Sessiz adımlarım geceye doğru meylediyordu.Karanlığa doğru yürüyorum.İlerde bir ışık var.Ama biraz uzakta.Kendi ayak seslerimden ürküyordum.Yol uzundu,karanlıktı.Işığa yaklaştıkça heyecanım artıyordu,gücüm azalıyordu.Gözümden istemsizce damlalar akıyordu.Mutluydum.Aptal aptal gülümsüyordum.Ürpertinin yerini sevinç almıştı.İşte o an anladım.Her adım... Devamını Gör