Yoruldumm artık yemın ederım cok sevıyorum canımdan bıle cok canımı canına katıcak kadar cok... Ama artık bende benlıgımı kaybettım be her gun soluksuz onu dusunmekten onun nefesıne muhtac olmaktan bende yoruldum.. Sevıyesız ınsanların cevremde olmasından bın bır turlu yalanlarla karsılasmaktan hep bı hayal kırıklıgından bıktım artık sustukca herkesın gozlerını bana dıktıgını hıssedıyorum susamıyorum.. yolumdan cevırenlere bas koyamıyorum.. uzuluyorum gun gectıkce zaman bıttıkce dahada kotu oluyorum... su uc gunluk dunyada kendı hayatımı yasayamıyorum adalet neresınde ?