Herkese hemen inanışlarım,
Herkesi kendim gibi bilişlerim.
Dökük kırık kalbimle, herkese fazla değer verişlerim.
Kırmamak için kırılmışlıklarım,
Üzmemek için üzülmüşlüklerim,
Herkesi olduğu gibi kabul edilmeyişlerim,
Yüzüme gülüp arkamdan konuşanlarla,
Samimiyetsiz samimiyetliliklerle,
Özgürlüğüm kadar tutsaklığımla,
yaşadıklarım kadar yaşayamadıklarımla,
kıymetlilerim kadar zaruri hayatımda olanlarla,
huzurumu, mutluluğumu, hüznümü, derdimi sonuna kadar yaşayışlarımla;
Gülücüklerim kadar asık suratımla,
çok aşk kalbimle,
çok çocuk ruhumla
ah bu ben diyorum kendime, ah bu ben…
Olanlar kadar olmayanlara da şükür.
Hep şükür, çok şükür…