ACISI VE TATLISIYLA

Ömrü boşa tüketmemeli...

Bir güzel söz, bir iz, güzel bir davranış veya sıcak bir tebessüm

bırakmalı şu koca dünyaya...

'Yaşadım' diyebilmeli, acısı ve tatlısıyla...

Takılı kalmamalı geçmişte ve uğradığımız haksızlıklarda ...

Kabullenebilmeli önce ne yaşadıysa ve yaşatıldıysa...

Yok saymamalı;

yas tutulmalı olana bitene ve sonrasında gömülebilmeli en derine...

Can bu yanar elbet, her seferinde daha da çok alevlenir giderek...

Bir yol aranır, bir umut ışığı...

Ara ki bulasın; kaybolmuş benliğinde...

Ders çıkartılmalı..

Öğrettiklerine hayatın;

bir teşekkür, çok görülmemeli belki de...

Dedik ya bir kere; boşa tüketmemeli şu hayatı diye...

'An' geçmişten ve meçhul gelecekten daha güzel;

tadını çıkarmalı hakkını vere vere...