AH BİR İZİN VERSEN

Bir izin versen ne de güzel severdim
Sebepsiz her gülüşünün gizli öznesi adım olur,
Aklından geçen her hayalin
Başkahramanları ikimiz olurduk.

Ahh bir izin verseydin sevgili
Bir izin versen ne de güzel özlerdim seni
Rüzgârın taşıdığı yapraklar bile kıskanırdı,
Tüm hava sen kokardı burnuma.

Ahh bir izin versen bir tanem
Bir izin versen ne de güzel bir dünyan olurdu
Çocuğuna eli titreyen
Anne bile kıskanırdı bizi
Bırak saçının bir telini
Tenini yakan güneşi kıskanır,
Yaslanıp huzur bulacağın
Çınarlar olurdum gönlünün bahçesine.

Ahh bir izin versen güzel sevdam
Bir izin versen ne de güzel kıskanırdım seni
Kimsenin söyleyemediği güzellikte
Cümleler bulurdum sana
İmla hatalarıyla dolu hayatımızda
Devrik kalan tek cümle seviyorum seni olurdu.

Ahh bir izin verseydin aşkım
Bir izin versen ne de keyifli olurdu hayatımız
Haz, saygı, huzur, şefkat dolu bir ömür
Bunca yıllık hayatımı feda edemedim sana,
Geri kalan geleceğimi versem kabul eder misin?
Hiç yalnız hissetmemeye,
Sevinç gözyaşlarına,
Sığınacak bir limana ve papatyalara
Ahh be Gül/üm bir izin verseydin..