Sessizliğin içinde kaybolan bir cümle,
gönlümde kırık bir keman gibi çalar.
Ne zaman bir sözcük düşse dilimden,
göğsümde bir sızı büyür,
ve her şey bir gölge gibi silinir.
O kadar derin ki bu suskunluk,
kendi yankısını bile kaybetmiş.

Zamanın ağırlığı, bir duvar gibi üzerine çöküyor,
her an, bir yük gibi omuzlarımda.
Bütün düşler, sabahı... Devamını Gör

Zamanın içinden geçerken,
bir çiçek soldu.
Bütün gölgeler kayboldu,
sadece bir anın kokusu kaldı geriye.
O an, bir kalpte yankı buldu,
bir ömrün içinde kaybolan bir iz.

Her nefes, bir geçmişin hatırası,
her adım, bir geleceğin belirsizliği.
Ve biz, birer yelken gibi,
rüzgarın yönüne bırakılmışız.
İçimizdeki deniz,
dalgalarla savrulurke... Devamını Gör

Gölgelere saklanmış hayallerim var,
her biri başka bir yalanın peşinden sürükler.
Bazen nehrin kenarına oturur,
gölgemde kendimi bulurum.
Ama her gölge başka bir yansıma,
her yansıma başka bir kaybolan zaman.

Yalanlarla büyüdüm,
gölgelerin gerçeğini sevdim,
ama ne zaman yaklaşsam,
bir adım daha geriye çekildiler.
Yalnızca ışık yetersiz ... Devamını Gör

Zaman, kırık dökük bir aynanın içinde
yerle bir olmuş bir yansıma,
bütün yıldızlar kaybolmuş,
sadece gökyüzünün karanlık hali kalmış.
Bir zamanlar parlak olan her şey,
şimdi sessizliğe bürünmüş.

Sözler susmuş,
gönüller çözülmüş.
Bir yıkımın ortasında
bir iz bırakmadık,
ama ruhum hala o eski melodiyi hatırlıyor.
Bir zamanlar büyüdüğümüz... Devamını Gör

Bir an vardı,
durduramadık.
Gözlerinde kırıldı zaman,
düşleri çatlayan bir cam gibi.

Sözcükler yetmedi,
nefesler yetmedi,
sadece sustuk,
ve sustukça büyüdü mesafeler.

Gidemedik,
ama kalamadık da.
İki yalnızlık arasında,
sessizliğe tutunduk yalnızca.... Devamını Gör

Bir düş gibi geçer zaman,
gözlerimizde saklı kalan bir anı.
Bir bakış, bir gülüş,
belki de hiç yaşanmamış bir anı
gibi gelir bazen.

Ve biz, o düşü ararken,
her adımda biraz daha kayboluruz.
Zamanı ve mekanı unuturuz,
sadece anıların derinliklerinde
kaybolan bir silüet gibi.

Her şey silik,
her şey bulanık.
Yalnızca kalp atışlarımız,
... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir ses gibi gelir bazen,
duymak istersin,
ama o sessizlik,
o kadar derindir ki,
bir çığlık bile çığlık olmaktan çıkar.

Zaman geçer,
günler birbirini kovalar,
ama içinde taşıdığın boşluk
hiçbir şeyle dolar mı?
Bir bakarsın,
gözlerindeki hüzün,
sözlerindeki sessizlikten daha büyük bir yük haline gelir.

Bir başına olmak,
... Devamını Gör

Bir köşe daha,
bu sefer sessiz.
İçimde bir yangın,
ama dışarıda sadece soğuk.

Ruhum, konuşmayı unuttu,
ama gözlerim, kalbime yazdığı cümleleri taşıyor.
Herkes bir şeyler söylese de,
ben hala susuyorum.
Belki de susmak,
söylediğimiz her kelimeden daha gerçek.

Bazen bir fırtına gibi geçer zaman,
düşlerim dağılır,
gökler ve toprak birb... Devamını Gör

Bir gün,
yalnızlık öyle sessiz gelir ki,
gözlerim bile duyamaz,
sadece içimdeki hüzün çığlık atar.
Bir nefes gibi,
bir rüzgâr gibi geçer,
ama izini asla silmez.

Bazen,
yanımda kimse yokken bile,
yalnızlık en yakın dostum olur.
Bir sözcük,
bir bakış bile yetmez
bu derin yalnızlığı tarif etmeye.

Ve ben,
her gün biraz daha kaybolurum... Devamını Gör

Bazen yalnızlık,
bir odanın köşesinde sessizce bekler.
Hiç konuşmaz, ama hep vardır.
Kelimeler kaybolur,
fakat yalnızlık hep bizimle.

Ve kalp,
sözsüz anlarda
gizli bir şarkı söyler,
belki de bir acıyı hisseder.
Bazen sevmenin yükü,
ağır olur,
ama yine de taşırız.
Çünkü kalp,
bir şekilde sevmeden edemez.

Yalnızlık,
gün batımında s... Devamını Gör

Bir akşam vakti,
gölgenin içinde kaybolurum.
Yalnızlık,
gözlerimde yansıyan eski bir şarkıdır,
her notası,
bir hıçkırık gibi dudaklarımda kırılır.

