Adı Zonguldak

cümlem gri renginde
ayın ayak ucunda karanlık
hayaller kurduğumda ses susar
şimdi renklerde uyur
şehrin pisliğini deniz kusar
kim bilir kimin semtinde
hüzün önlükleri giyer bu işçi ve sobeler şiiri
şiire sobe!

gökkuşağına oturdun mu hiç ?
rengi olursun
yağmur çiselerse sesi olursun
bir günde aşıklar tepesine gidelim senle
ifşa mı oldun ? sobelendinse
ebe olursun ..
yapraklar salınır ya suda
hani bir o yana.. bir bu yana
öyle sahici zamanlarda sessiz yüzermiş kimliğin
anılarını sattı bir esnaf
anımsatan .. esnaf
yaprak gibi yüzer sana ellerim
gelir yakana yapışır
içi yeşil
dışı gri
belirli bir tonu yok bu rengin
öyle sahici öyle sahici ki
sanki bir nimet Zonguldak