Sesler kaybolur,
geriye yalnızca suskunluk kalır.
Bir yudum sessizlik içtim,
ve kalbim,
her damlada biraz daha büyüdü.

Bir zamanlar tüm kelimeler anlam taşırdı,
şimdi ise sadece birer yankı,
duvarlara çarpan bir öksüz fısıldanış.
Ama ben,
sessizliğin içinde kaybolmayı öğrendim.
Ve bir an,
her şeyin ne kadar basit olduğunu fark ettim.
... Devamını Gör

Bir anlık boşlukta kaybolur tüm sesler,
gözlerim, bir arayışın derinliğinde.
Bir adım daha atsam,
belki bir cevap bulurum diye,
ama karanlık,
her adımda biraz daha derinleşir.

Rüzgar, eski bir hatıra gibi esiyor,
ve ben, bir zamanın yankısını duyuyorum.
Hissediyorum,
her şeyin arkasında
bir yankı, bir kırık anı.
Fakat,
nereye gidersem... Devamını Gör

Bazen, gözlerimdeki bulutlar
gökleri griye boyar.
Bir anlık düşüş yeter,
yerle göğün arasında kaybolmak için.

Kelimeler boğulmuş,
sessizlikse deniz kadar derin.
Bir adım geri gitmek,
görmediğimiz gerçeklere açılan bir kapıdır belki de.

Bütün yaralar, zamanla kaybolur derler.
Ama bir yara var ki,
içimizdeki gökyüzüne karışan bir yıldız... Devamını Gör

Bir umut vardı, yavaşça yanan,
bazen rüzgarla, bazen sessizlikle sönen.
Ve her gece, her yeni gün,
o umut, bir adım daha küle dönüşürdü.
Ama yanan her şeyin gerisinde
bir kıvılcım kalır,
belki de yeniden doğar diye.

Küller arasında aradım seni,
bütün parçalarını birleştirerek,
ama ne kadar aradıysam,
o eski ışık asla geri dönmedi.
Herk... Devamını Gör

Gölgelere saklanmış hayallerim var,
her biri başka bir yalanın peşinden sürükler.
Bazen nehrin kenarına oturur,
gölgemde kendimi bulurum.
Ama her gölge başka bir yansıma,
her yansıma başka bir kaybolan zaman.

Yalanlarla büyüdüm,
gölgelerin gerçeğini sevdim,
ama ne zaman yaklaşsam,
bir adım daha geriye çekildiler.
Yalnızca ışık yetersiz ... Devamını Gör

Bir zamanlar kaldığım o yerde,
gözlerimde bir bulanıklık vardı,
belki de zamanın içinde kaybolmuştu.
Sesler hala yankı yapar kulaklarımda,
ama adımlarım sanki başka bir dünyada.

Bir zamanlar aldığım her nefes,
bir anlam taşıyordu,
her an, her anı yaşamak istiyordum.
Ama şimdi,
bütün hatıralar birer rüzgar gibi geçip giderken,
sadece hüz... Devamını Gör

Gecenin içinde kaybolan bir ışık,
bana her adımda daha yabancı.
Ruhumun derinliklerinde,
gölgeler dans ediyor.

Bir zamanlar gözlerimde parlayan umut,
şimdi kaybolmuş, solmuş bir çiçek gibi.
Ama her gece,
aynı yıldızları arıyorum,
belki bir gün bir cevap verirler.

İçimdeki sessiz çığlık,
yavaşça yankılanırken duvarlarda,
ben seni hatı... Devamını Gör

Düştü karanlık omuzlarıma,
sessizliğin yüküyle ağır.
Bir yıldız kaydı içimde,
dilek tutmaya bile geç kaldım.

Saçaklardan süzülen yağmur,
üşüten bir fısıltı gibi.
Adını bırakıyorum damlalara,
benden alıp gökyüzüne taşısın diye.

Ne bir ışık yanıyor sokakta,
ne de bir gölge belirsiz.
Kendi sesimden ürker oldum,
gecenin kıyısında kaybolu... Devamını Gör

Zamanın gölgesinde,
her şey yavaşça erir.
Bir anı gibi,
parmak uçlarımda kaybolan her şey.
Bir bakış, bir gülüş,
hepsi birer fırtına gibi geçer.
Ve biz,
her geçişte biraz daha kayboluruz.

Bir yudum su içmek gibi
gerçekleri yudumlamak,
zihnimizde dans eden hayallerin
gözlerimize sızması gibi.
Ama ne zaman,
gözlerimiz gerçeklerle yüzle... Devamını Gör

Gecenin derinliğinde kaybolur sesler,
yıldızlar, belki de unutulmuş hayaller.
Ay, sessizce bakar dünyaya,
görür ama anlatamaz,
ne kadar yalnız olduğumuzu.

Bazen içimde bir boşluk olur,
ne rüzgar, ne de zaman doldurur.
Bazen de her şey çığlık çığlığa,
gözlerimdeki solgun ışıkla kaybolur.
O an anlarım,
belki de yaşam,
birçok kaybolan rüy... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir rüzgar gibi gelir bazen.
Hissedilmez önce,
ama sonra birden,
her bir hücrende
yavaşça, sessizce dolaşır.