Yalnızlık,
bir tek başına kalmış anıların
ardında bekleyen sessizliktir.
Adımlarım,
uzaklaştıkça nehrin akışından,
birer yankıya dönüşür.
Her adım,
bir adım daha yalnızlığa.

Sözler susa... Devamını Gör

Bazı sözler dilden dökülmez,
kalpte bir ağırlık gibi taşınır.
Geceye saklanır gözyaşları,
çünkü gündüzler fazla kalabalık,
fazla gürültülü,
fazla yabancı…

İçimde susturamadığım bir fırtına,
konuşsam da dinlemez kimse.
Yüzümde bir gülümseme,
ama içimde kopan sessiz çığlıklar,
boğuyor beni,
duyan var mı?

Bazen sessizlik, en yüksek hay... Devamını Gör

Zamanın ardında
bir hayat saklı,
adımlarımızla kazındığı toprak,
gözlerimizde büyüyen anılar,
hepsi birer gölge gibi
geride kalır, kaybolur.

Bir bakış,
bir gülüş,
bir sözcük,
hepsi de geriye dönüp baktığında,
uzaklaşan bir yoldaş gibi gelir.
Bazen öyle anlar gelir ki,
hiç var olmamış gibi hissedersin,
zamanın içinde kaybolmuş,
günle... Devamını Gör

Bir gecede,
gönlümde bir çığlık yükselir,
sessizce yankı bulur,
fakat kimse duymaz.
Bazen sesler,
kendi içinde kaybolur,
yıldızlar kadar uzaklaşır,
gözlerimizde kaybolan bir hüzün gibi.

Her sözcük,
bazen en derin acıları saklar,
bazen de nehir gibi akar,
ama iz bırakmaz.
Ve o iz,
bir zamanlar kalbimizi okşayan,
şimdi geriye dönüp ba... Devamını Gör

Bir zaman vardı,
sözlerin en değerli hazineydi,
gözlerindeki anlamı okurken,
her kelime bir ömre bedel gibi gelirdi.
Ama zaman,
her şeyi değiştirir,
ve biz de birer hatıra oluruz.

Şimdi,
gözlerimde kaybolan o eski bakış,
sana yazdığım o eski şiir,
birer solgun anıya dönüştü.
Her şey geçiyor,
geriye sadece kaybolmuş zamanlar kalıyor.
... Devamını Gör

Bir an,
avuçlarından kayan su gibi geçecek.
Geriye sadece,
ıslak bir iz kalacak belki de.

Bir söz,
boğazında düğümlenip unutulacak.
Zamanla anlamını yitirecek,
tıpkı hiç söylenmemiş gibi.

Bir bakış,
gözlerinde solup gidecek.
O anın sıcaklığı,
soğuyan bir anıya dönüşecek.

Ve sen,
bir gün dönüp baktığında,
elinde tuttuğunu sandığı... Devamını Gör

İçimizde bir yerlerde,
kapanmamış yaralar var.
Sesini duyurmak istesek de,
gözlerimizdeki hüzün
sözcüklerden önce gelir.

Bir çığlık var içimizde,
gözlerden süzülen yaşla birleşen.
Kimse duymaz,
kimse fark etmez,
ama biz hep o sesi hissederiz.

Zaman geçer,
günler değişir,
ama o sessiz çığlıklar,
gönlümüzde yankı yapar,
unutulmamış ... Devamını Gör

Bir aynada
bazen kendimizi kaybederiz.
Yansıması eksik bir benlik,
sana her baktığında
bir parçam daha kırılır.

Gözlerinde gördüğüm şey
sadece boşluk değil.
Bazen,
unutulmuş bir zamanın
yansımasıdır o.

Her kırık,
bir iz bırakır.
Ve biz,
birer kırık aynadan
yansıyıp dururuz,
yeniden tamamlanmaya çalışan
sözcükler gibi.

Belki d... Devamını Gör

Zamanı durdurmak istedik,
avuçlarımızdan kayan yıllara inat.
Ama saatler hep kırık kaldı,
hep eksik, hep yarım.

Bir söz gibi, tamamlanmayan.
Bir sevda gibi, hiç kavuşmayan.
Bir adım gibi, hep geri atılan.

Gözlerinde saklıydı geçmiş,
söyleyemediklerimiz,
affedemediklerimiz,
ve en çok da kendimize itiraf edemediklerimiz.

Şimdi her şe... Devamını Gör

Bir söz fısıldadın geceye,
kimse duymadı.
Zihnine çarpa çarpa yankılandı,
duvarlar bile sessizdi.

Bir gülüş bıraktın birinin avuçlarına,
çok geçmeden unuttu.
Belki de hiçbir zaman tutmamıştı zaten,
belki de hiç inanmamıştı.

Bir vedayı yuttun dilinin ucunda,
çünkü bazı ayrılıklar söylenmezdi.
Bazı acılar anlatılmaz,
bazı yaralar göste... Devamını Gör