ACIYOR

Mutsuzlukdan söz etmek istiyorum içimi yakan,
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun
Sevgim acıyor,
İnsan sevdiğine pişman olur.

Biz giz dolu bir şey yaşadık
Bu gam hane dünyada
Gülmeyi unutarak.
Bir dağın çarpıklığını
bir sevinç sanarak
Aldandık herşeye bir çiçeğe, tebessüme bile

En başta mutsuzluk elbet
Kahkahası gün ışığına vurupda öteden beri yansımayan aldatmaca gülüş ile kandık,
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı benzetme
Öbürünün bir kadından aldığı verem
Bütün işhanlarının tarihçesi
sevgim acıyor
Insan sevdiğine pişman oluyor.

Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile,
O kadar korunmuş bir yazı yoktu,
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor.
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar zaman geçmiyor hiç.

Tavrımız bir çok şeyi bulup coşmaktır,neşelenip gülmektir.
Sonbahar geldi hüzün
İlkbahar geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi dünyanın
Bazen yaz ortasında gündüzün sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Sevmeyi bilen yok bulan yok
Sevip sevilen yok.

Eylül toparlandı gitti işte
Ekim filan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
Tarih gecsede sevmeyi sevilmeyi Rabbim için olsunki baki kalsın.