Soluklanan düşler kırıntılarıyla yere saçılınca konduramadığım zaaflarımın yörüngesinde savrulmaya başladım. Bir sanrıydı sanki karın boşluğumun içinden dışa sızan, yoğruldu sanki hayrete düşen bir çocuğun gözünden köşelerde takılı kalan yanılgılar, kendi içimde belirsizliğin hacmini ölçerken tutunmaya çalıştığım tek şey yüreğim kadar bana güç veren inancımdı.
Ömer Faruk Kuştoğan