Sonsuzluğa adanmış bir bekleyiştir o,
gözlerinde kaybolan bir umut.
Yavaşça, ağır ağır içini sarar.
Gülümsemeler,
şarkılar,
hatıralar…
her şey birer yansıma olur o an.

Bir bakış,
bir dokunuş,
bir anı kalır geriy... Devamını Gör

Zaman,
bazen bir gölge gibi sürüklenir,
gerisinde bıraktığı anılarla.
Bir adım daha atarsın,
ama hâlâ bir yerde takılı kalırsın.
Geçmişin yükü,
gözlerinin derinliklerinde bir iz bırakır.

Ne kadar kaçsan da,
o hatıralar seni takip eder,
gözlerindeki yansıması,
kalbinin her atışında yankı bulur.
Bazen bir tebessüm,
bazen bir gözyaşıyla
... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir ses gibi gelir bazen,
duymak istersin,
ama o sessizlik,
o kadar derindir ki,
bir çığlık bile çığlık olmaktan çıkar.

Zaman geçer,
günler birbirini kovalar,
ama içinde taşıdığın boşluk
hiçbir şeyle dolar mı?
Bir bakarsın,
gözlerindeki hüzün,
sözlerindeki sessizlikten daha büyük bir yük haline gelir.

Bir başına olmak,
... Devamını Gör

Bir köşede otururum,
yalnızlığın üzerine oturmuş bir gölge gibi.
Zihnimde uçuşan düşünceler,
karanlığın içinde kaybolan yıldızlar gibi.

Ne zaman kalbimi dinlesem,
içimde bir hüzün uyanır,
ama bu hüzün,
yüreğimi yalnız bırakmaz,
hep yanı başımda bekler.

Bir ışık var,
ama ne kadar uzanırsam ulaşamıyorum.
Zaman geçtikçe,
o ışık daha da... Devamını Gör

Bir anın eşiğinde durdum,
geçmişten bir rüzgâr esti yüzüme.
Sesin, kaybolmuş bir şarkı gibi
zihnimin kuytularında yankılandı.

Elleri boş bir bekleyiş oldum,
dudaklarımdan dökülmeyen cümleler gibi.
Zamanın kıyısında sallanan
bir sandal misali,
ne varabiliyorum sana
ne de gidebiliyorum senden.

Gökyüzüne baktım,
karanlığın içinde sönmey... Devamını Gör

Gölgeden başka bir şeyim yok,
gölgeyle aramda bir sınır yok,
ve belki de en karanlık anlarda,
en parlak ışıkları aradım.

Fakat ışık,
hep uzaklarda kaldı.
Belki de hiç varmadı,
belki de sadece bir yansımaydı.

Yalnızlık,
gözlerimdeki derin çukurlardan bir çıkış arıyor,
ama her adımda
gözlerim daha da kararıyor.

Bir zamanlar her şeyi... Devamını Gör

Bazen,
derin bir sessizlik içinde kayboluruz,
zihnimiz hüzünle sarhoş,
ruhumuz ise uçsuz bucaksız bir okyanus gibi.
Her dalga,
bir hatıra taşır,
her okyanus,
kaybolmuş bir benlik.

Sonsuz derinliklere daldıkça,
kaybolan şeyin biz olduğumuzu fark ederiz.
Bir zamanlar tüm renklerle dolu olan dünyamız,
şimdi gri ve solgun.
Ama belki de,
... Devamını Gör

Yalnızlık,
bazen bir gölge gibi
bizi takip eder.
Gözlerimizde,
bir zamanlar var olan
neşenin kaybolduğu yerlerde
karanlık bir boşluk belirir.
Ama her gölge,
yavaşça bir ışığa dönüşebilir.

Işıksız bir dünyada,
her adımda bir kayıp,
her dönemeçte bir eksiklik vardır.
Ama bir ışık,
en karanlık köşede
hiç beklemediğimiz bir anda yanar.
... Devamını Gör

Zaman,
sabahın ilk ışıkları gibi
yavaşça yol alır.
Bir adım,
sonraki adımı takip eder,
ama hiç kimse
bu yolun sonunu bilmez.
Bazen bir an,
bütün bir ömrü kapsar,
gölgelerle sarılırken ruhumuz,
geçip giden her saniye
bir hatıra olur.

Zamanın ardında
kaybolan biziz,
her bir anı,
bir parça eksik bırakır.
Sonsuzluğa doğru
gittikçe ya... Devamını Gör

Yalnızlık,
bazı geceler,
bir yıldız gibi parıldar
ama kaybolmaya çok yakın.
Bir anlık huzur,
sonra yeniden karanlık,
çünkü yalnızlık,
içimizde büyüyen
bir gölgedir her zaman.

Bir zamanlar
ışığa yönelmiştim,
belki de hepimiz öyleyiz,
karanlıkta kaybolmamak için.
Ama ışık,
yavaşça solan bir nefes gibi,
gitgide daha uzaklaşıyor.
Ve o... Devamını Gör