Ayrıca bunu benden duymak tuhaf gelebilir ama arkadaşlarım benim için değerlidir. Çünkü az sayıdadır. Yani bir şey az bulunuyorsa elmas gibidir. Benim için arkadaşlarım böyledir. O yüzden aramızda bir sorun olsa eksik hissediyorum. Sonuçta üzücü bir durum. Biraz da kırgın oluyorum tabi. Bir şey yapasım gelmiyor mesela. Koşul tutmasalar o makaleleri falan okumazdım. İsteğimle hiçbir şey yapamıyorum, isteyemiyorum. Ölüme de bu yüzden tepkisizim, yani gelse bir şey olmaz. Önceden üzülürdüm ama kendime değil. Şimdi ise üzülemiyorum, çünkü kimse yok gibi zaten üzülecek. Sessizce giderim diye düşünüyorum. Bende etkisi böyle oluyor ne bileyim..