Bıkacaksın...
Hayattan,
İnsanlardan,
Yaşadığın şehirden,
Geçtiğin sokaklardan,
Soluduğun havadan;
Hatta kendinden bile...
Sonra değişen mevsimlerce değişeceksin sende.
Yapraklarca savrulup, ayaz almış filizlerce hüsrana uğrayacaksın.
Ve bir gün güneş senin için doğacak bekle ve gör. Yeniden can bulup, yeniden ayağa kalkacaksın. Daha güçlü... Devamını Gör

Şu iç sesimiz...
Bazen gerçekten iç ses olarak kalmalıyken birden dış sese dönüşmez mi?
İşte o an hüsran...
Hiç olmadık bir duruma sürükleyebilir bizi o ses. Karşımızdaki insana izah etmek zorunda kaldığımız bir yığın mesele çıkar.
Öyle bir çıkmaza gireriz ki pişman olmakla kala kalırız.
Ah şu iç sesimiz...
Keşke içimizde kalsa biz çıkması... Devamını Gör

Hayatlarımız...
Henüz basımı yapılmamış kitaplar misali. Yalnızca kendimiz yazıp kendimiz okuyoruz. Duyguların hissiyatını kendimizce yorumluyoruz. Acı tatlı demeden doğaçlama bir serüveni kucaklıyoruz ve basıyoruz bağrımıza. Her bir şeyine katlanıyoruz sonra... Bildiklerimiz heybemize bilmediklerimizi cahilliğimize ilave ediyoruz.
Hayat!
Gözle... Devamını Gör

Artık yanımda olmayacaksın biliyorum anne. Ben her yükü sırtlanırken sen endişe etmeyeceksin. Ağlarken kızanım sen olmayacaksın biliyorum. Hayat ve insanlar beni yorduğunda sığındığım liman olmayacaksın. Ben her dertlenişimde kendimle başbaşa kalacağım.
Anne söylesene beni hayatla tek başıma mücadele edeyim diye mi getirdin dünyaya?
Ben...
Ben ... Devamını Gör

Şu fotoğraf karelerinde mutlu görünüp hayatı cehennem olan insanarı kıskanmaktan vazgeçin.
Hayat hepinizin yüzüne bir tokat çarpıyor, hepiniz aynısınız anlayın artık.
Çalışın, savaşın kazanın.
Ya da hiç birşey yapmadan öylece bekleyin ve kaybedin.
Ama önce ilk dediğimi yapın.... Devamını Gör

Kapanıp kalmayın içinizdeki şu cehennemin dibine. Dışınızdaki cenneti keşfe çıkın artık. Bir bakın, soluyun havasını. Ciğerleriniz nefes alışını hissetsin.
Neredesiniz kimlesiniz?
Kimler ne kadar sizin yanınızda çözümleyin.
Siz kimin için ne kadar çabalıyorsunuz?
Hayalleriniz neler bi keşfedin.

... Devamını Gör

İyi değilken kimsenin iyi olmaya çalış demesine ihtiyacım yok.
O kadarını kendimde kendime diyebilirim.

İyi olmaya çalış kendim!

Dedim de zaten ama olmadı. Çabaladım hatta... Fazlasıyla inat ettim yine olmadı. Herkes bıktı ben bıktım.
Fakat iyi olacağım. Yanımda olmayanlara da çok iyi bir ders vereceğim.
... Devamını Gör

Ben evcilik oyunlarında bile olmak istediği karakter ve mevkide olamayan çocuktum.
Bundandır şimdi bu yaşımda hayatla kavgam.... Devamını Gör

Kentine yağmurlar düşer... Yürğine özlem... Bir bardak çay doldurursun bardağına sonra bir bardak daha. Toprak kokusuna sararsın hasretlisi olduğun insanı. Gökkuşağında rengini bulamayıp yine toprakta ararsın rengini düşlerinin. Özlem ağır yüktür; bardaktaki çayın beklerken, soğuduğunda anlarsın. Gelmeyeceğini bile bile beklersin, sonra çayına şeke... Devamını Gör

Yüzdeki kusurları makyaj kapatıyor da dildeki kusur ele veriyor kalptekileri.
Konuştukça çirkinleşiyor bazı insanlar.... Devamını Gör

Manidar bir sancıdır hayat.... Devamını Gör

Yine kıymetini bilmediğimiz bir günün veda merasimi.... Devamını Gör

Birgün en ağır romanın kendi hayatın olduğunu farkedersin. ... Devamını Gör

Düşündüm de en güzel seyahatim kitaplardaki semtlere...... Devamını Gör

Sorsan kimse dedikodu etmiyor.
Peki şeytan onca balı nereye çaldı?... Devamını Gör

Yanlış şehirlerde yaşķyoruz belkide bu yüzden yanlış insanlar tanıyoruz hep.... Devamını Gör

"Umudumsun" dediklerimiz güneşimizi kararttı anne!... Devamını Gör

Hayat hayallere meydan okuyor.... Devamını Gör

Kalemin mürekkebi biter de yüreğin boyası çıkmaz azizim.... Devamını Gör

Hangi kapıyı aralasam yokluğuna çıkıyor anne!... Devamını Gör