22 aralık Cmt

Dünden bügüne biraz daha iyiyim. Ama sahte yüzlerin kim olduklarını hala tespit edebilmiş değilim. Kim ki bunlar hayatının ortasına sıcarlar. ama kim olduğunu bilemezsin sahte yüzlerin. hayat bu kadar acımasız olmak zorundamıydı ? bu kadar ağlamak zorundamıydım? Karşına gelince gülerler 'kardeşim' derler arkandan ise demediklerini bırakmazlar. bu hayattakı sınavın en kolay sorusu aslında. ama benim artık soru yanıtlıcak kalemim kalmadı kalem alıcak gücüm ve nedenim ise zaten hiç olmadı. Beni ayakta tutan insanlarda var tabii. Yaren Berk gibi insanlar. Onlar zaten benim hayattaki meleklerim. onların olmasına rağmen ben artık yavaş yavaş bitiyorum. olmamak üzere bitiyorum hemde. bıktım herşeyden o kadar çok bıktım kı. Ağlamaktan , laf yemekten onla bunla kavga etmekten. ben kavgacı bir tip değilim kavga etmeyide sevmiyorum. ama artık sabrım taştı. kimse olmayan sikimde değil bundan sonra. susup oturmıcam bana söylenen sözlere karşı bundan sonra kendimi seviyorum kendime aşıgım. yani artık bana 'kendine müslüman diyebilirsiniz. kendini beğenen tiplerden bugüne kadar olmadım olmamda , bu muydu benim sucum. asi olmam mı? kendime kapanık olmam mı? bundan sonra ne içime kapanık bi insanım nede asiyim. artık arkamdan konuşanlar benden korksun diyorum artık eski OMAY olmıcak!