31 Ağustos

Tebrikler dünya bir en saf sevgiyide yerle bir ettin, ama bu sefer yerle bir ettiğin sadece ortadaki bi sevgi değildii, bir gencin minicik umuda bağlı hayatıydı. Bir ton şeyden canı yanmış birinin... Sevdiğini bulunca asla peşini bırakma dediler ne olursa olsun, bırakmadım. her gün daha fazla sevdim, daha fazla güvendim o mesafeye rağmen.. o seni seviyorsa karşılık verir dediler. sevdiğine inandım bende.. elini tutamasamda her gece beraber yattım. sarılışını öpüşünü hissettm hiç bunları yaşamamış olsam bile. beraber ağladık beraber güldük. her şeye karşı birbirimizin yanında olduk. hayatımın en harika son 2 ayıydı.. hayaller kurduk geceler boyunca, o doktor olacaktı, bende bilgisayar muhendisi... 2 tane cocugumuz olacaktı kız olsaydı sahra olacaktı ismi, erkek olsaydı yine melek annesi koyacaktı ismini, geceleri bilmediğimiz yemekleri yapacktık o benim suratımı un yapacaktı bende onun.. her gece o benim omuzuma yatacaktı beraber film izleyecektik patlamış mısır eşliğinde, gözlerinin içine bakıp seni seviyorum herşeyim diyecektim. saçlarını koklayacaktım sarılacaktım sıııımsıkı.. o uyuya kalacaktı bende kıpırdamadan sarılıp uyuyacaktım ona. battaniyesi olacaktım onun ben :/ kokusunu içime çekecektim sabahlara kadar, manzaraya karşı sarılıp hayaller kuracaktık biz, el ele sokaklarda kaybolacaktık, yağmur yağacaktı o an, ıslanacaktık ikimizde.. bir anneme bu kadar sarılmak istemiştim birde elifime ama böyle sıııımsıkı ölseler ayıramazlar, sonra biz atışırdık onunla o türkiyeden baska bi yerde olmaz derdi bende yurtdışına gidicez derdim yok olmaz derdi, tatlı tatlı atışırdık. keşke deseydim senin yanında olsun isterse cehennem olsun diye.. o bana yaprak sarması yapcaktı o tatlı elleriyle küçük küçük.. hemde elleriyle yedirecekti bana, makarna yapacaktı bana cok basitti onun için, sesiyle farkında olmadan gülümseyerek gezdim sokaklarda sarhoşlar gibi, sesiyle huzur buldum. işte benim meleğim dedim, o sesi duymak istiyorum bir ömür boyu yanıbasımda dedim.. ondan habersiz en ufak bir iş bile yapmadım, en yoğun halimde her zaman onu düşündüm ve düşünüyorum.. onun için ailemi karşıma aldım konusacam diye evlenicez biz dedim karışmayın dedim. en zor zamanımda ona dayadım sırtımı ondan güç aldım. elimde telefonla gezdim, ekranı öptüm defalarca arkaplandaki resmini, kalbimin üstünde mesaj bekledim. ilk defa bu kadar derin hayaller kurdum ben hayatımda ilk defa bu kadar cok sevdim birini.. çok aksilikler oldu hayatımızda baskılar, onun harici sayılamayacak şeyler.. koşulsuz sevdim ben onu herşeyi herkesi arkıma alarak sevdim, sadece hayallerim ve elifim, daha sonra birleşti ikiside hayalim oldu elifim.. çok az hayalim vardı bana göre elifimi refah içinde yaşatabilecek bir iş yani iyi bir üniversite ve elifim baska birşeye ihtiyacım yoktu hayatımda.. ama sanırım asırı cok birşey istedim, içten seven kaybetmez derlerdi. ilk defa içten sevdim ve kaybettim. nerde hata yaptım ben? yanlış giden şey neydi? onsuz nefes alamadım ne güldüm ne mutlu oldum.. ondan mesaj geldiğinde kelebekler uçuştu midemde, ilacımdı o benim meleğimdi. kendimi cok kötü hissediyorum sanki kalbim atmıyor gibi böyle ne bileyim gitti sanki yok gibi ya gerçekten yok gibi böyle hiçbirşey hissetmiyorum tek hissettiğim gözlerimden akan gözyaşlarının ıslaklığı ve kalbimin acısı.. sanki zehirli biri bir bıçak sapladılar tam içine ve nerdeyse tamamını alıp götürdü. hiç gülmüyorum artık, ben çok eğlenceli biriydim normalde şimdi tek yaptığım tenha bir yerlerde her gün manzaraya karşı ağlamak.. bu mu peki ölümsüz sevgilimin bedeli? niye her türlü kötü şeyi yapanlar mutlu görünüyorlar el ele gezip birbirelerinin gözlerine bakabiliyorlar? yoksa onlar benden daha mı mutsuz ya da onlar böyle mi alışmış? nerde hata yaptım, ben onlar gibi olamıyorum.. hayatında bir kişiyi seversin ne kadar süre geçerse geçsin unutamazsın.. ama çoğu kişi sonunda mutlu olurken biz neden olamayacağız.. adalet bu mu yani? niye saf duygularla sevenlerin karşısına zorluk cıkıyor? bence bu kesinlikle bir test.. acaba vazgeçecekler mi diye gönderilmiş birşey gibi sanki.. hem hangi değerli şey birden pat diye karşımıza cıkar ki, hiç kitabın kapağını acmadan profesör doktor olan biri nerde görülmüş? herşeyi bi zorluğu vardır.. gıdım çalışmadan harika basarılar alan sporcular nerde görülmüş herşey bir çaba bir emek istiyor.. demek ki çok değerli birşey ki elimizdeki sevgi bu şekilde şeyler cıkıyor karşımıza, göğüs germeliyiz pes etmek değil.. ben asla pes etmem, dayanacak gücüm kalmasa bile altına köprü oluru yeterki o mutlu olsun, sadece iyi zamanda beraber olmak çok kolay, önemli olan en zor zamanda beraber olabilmek , sırtını dayayabilmek sevdiğine.. onu herşeyden cok seviyorum, onunla ölmek için herşeyi yaparım ve yapacağım sadece lafta değil her koşulda.. kendim donsam bile onu sımsıcak tutmak için üstümdekileri vericem, cebimdeki tüm para onda kalacak o herşeyin en iyisi yapar, gerekirse ben aç kalacam onu tok tutucam, ben eskilerle gezecem onu giydiricem elimden geldiğince, hasta olunca ona ellerimle corba yapacam iciricem tabi her ne kadar yapmadı bilmesem bile olsun öğrenirim ne olacak ki ne kadar zor olabilir sevgilim için? gerekirse onun için ölecem yeterki o yaşasın.. onu herşeyden cok seviyorum ama aşamadığımız bazı sorunlar var, biliyorum nedenini ama yemin ederim onların gıdım birini bile yaşamayacak eğer yaşatırsam anında öleyim yaptığım yerde.. o benim herşeyim hatunum, meleğim, cocuklarımın annesi, eşim, hayatım, ömrüm, birtanem, sevgilim.. sadece kafası karışık biliyorum,ONU HERŞEYDEN HERKESTEN ÇOK SEVİYORUM.. O KİM Mİ DÜNYANIN EN MÜKEMMEL KIZI ELİF'İM..