'Nasıl olmalıydı bilmiyorum. Ama bir şeyler olmalıydı, bir yolu olmalıydı. Giderken arkamda bıraktıklarımın canını acıtmayacak, onları üzüp kırmayacak bir şeyler olmalıydı... 'Yaşadığı kaderi ile, yaşayamadığı kadarları ortasında sıkışıp kalmış keder'den bir hayatmış insan. Sonrası, hep birşeyleri beklemek. Ondan sonrası ise, hep zamanla geçer tese... Devamını Gör

'Bana göre engelli olmak, hep bir şeyleri eksiğiyle yaşamak, ya da hiç yaşayamamaktır aslında... Gözlerinizi kapatın ve hafif hafif esen rüzgarın esintisine eşlik eden güneşli bir yaz akşamını hayal edin. Sonra dışarıda cıvıl cıvıl öten kuş seslerine eşlik ederek oyunlar oynayan çocukları, pencere kenarından izleyen engelli bir çocuk olduğunuzu düş... Devamını Gör

'Hep bir şeyleri beklemeye başladığımda anlamıştım, adına umut dediğimiz şeyin, aslında hep bir mektuba benzediğini. —eskiden, keşke bana da bir mektup gelse diye beklermiş ya insan, işte ben de keşke bana da bir umut gelse diye bekledim hep. Hiç gelmeyeceğini bile bile bekledim işte... 'Adına zaman dediğim bir postacı geçti içimden. Bana da bir um... Devamını Gör

'Geceyi gece geçiyordu zaman. 'Seni asla yalnız bırakmayacağım diyenlerin, senin yalnızlığına bir gün bir yalnızlık daha eklediklerini öğrenmiştim hayattan. Ve bunun adına da yapayalnız kalmak demişti bana zaman... 'Çok sessizdi gece. 'Bir şehrin tam ortasında işlenen bir cinayete tanıklık eden, bir sokak lambası suskunluğunun içindeki o anlatılama... Devamını Gör

'Hayat! zaman! umut! neredesiniz? sesimi duyan yok mu? ben çok yalnızım... 'Kocaman bir şırıngaya benziyormuş zaman. Dakikalar dolusu yalnızlıklar enjekte ettiler bana. Hüzünler, mutsuzluklar, ve umutsuzluklar enjekte ettiler... 'Hayat! zaman! sevilmek! özlenmek! neredesiniz? sesimi duyan yok mu? ben çok yalnızım... 'Hayat, hep bir şeylerin gelmesi... Devamını Gör

'Adının ilk harfinden başlayarak sevilmeliydi bir kadın. Hayat ise, hayat gibi, zaman ise, zaman gibi... 'Adının ilk harfinden başlayarak özlenmeliydi bir kadın. Özlemek ise, özlemek gibi, ömür ise, bir ömür boyu... 'Hani hep göz bebeğim diye severmiş ya bir anne çocuklarını, işte göz bebeklerinden başlarmış bir kadın, bir gün evlenip, sahip olduğu... Devamını Gör

'Mutluluk!neredesin? ne olur çık artık ortaya. Peki ya sen umut? neden hep senin gelmeni çok bekleyenlere değil de, Umut mu? ben de ondan çok var diyenlere gittin? sahi, o çok ile bu çok arasında nasıl bir fark vardı ki? 'Umut! neredesin? ne olur çık artık ortaya... 'Bir suçlunun verdiği o kan dondurucu ilk ifadesi gibi hissediyordum kendimi. evet ... Devamını Gör

'Herkes biraz duygusaldır kendine, herkes biraz duygularının salından hayat denizine düşmemek için, zamanla geçmeye çalışıyor hep bir şeylerin içinden, hep zamanla geçsin istiyor içindeki bir şeyler. zaman geçiyor, ama o bir şeyler hiç geçmiyor... 'Zaman, hep en iyi yerinden kırıyormuş bir insanı... 'Belki de çocukken kaset bantlarından öğrenmiştik... Devamını Gör

'Bana göre engelli olmak, hep bir şeyleri eksiğiyle yaşamak, ya da hiç yaşayamamaktır aslında... Gözlerinizi kapatın ve hafif hafif esen rüzgarın esintisine eşlik eden güneşli bir yaz akşamını hayal edin. Sonra dışarıda cıvıl cıvıl öten kuş seslerine eşlik ederek oyunlar oynayan çocukları, pencere kenarından izleyen engelli bir çocuk olduğunuzu düş... Devamını Gör

'Bir insanın kaderi kadarı ile, bir acının kederi kadarı arasında, hep yaşadıkları ve hiç yaşayamadıklarıymış hayat... 'Herkes biraz uzaktır birbirine, herkes biraz kalabalık. 'Herkes biraz yalnızdır birbirine, herkes biraz yapayalnız... 'Herkes kendi zamanlarının koleksiyoncusuydu bu hayatta... 'Hep yaşanmışlıklar ve hiç yaşanamamışlıklar biriktir... Devamını Gör

