AH ESKİLER

Her şey çok değişti Anne!
Yaşamayı unuttuk belki de. Komşulukların bilmem kaç yıldır, ruhuna okuyoruz. Ne bir çay içimlik dostane komşumuz kaldı ne de dertleşmelik. İçimizde ki o güzel insanlara ne oldu? Ne ara soğuduk birbirimizden? Bu güvensizliklerde nereden musallat oldu başımıza? Yaşadığımız bu kimsesizliğin, git gide altında ezilmekteyiz. Evimizin anahtarını bile emanet ederdik ya eskiden; şimdi kimsenin yüzüne bile bakamıyoruz, selam vermek için bile sahiden.

Meğer eskiden eskiler çok güzelmiş Anne