Alabora

Hasretin prangası ile kavrulmuştu biten her aşk.
Ürperten sevgilere gebeydi sevgisiz büyümüş insanlar.
Yolun sonu yok.
Yollar karanlık.
Yolcu vuslat.
Hayat denen kıvrımlı baharda.
Yaşama odaklanamıyordu insanlar.
Yalan ile karışmıştı dostluk.
Çıkar ile yoğrulmuştu sevgiler.
Bitmeye yüz tutmuş tüm yarınlar.
Kırılan her cehrede.
Biten her sevgide umuda tutunuyordu yıldızlar.
Hazin bir rüya pencesinden kurtulsak.
Düzelecekti bütün saçmalıklar.
Yoksunluk ve yoksulluk bir girdap.
Düşene alaycı gözle bakmak sanılıyorsa adamlık.
Ve komşusu açken görmezden geliyorsa insanlar.
Dilediği kadar anlatsın Müslümanlığı!
Allah hepimiz için var.
Sorgusu sorulacak elbet inananlar hicran.
Palavralarla aldığı günahlar.
Üzülüyorum...
Bunalıyorum...
Çöpten ekmek toplayan gördükçe içim sızlar.
Hele elimden gelmiyor hepsini kurtarmak ya!
İnsanım diyenin ağzı ucuklar.
Ocusu bucusu bitmiyor fani dünyanın.
Lakin en acısı...
İnsan anlamıyor insan ruhundan!
Allah yüce kudretiyle fakir fukaranın rızık kapısını ne zaman aralar...
Zengin ne zaman utanır ruhundan.
İşte o an cennete nail tüm insanlar.
Sınandığımız evren kavgada ışık ve karanlıklar.
Dilerim sevgiyle bütünleşir kırık uclar.
Hayat fani...
İnsan fani...
Aşk ve sevgi fani...
Dilerim en kısa zamanda Allah'ım, yüce yaradan vicdanlarımıza hidayetini bağışlar...
Yoksa haller kül...
Hayatlar duman...
İnancını kaybedenleri görürsen...
İnsanlığına umut olmaya odaklan.
Deniz yelkeni misali zaman...
Alabora olursak hepimiz kıyıma uğrayacağız.
Sakın umudunu karartma, karanlığa teslim etme.
Sen ışığa odaklan.

10 Nisan 2022 /Pazar
05:31
Hayriş