Donuk gözüm
Ve ardına gelen teker izim
Gelen yaş
Çatık kaş
Yağmış yaş
Yolda taş
Toprağım söyle
Üzerime atılmışlığın mı var
Doğduğum günden ahın mı kaldı
Dar dar, dar dar buralar
Mektub zarfım ateşli
Çocuklar neşeli
Arabamda tersim ters
Ben buna nasıl kurulmuş dönüyorum
Bir yavşaktan yavaş ...... çok yavaş
Bir düşüşüm vardı anne o mer... Devamını Gör

Tanrım bir karışıklık olmalı
Çünkü, ben kendimi hiç kadın gibi hissetmiyorum
Makyaj yapmak istemiyorum, takılar takmak istemiyorum
Etekten nefret ediyorum
Kız gibi olmayı istemiyorum,
İçimde bir erkek var haykırırken susturuluyor
Bir hata mı oldu yukarılarda
Ya da bir genetik miras mı bu bana
Henüz 12’ sinde bedenime ağır gelen bu travma
... Devamını Gör

Defalarca geçtiğim yollarda hep aynı tümseklere takılıyorum. Sessizce hallederim sandım başta beceremedim. Anlatınca geçecek sandım; belki eksildi, bir hayli basitleşti ama geçen bir şey yok sanki. Susunca kapanır sanıyorum ama yok bu böyle bir şey de değil sanki. Kalabalığa karışınca uyuşuyor, belki biraz erteleniyor da ama hep boğazımın ortasında... Devamını Gör

Sesler kaybolur,
geriye yalnızca suskunluk kalır.
Bir yudum sessizlik içtim,
ve kalbim,
her damlada biraz daha büyüdü.

Bir zamanlar tüm kelimeler anlam taşırdı,
şimdi ise sadece birer yankı,
duvarlara çarpan bir öksüz fısıldanış.
Ama ben,
sessizliğin içinde kaybolmayı öğrendim.
Ve bir an,
her şeyin ne kadar basit olduğunu fark ettim.
... Devamını Gör

Zaman, kırık dökük bir aynanın içinde
yerle bir olmuş bir yansıma,
bütün yıldızlar kaybolmuş,
sadece gökyüzünün karanlık hali kalmış.
Bir zamanlar parlak olan her şey,
şimdi sessizliğe bürünmüş.

Sözler susmuş,
gönüller çözülmüş.
Bir yıkımın ortasında
bir iz bırakmadık,
ama ruhum hala o eski melodiyi hatırlıyor.
Bir zamanlar büyüdüğümüz... Devamını Gör

Bir zamanlar kaldığım o yerde,
gözlerimde bir bulanıklık vardı,
belki de zamanın içinde kaybolmuştu.
Sesler hala yankı yapar kulaklarımda,
ama adımlarım sanki başka bir dünyada.

Bir zamanlar aldığım her nefes,
bir anlam taşıyordu,
her an, her anı yaşamak istiyordum.
Ama şimdi,
bütün hatıralar birer rüzgar gibi geçip giderken,
sadece hüz... Devamını Gör

Bir sabah daha,
gözlerim uyanır,
ama dünya hala uyur.
Bütün sokaklar,
bütün caddeler,
bütün insan yüzleri
sadece birer gölge gibi kalır.

Bir çığlık var içimde,
ama dilim suskun.
Söylemek istediğim her şey,
gözlerimde toplanmış,
ama dudaklarım
sessizliğe gömülmüş.

Zaman, bu boşlukta
hiçbir anlam taşımadan geçer,
yavaşça ama keskin... Devamını Gör

Bazen susarsın,
kelimeler ağır gelir diline.
Anlatamazsın,
çünkü anlamayacaklarını bilirsin.
Sessizliğin içinde büyürsün,
fısıldadıkların rüzgâra karışır,
ve bir tek gece duyar seni.

Bir pencere kenarında,
yağmurun ritmine kapılırsın.
Her damla,
kendi içindeki fırtınadan izler taşır.
Birikir, süzülür, kaybolur…
Tıpkı içinde tuttuğun
... Devamını Gör

Düştü karanlık omuzlarıma,
sessizliğin yüküyle ağır.
Bir yıldız kaydı içimde,
dilek tutmaya bile geç kaldım.

Saçaklardan süzülen yağmur,
üşüten bir fısıltı gibi.
Adını bırakıyorum damlalara,
benden alıp gökyüzüne taşısın diye.

Ne bir ışık yanıyor sokakta,
ne de bir gölge belirsiz.
Kendi sesimden ürker oldum,
gecenin kıyısında kaybolu... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir ses gibi gelir bazen,
duymak istersin,
ama o sessizlik,
o kadar derindir ki,
bir çığlık bile çığlık olmaktan çıkar.

Zaman geçer,
günler birbirini kovalar,
ama içinde taşıdığın boşluk
hiçbir şeyle dolar mı?
Bir bakarsın,
gözlerindeki hüzün,
sözlerindeki sessizlikten daha büyük bir yük haline gelir.

