"Biliyorum...
Çocukluktan kalma bir 'Acı';yıllandıkça sahibiyle birlikte büyüyecek ve bir gün daha büyük bir zararla faaliyete geçmek için harekete geçecek.
Şimdiden bir yüzünü hissettirmeye başladı bile.
Onu zabt edemeyeceğim.
Her yanımı saracak ve asıl gücüne kavuşmak için içimden taşmak isteyecek.
Yanlış doğrudan daha ağır basmış olacak ki , o ruh/ta acı beden haline bürünmek için beni zorlayacak.Tetikte bekleyecek.
Bende seve seve üstleneceğim tabii.
Yapacağını yapsın da düşsün yakamdan diye en sinsi intikamlarına bile boyun bükeceğim.
Fiziksel olarak Acı'nın beden haline bürüneceğim.
Çok zor bir imtihandan geçeceğim.
Öyle ki özür dileyebileceğim bir sevdiğim bile kalmayacak.
Bütün sevmediklerimden 'özür dilerim' diyecek değilim.
Şimdiden dileyebilirim ama.
Daha o perdeyi indiremedi gözlerime yaşattıkları.
Bu bile kayda değer bir gelişme aslında.
Şimdilerde öfke krizlerinin yanından dahi geçemeyecek kadar sakinim demek ki.
Öyle ki bunu gayet sakin bir şekilde taze kaybedişlerin içinden yazıyorum.
Geleceği hissediyorum.
Çünkü o acıları yaşıyorum ve artık çok iyi tanıyorum.
Bir gün bende;
içimde hep bir elden yer kazdıkları o acının hesabını soracağım...
Ve onları oraya gömüp üstünü kapatacağım.!
Belki derin bir nefes alamam ama;
derin bir acının peşinden de ömür boyu sürüklenmem.!"
-Bayram Baybars