Merhaba ile başlayıp,
Elveda diyerek biten nice aşklar varken piyasada,
Besmele ile başlayıp,
Amin diyerek süren bir aşktı sen ve benim aşkımız.
Günlük gömlek değiştirir gibi,
Sevgili degistiren binlercesi varken.
Mahşere dek sürencek bir sözdü sevgimiz.
Olmadı diye üzülme,
Kısmet değilmiş ikimize yuva kurmak.
Bu dünya dediğin neki,
Gelip geçilen bir handır.
Herkesin kendi derdine düştüğü,
Bir gözün diğerine faydasının olmadığı,
Kızılca kıyametin koptuğu gün gelince,
İşte o zaman gör ikimizi.
Bekle bak;
Nasıl da bulacağız yine birbirimizi.
Bir tatlı gülüş ile başlayıp,
Bir öpüşle biten nice aşklar varken,
Gözyaşıyla başlayıp,
Dokunmadan yaşanan bir aşktı ikimizinki.
Onlar her çeçikte bal ararken,
Dalında yeşerip can olmaktı ikimizin aşkı.
Sakın solduk diye üzülme,
Sen asıl tohumlar yere düşünce,
Gökten rahmet inince,
Tekrar filiz verince gör ikimizi.
Bedenimiz aç olsa,
İsmimiz cismimiz kaybolsa ne çıkar.
Sonrasında buluruz yine birbirimizi.
Ruh dediğin çıksa çıksa candan çıkar.
Sen asıl candan geçince gör ikimizi.
Bu dünyada kuramadigimiz yuvayı ahirette kurarız Inşallah.