ALLAH (C.C) İLE OLAN İLİŞKİMİZ

Ramazan ayı münasebetiyle böyle bir konuda yazmak istedim bugün. Eşref-i mahlûkat olarak Hâlıkımız (c.c) ile aramız nasıl?
Yaratılış, dünyaya getiriliş amacımızı hepimiz biliyoruz; bir imtihandayız ve Allah’a (c.c) kulluk etmek de en büyük vazifemiz. Yüce Yaradan (c.c) Zâriyat Suresi 56. Ayette meâlen: “ Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım” buyuruyor.
Peki biz kullar günümüzü ibadetlerimize göre mi planlıyoruz ya da “yapayım da aradan çıkıversin" mi diyoruz yoksa kulluk görevlerimizi hiç mi yapmıyoruz! Bunların yanında ‘Ramazan Müslümanlığı’ kavramı da var ne yazık ki...
Nedir Ramazan Müslümanlığı? Mübarek aya girdiğimizde yalnızca bu ayda ibadet yapma sorumluluğu duyma, diğer zamanlarda ise kulluk bilincinden uzak eski haline geri dönme durumu.
Bir de şu var; yalnızca dilek ve istekleri için zikir çeken ya da istihare namazı kılanlar...
Kendimize bir dönüp baktığımızda bunlardan hangi kategoriye giren bir kuluz?
İbadetlerimizdeki hassasiyet bizim Allah (c.c) ile olan yakınlığımızı, ilişkimizi belirler. Oysa Kâf Suresi 16. Ayette: “Ben size şah damarınızdan daha yakınım" demiyor mu Yüce Yaradan (c.c) ?
Peki O (c.c) bizi yaratmışken, bize bu kadar yakınken, sayısız nimetler vermişken ve merhametlilerin en merhametlisi iken bizi O'ndan (c.c) uzak tutan, kulluk etmekten alıkoyan nedir?
Yoksa (hâşa) Allah’ı (c.c) sadece isteklerimizi yerine getirmesini istediğimiz bir memur olarak mı ya da iyi günümüzde unutup sıkışınca sığınılacak bir liman olarak mı görüyoruz!
O'na lâyıkıyla kulluk etmiyoruz, zorda kalınca da dualarımız kabul olmadı diye isyan ediyoruz.
Her şeyden, herkesten önce Yaradan'ımızı (c.c) tanımamız gerekir. Onunla iletişimimiz yakınlığımız ne derece iyiyse kendimizle ve insanlar ile de aramız o derece iyi olacaktır. Ramazan-ı Şerif ayının hürmetine Allah'a (c.c) layık bir kul olma yolunda emin adımlarla ilerlemek duasıyla.