Ağla

Gökyüzü sana ait değil. Göklerde uçma. Mutluluk sana göre değil. Çöplüğüne dön. Ağla.


Denizler sana ait değil. Denizlerin büyüsüne kapılma. Dağın zirvesinde deniz yok ve sen denizi o zirveye götüremezsin. Gerçekçi ol. Ağla.


Ağaçların yeşili sana göre değil. Üstünü ağacın yeşili ile boyayamazsın. O yeşilin içinde oluşturduğu hevesi kır. Ağla.


Rüzgarın yüzünü okşamasına, saçının her bir telinde gezinmesine izin verme. Bunlar sana iyi gelir. İçine küçük yaşama hevesleri koyar. Uçsuz bucaksız tarlalarda kır çiçekleri arasında koşmuş ve için huzurla dolmuş gibi hissedersin. Rüzgarın önünü kes ve o tarlalardaki çiçekleri kopar, ölsünler. Ağla.


Şarkı söyleyebilirsin. Sen genelde umutsuz ve mutsuzken şarkı söylersin. Ama söylediğin şarkı umutsuzluğun şarkısı olmalı. Şarkının her bir notası acı kelimesine basmalı. Şarkını söyle ve söylerken ağla.


Yazabilirsin. Ama umutsuzluğu yazacaksın ve sözcükleri öyle bir seçip yan yana getireceksin ki o sözcüklerin içi yanacak içi. Okuyanın da senin de içini yakacak o sözler. İçin yandıkça gözlerin ıslanacak. Yangını gözyaşlarınla söndürmeye çalıştıkça gözünden akan her bir damla içindeki yangına karışıp aleve dönüşecek. O alevlerin ışığı yok. O alevler kapkaranlık. O yüzden önünü görebilmek adına içinde yanan ateşin ışığını boşuna arama. Ağla.


Hiçbir güzellik sana ait değil. Boşuna başkalarına ait olan güzel şeyleri meşgul etme. Başkalarının güzelliğine karışmaya ve seninmiş gibi davranmaya hakkın yok. Kuşlar senin için ötmüyor. Kediler senin için miyavlamıyor. Sesleri sana huzur veriyor evet ama huzur sana ait değil. Huzuru ait olduğu kişilere bırak, kendini huzursuzluğa, umutsuzluğa teslim et ve ağla.


Ağla. Gözlerinde yaş kalmayana dek. Sana ait olan şeylerin hakkını ver. Acıyı iliklerine kadar hisset. Huzursuzluğu en dibine kadar yaşa. Umutsuzluğu yarı yolda bırakıp kaçmaya çalışma, o senin en iyi dostun bunu unutma. Hafızan kuvvetli olsun ki mutsuzluğun hakikisini yaşayabilmen için sana yol göstersin. Her gün yeni baştan yaşa acılarını. Onlar senin yoldaşın, kanın, canın. Başkasına ait sevgiden, mutluluktan, huzurdan uzak dur. Onları çalmayı düşünme bile, çalamazsın, kendini kandırırsın sadece. Ört üstüne acıdan olma yorganını. Aslında mutlu olmalısın. Bütün imkansızlıklar, olumsuzluklar yalnızca sana ait ve onları kimse senden alamaz. Sahip çık yalanlarına, acılarına, azaplarına, kangren olmuş hayallerine. Bas bağrına hepsini. Hepsi birleşip içinde sönmeyen bir yangın çıkarsınlar. Otur ve yapman gerekeni yap.

Ağla.
Ağla.
Ağla.