Bilmezdim çocukken misketlerin kuyuya girme ihtimallerini.
Tek çare karış alabilmek ve yakınlaşmaktı.
Sonra bir umut yeterdi.
Bilmezdim çocukken pamuk şekerlerin hiç ıslak bir şeye deydirildiği zaman eriyip yok olduğunu,
Sonrası ağızda kalan o şekerlemeli tat.
Bilmezdim uçan balonların havadan tekrar yere inebileceğini,
Hep bir umut
Hep bi... Devamını Gör

Roma dönemine ait 1800 yıllık elmalı mozaik

Sana olan sevgi ve saygım Yusufeli  semalarında gece görülen yıldızlar adetince.
Zührename'ye Ağıtlar- Ebubekir Kuri

Kahveye gittiğim günlerde gözüm hep pencerelerdeydi. Zühre'ye o kadar alşimistim ki onun bu zamansız gidişini bir tür... Devamını Gör

Yoğun iş temposundan iyice bunalmış genç adam saatine baktı, vaktin hayli geç olmuştu. Neredeyse akşam olacaktı. Mesai saati belli olmayan adamın evine ne zaman gideceği belli değildi. Kendini çok yorgun hisseden adam, başını iki elinin arasına aldı, gözlerini sıkıca kapadı. Çok iyi kazanıyordu, ... Devamını Gör

Bir gün daha işledi. Zaman geçmez sanıyordum, durur. Senin olmadığın bir zamanın geçmesi mümkün müydü ki? Geçermiş. “Geçer” demiştin; zaman da senin sözünü dinleyen uslu bir çocuk şimdi.
Geçti sevgilim. Günler, haftalar, aylar, yıllar… Bir oda dolusu sensizliğim var. Her gece üstüne soğuk su döktüğüm. Kendine gelir de, beni bırakır diye düşündüğüm... Devamını Gör

Anne!...
İyi değilim son günlerde!..
İçimde yaşanmamış sevinçlerim var..
Işığa muhtaç hayallerim,
Bir mahkumun özgürlüğünü bekler gibi bekliyor yüreğim..
Yarınlarım tutsak ve ben tutsağım yarınlara..
Çocukluğumu özledim anne.. !
Sanki bir masalmış gibi, ve var olmamış gibi;
Çocukluğumu öz... Devamını Gör

Özlediğim çok şey var geçen zamanlardan.
"Biz eskiden" diye başlayan cümlelerin sevdalısıyım adeta...
Lakin, getiremiyorum özlediğim hiçbir şeyi geri,
Giden gitti, kalan sağlar da bizden değil.
Modernleşme kisvesi altında,
Yozlaşmış, katılaşmış, yabancılaşmış,
Bir sürü sahte insan figürü var etrafta...
Keşke hiç büyümeseydik.
Sade... Devamını Gör

En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı. Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani. Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık. Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik. Servis falan yoktu. Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık. Annelerimiz bu durumu bildiklerinden ... Devamını Gör

Çocukluğumun şarkısı geldi kulağıma. Yıkılmış gibi oldum, bu çok başkaydı bu çok fazla etki yarattı..Çok canımı yaktı.. Zaman makinesi denen şey tamamen beynimiz. Gitti çocukluğumdan bir hatıraya bıraktı beni. Sanki dışarıdan hadi gel maç yapıyoruz oğlum diyecekler gibi arkadaşlarım. Tamam lan geliyorum patlamayın bekleyin 5 dakika diyecekmişim gib... Devamını Gör

Küçük bir kız çocuğuydum. Her zaman hayallerimin peşinden koşardım. Benim söylediklerime ve anlattıklarıma kimse inanmaz, ve kimse oturup kafasını yormazdı. Küçükken bile, annem anlatır.. Büyüklerle büyük gibi konuşur karşılarında onları dinlerdin, onlar da sana "bak sen küçük hanıma" derlerdi sana demişti bir keresinde. Küçükken saçları... Devamını Gör