Ben senin en çok
Tenefüslerde yanıma koşmanı sevdim anneanne,
Saçlarımın iki örgüsünü yeniden örüp
Kurdelamı takardın.
Takınca gideceksin sanırdım,
Birden ellerinle cebime usulca harçlığımı koyardın.
Ben senin en çok
Beni okula götürmeni sevdim anneanne
Sabah mahmurluğuyla kıymetini bilmediğim o yollar
Hergün bir azap gibi görünse de
Şimdi burnuma gelince anlıyorum,
Hanımeli çiçeklerinin kokusunu.
Ben senin en çok
Beni kırlara bayırlara götürüp azarlamanı sevdim anneanne
Herkes temiz temiz oynar sen nerde bir pislik görsen gidiyorsun deyişlerini
Doğru ya çamurdan evcilikleri severdim ben
Yol dönüşlerinde ellerime kıymıklar batar
Eve hesapları sen verirdin anneanne
Ben senin en çok anneliğini sevdim anneanne
Annemi babam yaptığımda anne gibi olmuştun bize
Küçük kardeşimi emzirirken
Göğsünden süt gelişi de bu yüzden…
Ben senin en çok
Gençliğini sevdim anneanne
Öyle genç, öyle yerinde duramaz
Durdurulamaz biriydin…
Başım ağrısa ovar
Kuluncum tutulsa çekerdin
Ben senin en çok bağ anılarını sevdim anneanne
Portakalı beğenmeyişin, domates salçası yemeyişin
Unutamadığın o mazinle sevdim.
Çocukluk boyu isimleriyle gözümün önünde yarattığın kahramanlarını
Sen şimdi ölmek üzereyken fark ettim.
Ben senin en çok dolmalarını sevdim anneanne
Ne zaman okul formasıyla isyanlarda eve gelsem,
Bir kap yemek arasam annemin yokluğunda
O sıcak sesinle de doyardık ama
Dolmalar cabasıydı işte…
Kendimi bildim bileli benimleydin işte
Bildim bileli yanımda,
Ağladığımda, güldüğümde, sevindiğimde,
Tek evlenirken değil
Biliyorum hissediyorsun, ya da hissedeceksin.
Ya yarım yamalak hayallerinde
Ya da bilmediğim çok uzak, güzel yerlerde
Beni görüyor olacaksın
Anneanne!