'Hayat bilgisi dersinin yoğun bakım ünitesinde, ruhuma işlenen bir konuydu kalmak. Herkes bir gün gider ama sen hep kalırsın diyordu bir cümlesinde. Umutsuz kalırsın, çaresiz kalırsın, hoşça kalırsın, ve hep yapayalnız kalırsın diyordu bir cümlesinde... 'Yarası çok derin bir iç kanamaydım. Hiç kimse durdurmaya çalışmadı beni. her hayat sonrası, her... Devamını Gör

'Söyleyememek denilen bu şeyin, en azından söyledim diyebilmekten daha çok acı verdiğini öğrenmiştim. çünkü senin söylemek istediklerini bir başkası söylediği zaman, sırf ben söyleyemedim diye değil, bir başkası söyledi diye acıyormuş insan. Hangisi daha çok acı veriyordu bilmiyordum. söylemek mi? yoksa söyleyememek mi? hayatın bana öğrettiği bu şe... Devamını Gör

O kadar çok umutsuzlaştırdılar ki beni, yeni bir hüzün yaptılar kendimden her defasında, başka bir mutsuzlukda, başka bir acıyla. Kocaman bir denizin, küçücük bir kum tanesi kadar bir mucize istemiştim sadece. — Adı umutla, soyadı yaşamak. 'Çok kırgın ve yorgunum. Ne olur bana bir ölüm masalı anlat hayat. Çok uykum var. Hep uyumak, ve bir daha da h... Devamını Gör

'Hayat, yaşadıkların ve yaşayamadıkların arasında bir kader, bazen de bir kederdir. Çoğu kez yaşadıkların olsa da kederin, çoğu kez de yaşayamadıkların olur kaderin... 'Ön sözleri hep bir merhabayla başlayan, son sözleri ise hep bir hoşça kalla biten bir kitaptı hayat. Ve bu kitabın tek kalemiydi zaman. Adına tükenmez dedikleri o kalemler gibi tüke... Devamını Gör

'Bir yanım, artık bitti diyebildiklerim kadar çok. Bir yanım, henüz daha bitmedi diyebildiklerim kadar az. Bir yanım ise, hep bir şeylere geç kalmışlık. Sahi, bir kaybetmek, kaç geç kalmışlığın bedeliydi? 'Hala en çok da söyleyemediklerimdir hayat. en çok da yaşayamadıklarım, en çok da anlatamadıklarım, en çok da konuşamadıklarım, her şeyden biraz ... Devamını Gör

'Rica etsem, dinler miydiniz beni biraz? söz veriyorum, çok fazla zamanınızı almayacağım. Şimdi, izin verirseniz eğer, sizinle biraz konuşmak istiyorum. 'Hani hep başlanır ya bir konuşmaya, merhaba nasılsın kelimeleri ile. İşte ben öyle herkes gibi yapmayacağım. Herkesin yapmak isteyip de yapamadığı, Belki de hep yaptığı, ama hep yarım kaldığı bir ... Devamını Gör

'Herkes biraz yazardır kendine, Herkes biraz yazılan. Ve gitmek benzemekti, gülümseyin, çekiyorum diyen bir fotoğraf makinesi'nın fotografcısına. Tıpkı, ben gidiyorum, hoşça kalın der gibi. 'Biliyordum. ben gittikten sonra bu yazılanların hepsi bir gün silinecek. Üstelik, hiç acımadan, hiç üzülüp kırılmadan kaybolup gideceklerdi. Keşke, yazan değil... Devamını Gör

'Çok sessizdi gece. bilmediğim kelimeler söyleyin bana. bütün suskunluklarımı bir anda haykırabileceğim, bütün yaşanmamışlıklarımı bir anda yaşayabileceğim, bilmediğim kelimeler söyleyin bana. 'Çok sessizdi gece... 'Çok sessizdi gece. Öylesine çok karanlıktı ki gözlerimin gözbebeği sokakları. Hayat kundağına sarılmış ve zamanla terkedilmiş bir bebe... Devamını Gör

'Uçsuz bucaksız bir yalnızlığın orta yerinde yapayalnız kalmış bir umutsuzluk gibi hissediyordum kendimi. Bırakın yaşanmışlıklarımı, yaşanamamışlıklarımı bile kimseyle paylaşamıyordum. 'İntihar kokulu acı bir ölümün, en yoğun bakımından bakmak istiyordum hayata, geride kalanlara ve zamana. "'Lütfen acele edin, acil müdahale etmemiz gerekiyor&... Devamını Gör

'Kaç kelime ile anlatabilirsin ki içinde bulunduğun bir fotografı? Kaç kez korkabilirsin ki bir karanlıktan? Hangi karanlık daha çok acı verebilirdi ki bir insana? elektirikler kesildiği zaman yaşanılan o karanlık? yoksa, gecesi de, gündüzü de, aynı yaşayan bir insanın gözlerindeki o karanlık?

//Mehmet Bakır. ... Devamını Gör