44

Sonbahar yağmurların yağmaya başladığı bir zaman davulların ve zurnaların sesi köye kadar ulaşmıştı. Sonbaharda  düğün yapıldığı görülmüş şey değildi. Sonraları bunun nedeni anlaşıldı.
Vakti zamanında köyün en güzel kızı olan Sümbül yaşardı  burada. Gel zaman git zaman Sümbül büyümüş,  serpilmiş ve köyün en güzel kızı oluvermişti.. Sümbül  ailesinin durumu  aslında iyi değildi ama  kızın babası  zengin biri olduğuna inandığı karşı köydeki  Ihsan ağaya çok güvenmişti... Kızını bu ağaya  vermeye kara vermişti.  Kızına bazı zamanlar kızdığı anlarda evlilikle korkuttuğu olurdu ama bu neredeyse dedesi yaşındaki bir adamla evlendireceği hiç ama hiç aklına gelmezdi... Sümbül 18 yasinina yeni girmişti ki  sonunda  babası Sümbül'ü ağaya vermiş ve dillere destan bir düğün etmişlerdi.
Sümbül'ün çocukluktan beri sevdiği bir kişi vardı civar köyde...Adı  Mirattı...
Bir gün birlikte evlenmeyi  hayal ediyorlar bu iki aşık. Ama bahtları  yüzlerine gülmemişti... Simdi biri gelin oluyordu gözü yaşlı, biri eli kolu bağlı yüreği parça parça. Ne var ki iki yürek yaşarken ölüyordu adeta...
Düğün bitti ya kimse Sümbül'ü arayıp sormaz oldu artık... Babası ağanın verdiği bir dönüm tarla ile dünyaları aldığını sanmıştı. Kızını düşündüğü yoktu. Bir tek annesinin gözü yaşlıydı nicedir. Gözyaşları akmaktan gözpınarları  kurumuştu.
Mirat bir gün köye doğru giderken Sümbül'ü gördü. Beyin adamları bir aralık uzak tarla için konuşuyorlardı.. Sümbül çeşme başında Mirat i bir süre izledi. Yüreğinde hala o vardı. Mirat' ın da yüreğinin hala tek sahibesiydi...
Ertesi gün konaktaki müştemilatta bir yangın çıktı. Kahya ve yardımcıları bağırış çağrısılar arasında yangını söndürmek için diğerleriyle birlikte canhıraş bir şekilde gayret ediyorlardı. Bu arada Sümbül'ün anne babası da gelmiş ve kızlarının ne durumda olduğunu soruyorlardı. O vakte kadar kimsenin aklına Sümbül nerde diye gelmemişti. O an kayanin hanımı bir çığlık kopardı. Buradaydı işte burada diye bastı feryadı ağlaya ağlaya...
Konakta  bir anda büyük bir gürültü koptu...Simdi bu konaktakiler Sümbül için ağlıyorlardı. Ama Sümbülden bir haber yoktu...  Yangın söndürüldüğünde müştemilat ve içindekiler kullanılamaz hale geldi. Konakta uzun zaman matem havası hakim oldu... Ağa ise konakta  çiftlik evine taşındı. Sümbül'ün anne babası ise perişan bir halde köyün yolunu tuttular... Biricik kızlarından haber alamamışlardı...
Mirattan ise kimse haber alamadı.
Çok sonraları Mirat ın köyden bir anda gidişi Sümbül ile gizlice kaçmasına yoruldu... Çeşitli rivayetler söylenir oldu...
Zamanla köyde  Sümbül'ün  sevmediği adamdan kurtulmak için müştemilattan bilerek  çıkmadığı söylendi,  kimileri ise  Sümbül'ün kuş olup uçtuğu söyledi... Gerçekte ne olduğunu kimse bilmedi... Kimileri ise Çoruh'un kabardığı zamanlarda Sümbül  ile Mirat Taşköprü'de bir at üstünde bir an görünür ve sonra gözden kaybolur dendi...

Kimileri ise Tacar'ın gölünden  sümbül ile Mirat' ın bir gün çıkacakları söylenir oldu dolunay akşamında...
...