Bir başına olmak,
... Devamını Gör

Bir an gelir,
dünya durur,
sadece rüzgarın sesi kalır,
ve sen,
o anı yakalarsın.
Bir nefes alırsın derin,
ve içinde bir huzur uyanır,
sanki her şey tam yerli yerinde.

Ama sonra,
o huzurun kıyısında,
gözlerin geçmişi arar,
bir zamanlar kaybettiğin,
bir zamanlar eksik olanı.
Ve o an,
her şeyin tam olduğuna inandığın
bir anlık huzur
... Devamını Gör

Zaman,
bir akıntı gibi geçip gidiyor,
her an,
bir öncekinin ardında kayboluyor.
Ve ben,
sadece o anların yansımasıyım,
bir nehrin kenarındaki taş,
suya dokunmadan geçen.

Bir zamanlar,
her şeyin bir yeri vardı.
Şimdi,
yeri bilinmeyen adımlarımda kayboluyorum.
Bir adım önde,
bir adım geride,
zaman beni yitiriyor.

Ve her kaybolan sa... Devamını Gör

Bir köşe daha,
bu sefer sessiz.
İçimde bir yangın,
ama dışarıda sadece soğuk.

Ruhum, konuşmayı unuttu,
ama gözlerim, kalbime yazdığı cümleleri taşıyor.
Herkes bir şeyler söylese de,
ben hala susuyorum.
Belki de susmak,
söylediğimiz her kelimeden daha gerçek.

Bazen bir fırtına gibi geçer zaman,
düşlerim dağılır,
gökler ve toprak birb... Devamını Gör

Bazen yalnızlık,
bir odanın köşesinde sessizce bekler.
Hiç konuşmaz, ama hep vardır.
Kelimeler kaybolur,
fakat yalnızlık hep bizimle.

Ve kalp,
sözsüz anlarda
gizli bir şarkı söyler,
belki de bir acıyı hisseder.
Bazen sevmenin yükü,
ağır olur,
ama yine de taşırız.
Çünkü kalp,
bir şekilde sevmeden edemez.

Yalnızlık,
gün batımında s... Devamını Gör

Bir akşam vakti,
gölgenin içinde kaybolurum.
Yalnızlık,
gözlerimde yansıyan eski bir şarkıdır,
her notası,
bir hıçkırık gibi dudaklarımda kırılır.

Yalnızlık,
bir tek başına kalmış anıların
ardında bekleyen sessizliktir.
Adımlarım,
uzaklaştıkça nehrin akışından,
birer yankıya dönüşür.
Her adım,
bir adım daha yalnızlığa.

Sözler susa... Devamını Gör

Bazı sözler dilden dökülmez,
kalpte bir ağırlık gibi taşınır.
Geceye saklanır gözyaşları,
çünkü gündüzler fazla kalabalık,
fazla gürültülü,
fazla yabancı…

İçimde susturamadığım bir fırtına,
konuşsam da dinlemez kimse.
Yüzümde bir gülümseme,
ama içimde kopan sessiz çığlıklar,
boğuyor beni,
duyan var mı?

Bazen sessizlik, en yüksek hay... Devamını Gör

Bazen,
derin bir sessizlik içinde kayboluruz,
zihnimiz hüzünle sarhoş,
ruhumuz ise uçsuz bucaksız bir okyanus gibi.
Her dalga,
bir hatıra taşır,
her okyanus,
kaybolmuş bir benlik.

Sonsuz derinliklere daldıkça,
kaybolan şeyin biz olduğumuzu fark ederiz.
Bir zamanlar tüm renklerle dolu olan dünyamız,
şimdi gri ve solgun.
Ama belki de,
... Devamını Gör

Bazen bir adım atmak,
bütün dünyayı değiştirebilir.
İleriye doğru attığımız her adım,
gizli bir evrenin kapılarını aralar,
görmediğimiz, hissetmediğimiz bir yolculuğa çıkarız.

Ama o adımlar bazen ağırdır,
sanki yerler bizi tutmak istemez gibi.
Yüreğimizde korku,
gözlerimizde belirsizlik,
ama yine de yürürüz,
çünkü başka bir yol yoktur.
... Devamını Gör

Bazı cümleler dudaklarımdan dökülmeden
boğazımda taş kesiliyor.
Bazen bir ses olmak istiyorum,
ama dünya, sessizliği daha iyi duyuyor.

Karanlık bir odada,
gözlerimi tavana dikmiş bekliyorum.
Zamanın yorgun nefesi
tenime çarpıyor,
görünmeyen elleriyle
beni geçmişe çekiyor.

Bir adım atıyorum,
ama gölgem benden önce varıyor oraya.
Kim ... Devamını Gör

Birçok yol var,
her biri bir başka sona çıkar.
Ama bazen,
en uzak olanı
en yakınımız gibi hissederiz.

Bir adım,
bizi bilinmeyene taşır.
Ve bazen,
bilmediğimiz yolda kaybolmak,
bilmediğimiz bir huzuru bulmaktır.

Kelimeler sığmaz içimize,
gözlerimizdeki hüzün büyür.
Ve hiçbir harf,
gerçek duyguyu anlatmaya yetmez.

Bir gün,
geri d... Devamını Gör