Anlamayı bıraktık.

Anlamaya zorlandığım insanları artık anlamak istemeyi bıraktım. Bir ömür böyle sürüp gitmez. Kadınları anlamak adında kitap yapmışlar bilmem bin kaç milyon sayfa. Yine erkekleri anlamak adında bilmem kaç milyon sayfa. Bunlar tutar mı sizce ya? Bence insandan insana değişiyor modlar, o kişiyi yaşamadan tutmaz ve her insanı ayrı ayrı yazmak da ciddi sabır ve ciddi tecrübe, ciddi ömür, ciddi bir sağlık, ciddi bir akıl sağlığı gerektirir. Yine anlamakta zorlandığımız insanları yazmak yerine, okumak yerine onları birebir yaşamak gerekir de gerekli midir bilmem. Ne istiyor bu insanlar bizden, ne alıp veremedikleri var, nedir bu inat, nedir bu kıskançlık, nedir bu trip, nedir bu sinir, nedir bu karşılık beklemek, nedir bu sevimsizlik, sorumsuzluk, ayağıma gelsin olayları falan filan artık hepsini bir kenara bırakıyor biz hayatımıza bakıyoruz. O orada kudursun, kendi çalsın kendi oynasın. İşleri güçleri bitmiş, yeni iş modeli midir insanlara sataşmak ne? Fark edilmek için falan mı yapıyorsunuz? Bu şekilde olmaz, siz hayatınıza işinize, gücünüze bakın da, sizi fark etmek isteyenler zaten fark eder, sürekli insanlara kendinizi fark ettirme isteği, tanıtma isteği hayır bu çekici değil, itici. Bırakın her şey zamanla akıp gitsin kendiliğinden. Sürekli oradan buradan birilerine laf sokmaya, kişiye özel sözler paylaşma falan eğer çekemiyorsan, anlaşamıyorsan, katlanamıyorsan bırak kardeşim niye yoruyorsun ikimizi de. Eğer gerçekten varsa bir hatam gel veya ayağına çağır halledelim gerek yok uzaktan öyle sözler paylaşmaya falan. Gerçekten benle sorunun varsa, halledemiyorsan, beğenemiyorsan kendi yolunu bul ben bu zamana kadar kendimle anlaşamamışım, kendimi anlamamışım, tanıyamamışım kusura bakma uğraşamam gerçekten, vaktime yazık, ömrüme, sağlığıma zarar olur, sıkıntılı bir kişilik sahibi için değmez yani. Biri çıkar aylar sonra niye yazmıyorsun, aramıyorsun diye trip atar eywallah haklı olanlar da var, haksız olanlarda var. Haklılara buradan cevabını vereyim önce. Vallaha kusuruma bakmayın ben boş insanlarla aramdaki mesafeyi aşamadım, onları bir kenara fırlatamadım, boş boş uğraşmayı kesip siz değerli insanlara bu anlamakta zorlandığım insanlar yüzünden vakit ayıramadım gerçi bu her şeyi açıkladı ya olumsuz insanlarında cevabını buradan vermiş oldum. Anlamaya zorluyorum bazen neden böyleler. Neden hep anlaşamamazlık, çekememezlik, hep bir sorun, hep bir tartışma, hep bir dik konuşma, hep bir yönetme isteği, hep bir bilmem ne? İnsan başı bakanı falan başkanı mısınız kardeşim. Neyse bu kişilerin benden uzak olması rica olunur, çatarsa bana, karşılığını temiz, emek verilmiş, özen gösterilmiştir şekilde alır. Sonra derler niye böyle yaptın? Hadi gel de uğraş tekrar. Net cevap bulaşmayın. Vesselam. Bu arada bir gün nasip olursa kendimi anlamak adında trilyon sayfalık kitap basmayı düşünüyorum. (fikri çık aklımdan).