Bir çaresi var mı? Bazen nefesim bile ağır geliyor bedenime, öyle kir tutmuşum ki yağmur damlaları bile iğreniyor bana dokununca, çocuksu masum olan ruhum, kayıp bir çocuk gibi firarda. Öyle bir ağlasam, öyle bir ağlasam ki ben benden ayrılsam.
Annem cennetim, yaşam bir döngü halinde cehennemim, merak etmeyin biraz sonra gülerim. Mevsim değilim k... Devamını Gör

Belki de benim pencerem onlara duvardır. Benim umudum, onların zehri, benim nefesim onların ölümü! Ne yapayım, karalara mı bağlayayım, iki gözüm iki çeşme ağlayayım mı. Hastalık herkesleşmek ve şifadır kendini bulmak. Yoldan gidenler için , yoldan çıkmaktır deva. Sürü müyüm ben, ayaklarım başkalarına mı çoraplaşmış, bana ne bana ne. Tüm akıllıların... Devamını Gör

Çocukluk dedi bir cehennem, büyüdüm dedim başka bir cehennem. Tanrı ah başımın belası Tanrı, ne gerek vardı bunca senaryoya. İmtihansa fıkran, gülmedim inan. İzle izle dur, başka ne işin var senin, patlamış mısır da ister misin? Bu gidişle delirecem, aklım çemberimden taşmak üzere, beynim yerini yadırgıyor, kalbimin merhameti senden fazla.

Çocu... Devamını Gör

Niye böyle oldu, ben neden kalakaldım bu kadar çok kendimle. Şikayetim var yalnızlıktan? Tamam evet herkes maruz kalmalı kendine, keşfetmeli de eksik kalan parçaları, ama bunun elbet bir süresi olmalı. İnsan doyunca kalkıyor masadan ve aynı açlıklara maruz kalmak da istemiyor artık. Doydum yalnızlığa, yok mu ruhumun tınısına şarkı olacak bir ruh da... Devamını Gör

İnsan, korkunç bir cehennem. Aklı, telaşı, korkusu, çaresizliği, sonunu bilememe, aklını yitiriverir elbet günün birinde. Kimse normal değil bu karanlık yeryüzünde, gökyüzü bile masum değil o da kan revan içinde. Var mı bir çare, her gün, her güne gebe. Düşmeyecek mi günün birinde, bu meşgul zihinler sönmeyecek mi bir mum dibinde. Aklımı kaçırırsam... Devamını Gör

Geçen sene yaprakları yerleri öpen ceviz ağacı yeni yılda nasıl da görkemli açmış. Kıskandım biraz! Bir ceviz ağacına baktım,, bir de bana, bir ceviz ağacı olamamama yandım. Eksiğim ne, ceviz ağacında fazla olan ne! O da gördü yağmuru, karı, kuraklığı, sıcaklığı, yalnızlığı, acıyı, darbeyi, travmaları ve o dimdik ayakta ne az yaşadı senden söyle ba... Devamını Gör

Aklımla alay ediyor. Varım diyor, o an ses veriyor sonrası meçhul. Kırıntılarla doyulmaz ki. Yaşamak denilen bu sahnede bazen tuz buz olur insan. Neyi kaptırdın da neyin çığlığı bu. Ah çocukluk, ah zamanında sarılmamış yaralar, ah yalnızlığım, ah içimde kopan fırtınalar ne yapacağız bir başına. Sevilmek yönünden eksik kalmak ve bir türlü toparlanam... Devamını Gör

Sesini duydum, cennetime kavuştum, kızgınlığım, kırgınlığım her şey un ufak oldu. Bu aşk mı? Aşk denilen sihir bu mu? Aşkın bir tanımı yok, tanımı olan şey zaten aşk değil, bu aşk. Bu hayatım boyunca yaşadığım tek aşk. Bir yerlerde hep ol, nefesin gezsin bu dünyayı, yanımda olmana hiç gerek yok, sen gibi bir mevsimin varlığı bana yeter. Bugün sesin... Devamını Gör

Sahi ne oldu birden. Gökyüzü gibi düştün gönlüme, ağlasam ağlarım da kurudum ben. Sevmedin mi gerçekten, yalan mıydı sözlerin. Aptal mı bu çocuk, bu dünya zehir mi bana. Sevgiyi aradım durdum ömrümce, kendimde de buldum da sahi sen de hangi parçası kaldı, özlem duyduğum bu şey ne. Kızgınım sana, yıllar geçti durdu, unutmuştum da ne oldu birden. Öld... Devamını Gör

Denizde bir sandal gibiyim hafife alınmayacak derecede gelgitteyim, bu arada gitmekteyim. Zamanın içinde erimekte, kışlarımı küremekteyim. Aşk dedikleri meyvenin acısı kaldı dişlerimin kenarlarında, dil yarası da eklenince durur mu kalp öyle aklı selimce. Özledim Marmara'yı, özledim yalnızlığıma kuşlar uçuranı, çiçek kokanı. Sevmenin mevsimi mi geç... Devamını Gör

