör

Bir yerde,
çok uzakta bir yerlerde,
bekleyen bir kalp var.
Zaman,
onu her geçen gün biraz daha sabırsızlaştırıyor,
ama o bekleyiş hiç bitmiyor.
Bir umut,
bir hayal,
bir söz var bekleyen,
ve o söz,
gözlerinin derinliğinden geliyor.

Beklemek,
sadece zamanın geçmesini izlemek değil.
Bir rüya gibi,
içindeki dünya da değişir.
Her geçen ... Devamını Gör

Bir zamanlar,
geçmişin gölgeleri seni sarmıştı,
her hatıra,
her kırık kalp,
bir zincir gibi bağlamıştı seni.
Ama o zincirler,
görünmeyen, hissedilmeyen bir yük olmuştu,
daha fazla taşıyamadığın bir ağırlık.

Ve bir gün,
karanlıkta bir ışık gördün,
bambaşka bir yolun başlangıcı.
Gözlerini açtığında,
geçmişin seni takip etmiyordu,
sen, ... Devamını Gör

Ilık bir ikindi vakti...
Güneş, bulutların arasından göz kırparak,
Batıya doğru ağır ağır ilerliyor.
Rüzgar eşliğinde karışıyor kuşların kanat sesleri.
O kuşlar ki içimdeki umuttur, kalbimde bahar.
Bazen sessizliğe karışıyor umut sesleri.
Toprak taze bir bebek gibi kokuyor.
Özlem duyduğum bir anıyı çağrıştırıyor gibi.

Zaman durmuş sanki.
... Devamını Gör

Bilmem kaç perdeden yükselir hanenin yankıları.
Bilmem kaç gecede yankılanır yorgun adımlardan nihâventler.
Kalpler konuşuyordu derinden,
Ve bizler dinliyorduk gönülden.

Bilmem kaç zaman oldu gözlerden gelen aşkın bir nîdâ.
Bilmem kaç sırrı-nihan eskittim sessizlikten,
Ve ben kaç kere sıyrıldım sadâların enkâzından.
Nereden bilecektim zama... Devamını Gör

Yalnızım,
ama bu yalnızlık bir yük değil,
bir keşif yolculuğudur.
Bazen içimdeki sessizlik,
bana en derin sesleri fısıldar.
Ve yalnız kalmak,
gerçekten kendimi bulmam için
gerekli bir adımdır.

İnsanlar,
bazen etrafımda dans ederken,
ben içimdeki sessizliğe doğru
yavaşça yol alırım.
Çünkü o sessizlik,
gerçekten beni tanıdığım tek yerd... Devamını Gör

Geçmişim,
bir yolculuk gibi geride kaldı,
her adım,
bir başka pişmanlık,
bir başka kırık kalp.
Ama şimdi,
o yolda geriye bakınca,
gördüğüm sadece
kırık taşlar ve silik izler.

Bazen düşünüyorum,
bu izleri sileceğim diye
çok çaba sarf ettim,
ama her silgi,
beni biraz daha kaybetti.
Çünkü hatalar,
gerçekten kaybolmaz,
onlar biziz,
g... Devamını Gör

Bazı yolların dönüşü yoktur.
Gidilir,
ve bir daha aynı yerden geçilmez.
Bazı insanlar,
bir kez kaybedilir,
ve geri gelmez.

Bir kelimeyle kırılır bazen her şey,
bir sessizlikle biter.
Ama en çok da,
söylenmemiş sözler kalır içimizde.
Ve zaman geçtikçe,
geri dönüp tamamlayamayacağımız
yarım cümleler büyür zihnimizde.

Bir gün fark ede... Devamını Gör

Geçmiş,
bazen seni kollarından tutup
geri çekmek ister.
Her hatıra,
her kayıp,
bir adım daha geriye gitmeni söyler.
Ama bazen,
geri gitmek,
gerçekten ilerlemek değil,
geride kalmak demektir.

Ve o an,
içindeki o boşlukla yüzleşirsin.
Geçmişin gölgesinde kaybolmuşken,
belki de yapman gereken tek şey,
dönüp,
bir adım ileri atmak olur.... Devamını Gör

Vazgeçişin Ağırlığı

Bazen,
en sevdiğin şeyden vazgeçmek gerekir.
Ama o zaman,
bütün dünya birden ağırlaşır.
Vazgeçmek,
gözyaşlarının içinde kaybolan bir kalp gibidir.
Ve insan,
en çok sevdiğinden uzaklaştığında,
kendi kimliğini kaybeder gibi olur.

Oysa,
vazgeçmek,
bazen bir kurtuluş olabilir.
Her şeyin içinde,
her kaybın ardında,
... Devamını Gör

Bazı yaralar görünmez,
ama en çok onlar acıtır.
Sessizdir, derindir,
bir bakışta, bir suskunlukta,
hatta bazen bir tebessümde gizlenirler.

Kırıldığın anları hatırlıyor musun?
En çok inandığın yerde düştüğün zamanları,
en çok güvendiğin ellerin bıraktığı izleri?
İnsan bazen bir kelimeyle dağılır,
bazen bir bakışla eksilir.

Ama yine de ... Devamını Gör

Bir kalp,
kırıldığında
kimse duymaz.
Bir kırık var,
görünmeyen ama
derinlerde…

Zamanla,
o kırık genişler,
ve bir boşluk oluşur,
içinde kaybolan bir şeyin
geri gelmesini beklersin.

Belki de,
bazı kalpler,
hiç onarılmayacak kadar kırılmıştır.
Ve bu yaralar,
sadece bir hatıra gibi
bütün ömrünü taşır.

Bir zamanlar,
birlikte yürü... Devamını Gör

Kalbim,
eski bir cam gibi,
çatlakları derin,
ama hâlâ ışık geçiren.

Kaç kez paramparça oldum?
Kaç kez bir söz,
bir bakış,
bir sessizlikle eksildim?
Ama ne olursa olsun,
kalbim atmayı bırakmadı.

İnsan, en çok sevdiklerinden incinir.
Bir kelime,
bazen bir bıçaktan keskindir.
Ama yine de,
affetmeyi öğreniriz.
Çünkü kalp,
ne kadar k... Devamını Gör