Bir hayâl kurdum ben ve o hayâlde yaşadım hep.
Kendime ait bir dünya yaptım kendimce ve sır gibi sakladım herkesten.
En büyük hazinemdi bu dünya benim. Ne zaman bu dünyadan sıkılsam kendi dünyama gittim ve bazen bir süre aranıza gelemedim. Farklıydınız. Düşüncelerinize ayak uydurmak güç oldu her zaman ve ben sizin aranıza ait hissedemedim kendimi. Hayâlperest dediniz, gerçeklere dön artık diye söylendiniz, fakat her seferinde hep bir şeyi atladınız. Sizin gerçek diye bildikleriniz, gerçek gelmedi hiç bir zaman bana. Topluma ayak uyduramadım ben. Verdiğiniz hiç bir kalıba giremedim. Başına buyruksun dediniz, hep burnunun dikine gidiyorsun dediniz , ses etmedim. Çünkü böyleydiniz. İstediğiniz şeyler olmazsa, insanlar dediklerinizi yapmazsa, sanki sizin aranıza hiç ait olmamış gibi davranırdınız. Sizden akıllı olan herkesi zorla deli diye diye delirtebilirsiniz siz. Hatta bazen çok acımasız olabilirsiniz. O zamanlarda size adâpte olmakta güçlük çekebilirim. Bilinizki eğer size karşı çok tepkisiz kalırsam, size adapte olamadığım için kendi dünyama geçiş yapmış ve mor kebeleğimi besliyorumdur. Son bir şey sizin hayâlperest dediğiniz şeye ben gerçeklik arayışı diyorum ve inanıyorum ki tüm gerçekler kendi dünyamda beni bekliyor.