Bir sabah,
gözlerini açtığında,
dünyanın seni beklediğini hissedersin.
Ama içeride bir boşluk vardır,
sürekli bir huzursuzluk.
Yalnızlık,
her adımda daha belirgin olur,
sana ait bir ses gibi,
sürekli kulağında çalar.

Bazen düşünürsün,
"Ben neredeyim?"
Bazen ise,
"Kimim ben?"
Ve her seferinde
bu soruların cevabı k... Devamını Gör

Bazen,
kalabalıklar içinde bile
yalnız hissedersin.
Sesler yankılanır etrafında,
ama hiçbiri sana dokunmaz.

Bir şey eksikmiş gibi,
ama ne olduğunu bilmezsin.
Bir boşluk,
adı konulmamış bir hüzün,
içinde sessizce büyür.

Kendi içinde kaybolursun,
cevaplarını ararken.
Ama en acısı,
soruların bile
bir süre sonra anlamını yitirmesidir.... Devamını Gör

Söylemedim.
Sussam daha az acır sandım,
ama yanılmışım.
Bazı kelimeler,
söylenmediğinde daha ağır olurmuş,
bunu öğrendim.

Kırıldım.
Ama kimse fark etmedi.
İnsan bazen öyle güzel saklar ki yaralarını,
kimse kanadığını bile görmez.
Sadece biraz daha sessizleşir,
biraz daha içine kapanır.

Gittiler.
Ama ben hâlâ buradayım.
Bıraktıklar... Devamını Gör

Zaman,
her bir adımı bir iz bırakır.
Ve biz,
izlerin peşinden sürüklenirken,
kayboluruz.
Geçmiş,
her geçen anın içinde
görünmeyen bir gölge gibi
bizi takip eder.

Bazen,
geri dönmek istersin,
ama geçmişin kapıları
açılmadığında,
yolun sonu yokmuş gibi gelir.
Her kaybolan hatıra,
bir soru gibi kalır içimizde.
Ve biz,
bu sorularla
... Devamını Gör

Bir şeyler eksik,
bunu hissediyorum.
Kelimenin tam anlamıyla bir boşluk,
ama tanımlayamıyorum.
Sanki eksik olan benmişim gibi.

Her şey tam,
ama hiçbir şey tamamlanmamış gibi.
Bazen sevdiğimde,
bir boşluk hissi gelir,
bir eksiklik,
ama kimse görmez.

Bütün yıllar,
birer soru işareti gibi
geride kalır.
Bir cevap yok,
ama hep bir ara... Devamını Gör

Geçmiş,
her gün biraz daha uzaklaşır,
ama sesi hep kulaklarımda çınlar.
Bir zamanlar var olan anılar,
şimdi sadece bir yankı.

Hep bir soru kalır:
Bütün bu kaybolan zaman,
nerede?
Bir rüzgâr gibi geçip giden yıllar,
sana bir şey bırakmadı mı?

Belki de,
bazı anlar,
hiç yaşanmamış gibi silinir.
Ama hala içimde,
gözlerimde,
bir iz bı... Devamını Gör

İçimde tarif edemediğim bir boşluk var,
adı yok, sesi yok,
ama hep orada.

Ne kadar doldurmaya çalışsam,
kelimeler yetmiyor,
insanlar yetmiyor,
zaman bile iyileştiremiyor.

Sahi, neden buradayız?
Neden yürüyoruz bu sonu bilinmez yolda?
Bizi ne bekliyor ileride,
ve kaybettiklerimiz nerede?

Bazı sorular cevapsız kalır,
bazı hisler h... Devamını Gör

Yalnızlık,
bazen bir boşluk,
bazen derin bir nefes.
Kimi zaman kaçtığımız,
kimi zaman sığındığımız
sessiz bir liman.

Konuşmayan duvarlar,
sustukça büyüyen yankılar,
ve içimde hep aynı soru:
"Gerçekten yalnız mıyım,
yoksa yalnızlığı ben mi seçtim?"

Kalabalıkların içinde bile,
yalnız hissedebilir insan.
Çünkü yalnızlık,
se... Devamını Gör

Bazen kelimeler yorulur,
anlatamaz hiçbir şey.
Dil susar,
bakışlar anlamını yitirir.
Ve geriye sadece,
sessizlik kalır.

Sessizlik,
bir çığlık kadar güçlü olabilir.
Bazen bir vedadır,
bazen bir başlangıç.
Kimi zaman huzur verir,
kimi zaman da içimizi kemiren
bir boşluğa dönüşür.

Gece olup dünya sustuğunda,
kendi içimde yankılanırım... Devamını Gör

Her yol, bir seçimdir.
Ve her seçim,
bizi bir yere götürür.
Görmediğimiz yollar,
hiç adımlamadığımız patikalar
hep ardımızda kalır.

