16.gün

Bugün birlikte aynı güne uyandık. Farklı yerlerdeyiz gibi ama ben seni içimde saklıyorum. Tabi ki özlüyorum, tabi ki seviyorum. Evet sen gittin belki ama kelebeklerim burada. Seni görünce midemde uçuyorlar hala. Hangi ayrılık beklenir zaten. Her ilişkiye bitmeyecek gibi başlamaz mısın? Ama bu sefer öyle değildi. Korkarak sevdim seni. Sanki gidecekmişsin gibi sarıldım her seferinde. Sıkı sıkı sarıldım. İyice çektim kokunu içime. Çünkü o kokuya kimse sahip değil. Belki de bu yüzden dönüp dolaşıp yine sana çıkıyor yollarım. 16. gün evet ama dün gibi acısı. Böyle bir boşluk. Sonunu bilmiyorum ama düşmek istiyorum, bitsin istiyorum. Gözlerimi açtığımda yanımda sen ol istiyorum. Süpermenimi geri istiyorum ben. Seni her gördüğümde boynuna atlamak hissi oluşuyor içimde. Gurur denen şey bastırıyor her seferinde. Zaten gurur değil midir bizi bir adım geriye atan? Gurur değil midir sarılmaya engel olan? Kim benim sevdiğim adama sarılmama engel oluyor diye çıkışamıyorum, korkuyorum. Göbeğimi çok severdin. Nasıl bir şizofrenlikse onu sevmene kızardım. Şimdi o da özlüyor seni biliyorum. Dudaklarımda özlüyor. Özledim demek zor değil gelip belimi kavraman zor değil. Cesaretsizliğini seviyordum, cesaretsizliğimi seviyordum. Ortak noktalarımızı seviyordum. Bugün 16.gün ve 384 saat oldu. 384 kere özledim seni. Gelsen artık?