05.04.2014

İçimde hiç bitmeyen o gitme isteği.. Koşarak uzaklaşmak herkesten. Herkesten önce kendimden.. Hiç bilmediğim yerlere koşmak ve ala durmamak... Boğazım patlayana kadar bağırmak, bedenimin içine gizlediğim ne varsa kusmak istiyorum. Ağlamak istiyorum, gözlerimden nehirler akıtmak.. Karşıma çıkan her şeyi kırıp dökmek istiyorum. Kocaman şehirleri yerle bir etmek.. Hepsinden önce onun şehirlerini tarumar etmek istiyorum. İçimdeki öfke hiç susmuyor. Kalbime, ciğerlerime, göğsüme sığmıyor. İçime bastıramıyorum. Saçlarımdan çekip çıkarmak istiyorum. Kendimi duvarlara vurup öldürmek, kanla birlikte gözlerimden akıtmak, midemden kusmak istiyorum. Odalara, evlere, bu şehre sığamıyorum. Kimsenin kalbine sığamıyorum, kimsenin aklına atamıyorum. Soğuk yataklarda kendimi harcıyor, daima yalnız uçuyorum. ölene kadar dans etmek istiyorum. Ve asla durmamak.. Sinir krizlerimden birinde ölüp gitmek.. Defolup gitmek bu hayattan. Ama önce acı çektirmek istiyorum; çektiğim her acıya karşılık.. Bitsin istiyorum. Hepsi, herkes, her şey.. Kimsede bana yer yok. Yalnızlığımda boğulup ölemiyorum. Sıkışıp kaldım bu eve, yaşananlara.. Bu duvarları bir türlü aşamıyorum. Her saniye yanıp küllerimden doğuyorum. Başladığım yerde bitiyorum.