Belki de benim pencerem onlara duvardır. Benim umudum, onların zehri, benim nefesim onların ölümü! Ne yapayım, karalara mı bağlayayım, iki gözüm iki çeşme ağlayayım mı. Hastalık herkesleşmek ve şifadır kendini bulmak. Yoldan gidenler için , yoldan çıkmaktır deva. Sürü müyüm ben, ayaklarım başkalarına mı çoraplaşmış, bana ne bana ne. Tüm akıllıların arasında deliyim ben. Sevgim, kahkaham, iki yanağıma konan hayat sevincim, yağmur damlası gözyaşım, kışın bulduğum TANRIM, kaybettiğim yıllarım, toz konduramadığım çocukluğum, üstüme biçilip oynayamadığım roller, hiç bir resme uymayan benliğim, parmak arası terliğim, çok sevgili anneciğim, iyi geceler uyuyorum ben, bu kadar uyanıklık yeter....