Ne bileyim ben? Acıyı ben mi doğurdum, göz yaşını ben mi resmettim yüzlere, kendime ben mi küstüm? Bir oyunun içerisinde adına mutluluk denen, senaryosu hüzün kokan, sonunu bahar düşleyip sonbahar olan bu hayatı ben mi çizdim ellerimle? Yaşamak gül bahçesi, dikenleri ölümün sesleri. Annesini kaybediverince insan, anlarmış da olanı biteni. Her şey b... Devamını Gör

Eninde sonunda kendine kalır insan. Sesler, görüntüler, samimi ilişkiler, sahte yüzler geride kalır. Yaşam karanlık, güneş vurursa olur biraz aydınlık, bazen günlük gülistanlık, bazen kocaman bir yalnızlık. Sığmazsın kucağına annenin, babanı da affet artık, nefretin önemsiz, sevgisizliğinin kullanma tarihi geçti. Hayat bu anlık kırıntılardan oluşu... Devamını Gör

Hayat aslında senin hayatın ama unutma sevgili dostum senin bu hayatını kiralamak isteyen insan sayısı oldukça çok. Doğduğun andan itibaren kafeslerin oluyor. Seni senden çalıp hep bir başkalarına benzetmeye çalışan topluluklar olacak etrafında. Kararlar alacaksın, mutluluk budur diyeceksin, sımsıkı değerlerin olacak, inançlara gebe kalacaksın ve s... Devamını Gör

Tanrı bir kumbara
Bense içinde biriken bozuk parçalar
Onun içindeyim
Ona dokunuyorum
Onunla doluyorum belki de
Ama onu anlayamıyorum........ Devamını Gör

Yoruldum Tanrım
Tüm üşüyen acılarıma,
Mutluluk görünümlü elbiseler dikmekten yoruldum.
Kanıyor hiç durmadan bu yaram haberim olsun
Acı diye yazmıyorum bunları inan ki.
Bir gün sen de düşersin acınacak durumlara
Hiç düşündün mü?
Ya senin de varsa bir Tanrın
Ve senin için konulmuş kuralların
Cennet ile cehennemin!
İşte o vakit sen ne yapaca... Devamını Gör

Daha kaç kez yenik düşeceğiz bu coğrafyada kazanmak uğruna verdiğimiz her nefes için?
Daha kaç kez çaresizlik sularında nilüfer olmayı hayal edeceğiz?
Daha kaç kez hiç tamamlanmadığımız halde her defasında şükretmeye devam edeceğiz?
Daha kaç kez kaçacağız asıl gerçekle yüzleşememekten?
Daha kaç kez ekmeğin kırıntılarına tamah edeceğiz?
Daha ka... Devamını Gör

Sevemiyorum eskisi gibi hiç bir şeyi ve hiç kimseyi. Mektuplar yazdığım onlarca yürek neredeler şimdi belki de asıl soru mektupları yazan o güzel yürek nerede? Zaman insanı duygusallaştırır ve aynı zamanda duygularından arındırır. Olur olmaz yerde donuklaşır veya aşırıya kaçabilir her şey. Annemi, yüreğimin içinde kalp çiçeği misali suladığım dostl... Devamını Gör

Hiç düşündün mü ömrünün kaç senesinin gözlerin yaşlı ve ağlamaklı geçtiğini?
Hiç düşündün mü gülümsemelerinin ne kadarının başkalarına miras kaldığını?
Hiç düşündün mü ömrünün kaç mevsimi başkaları tarafından yalana dolana sarıldığını?
Hiç düşündün mü yaşadığını sanıp sanıp ölmelerini, şu dünyaya hiç bir şey bırakmadan gidişini, sana şükretmeyi ... Devamını Gör

Hoş geldin, adını koyun hemen, kız mı oğlan mı bakayım, ver bakalım toplumsal cinsiyet şemalarını, bilsin tabi cinsiyetine göre davranmayı, sonra el alem durur mu yaftalamadan yargılamadan öyle bir hoş durur mu elin alemi, hangi coğrafya olur olur öğret hemen dinini sonra dinsiz olur aman önlemimizi alalım, çocukken de iyice korkutalım, aman hep su... Devamını Gör

Sistem, kitleler halinde zehirliyor insanları, sonra o insanlar bulunmuş olduğu aileye enjekte ediyor zehri, bu zehir ardından çocuklara sirayet ediyor. Ailelerin elinde ölüyor çocuklar sonra adına okul dediğimiz hapishaneler de bireysellikleri yok ediliyor çocukların. Süreç bu şekilde gelgitler gitgeller içinde bir kaosa dönüşüyor. Sonrasında muts... Devamını Gör