Duygusuz ilan edilmiş milyonlarca kalp var şu dünyada... Ben beceremedim ve hep sevdim. Doğru yanlış bilemedim bu nedenle de hep kaybettim... Milyonlarca 'ah' geçti kalbimden milyonlarca 'keşke' lere büründüm lakin düzelemedi ruhum, olgunlaşamadı saf kalbim. O kadar can yanmasına hiç mi büyümez bir insan. Büyüyememişim... Kırıklar içinde yürümüşüm fakat fark edememişim. İnsan ağlamamayı da öğrenirmiş, kahkahaları da unuturmuş... İnsan acıya bile alışırmış, onca kırık arasında koşmaya başlayınca anladım. Çok beden de gördüm bunu, çok insanın gözün de hissettim alışkın olduğu duyguları...