Bazen bir adım atarız,
sadece bir anlık karar,
ama o karar,
yıllarca peşimizi bırakmaz.
İçimizdeki ses,
yaptığımız her seçimin yankısını
günlerce, yıllarca duyar.

Ve biz,
aldığımız her kararın
soruml... Devamını Gör

Bazen,
kendimden kaçıyorum.
Sanki içimde bir yabancı var,
konuşuyor, sorular soruyor,
ama cevapları hiç duymak istemiyorum.

Bazen de,
kendime yaklaşıyorum.
Aynada gördüğüm gözlerin içine bakıp
orada neyi sakladığımı anlamaya çalışıyorum.
Ama her baktığımda,
bir parçam daha eksiliyor.

İçimde iki ses var,
biri “Git” diyor,
biri “Kal.... Devamını Gör

Bir gün,
kendimi kaybettim.
Sesimi tanımadım,
gözlerimde bir başkasının gölgesi vardı.
Bir adım attım,
ama yol yoktu.
Her şey sanki bir rüyanın içinde
yavaşça dağılıyordu.

Sorular sordum kendime,
"Ben kimim?"
"Cevaplar nereye saklandı?"
Zaman bana fısıldadı,
ama sesini duyamadım.
Her şey çok uzak,
her şey çok ses... Devamını Gör

Bir zaman,
her şeyin bir anlamı olduğunu düşündük,
ama zaman,
gizli bir yılan gibi
usulca bütün anlamları çaldı.
Bütün o sorular,
cevapsız kaldı.

Her bir dakika,
bir ömür gibi geçti,
ve biz,
saatin tik taklarını duyarken,
geçip giden anların arkasında
kaybolduğumuzu fark etmedik.

Zaman,
yavaşça göğsümüze yerleşti,
nefes alırken b... Devamını Gör

Bir zamanlar,
gözlerimiz birbirini anlardı,
sözler birer fırtına gibi
ardında iz bırakmadan geçerdi.
Ama şimdi,
zaman,
her şeyi silip süpürdü
ve geriye sadece bir boşluk kaldı.

Düşüncelerim
bazen seni hatırlatıyor,
bir gölge gibi
geçip gidiyorsun.
Adını söyledim mi diye soruyorum
ya da senin adımdan
ne kaldığını hatırlıyor muyum?

... Devamını Gör

Zaman değişti, biz değiştik, her şey değişti.
Eskiye olan özlemler ise aynı oranda arttı. Keşke geriye dönsek falan filan. Yakınmalar tavan. 90’ların en best zamanlar olduğunu 2025 yılında anlamak Y kuşağı için hiç de zor değil. Tam o, arada kalmışlık hissini en çok onlar bilir. Gelişmişlikle gelenekselciliğin tüm normları üzerlerinde denendi çü... Devamını Gör

Gece, kendi içimde büyüyen bir yara gibi karanlık. Zamanın soğuk parmakları ruhumu didikliyor, derinliklerimde yankılanan bir sessizlik var. Tüm kelimeler boğazıma düğümlenmiş, yutkunuyorum ama geçmiyor. Gökyüzüne bakıyorum; yıldızlar gözlerini kaçırıyor. Mehtap bile, utançla örtüyor yüzünü. İçimde bir şey kırılmış gibi, bir şeyin düştüğünü duyuyor... Devamını Gör

İlk başlarda yadırgadığımız nasıl olur yahu! veya yok canım daha neler! dediğimiz herşey artık ne kadar sıradan geliyor değil mi? Üzülmekle uyuşmuşluk arası çift şeritli bir yolun ortasında kalmışız. Tıpkı ezilmemek için orta şeritte kalmış bir kedi yavrusu gibiyiz. Arabaların hızla gelip geçişini izler gibi izliyoruz tüm kötülükleri. Bazen de diz... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

* Aşk iki kişilik yolculuktur.
Yolu seven ile yürürsün.
Sevda, birbirinden uzak olan insanların.
Kavuşmak, nasip olan sevgidir.
Mutluluk, Ellerini değil yüreğini tutandır.
Gözlerinin gördüğüne değil,
Yüreğinin bildiğindedir, gerçek aşk.
Ben seni gözlerimle değil yüreğimle bildim.
Ben seni, Her daim rüyalarda sevdim.
Belki ellerini tutamadı... Devamını Gör

hepsi gelir geçer mevsimlerin
ayrılıklar değilde
mevsim değirmeni öğütüyor
hepimizin içindeki daneleri

kakülünü süzdüğüm zamane her kadının düşündürdüğü
o kalbi güzelmi sorusu kadar ardniyetsiz danelerin yanına
tanıdıklar eş dost akraba
o değirmene zehir katıveriyor bir nevi
hisler birer birer kahroluyor
zehir vucuda yayılıyor
b... Devamını Gör