Anafor

Sabahın ilk saatlerinin sarhoşluğu yeğni - meltemlerle
Sakınıyor varoluşunu gizlemekle, sendeleyen küçük
Gün varlığının biteceğini yüklüyor omuzlarına korkulu cesaretle
Soluk soluğa gecikmeden öpüyorum ölümü besbelli şimdiden

Gündüz;
Sert meltemlerle bir, gülüşlü tebessüm hırslı bir anaforla bakıyor.
Sezgilerini, tavırlarını böyle bir sonsuz düşün tezgahıyla kavrayabilirim.

İşte ısının başkenti atıklarını sergilemeye başladı toprak bedenlere
Sonsuz bırakacak ıslak topraklarını, kavuracak besbelli yeryüzünü
Nasılda kolaylaştıracak esrarengiz ölümü
Gölgelerin serinliği
Varlıkların seslerini belli etmesi üzerine
Artan çığlıkların vurgun yemiş deniz sessizliğinde seçik çizgileri

İğrenç
Gül yüzlü insani benizler
Başkaldıran; sabahın ilk saatlerini
Kusuyor tomarlarca kimliği senin için,
DUYUMSA!
Yunus ÖZTEKİN