Artık yanımda olmayacaksın biliyorum anne. Ben her yükü sırtlanırken sen endişe etmeyeceksin. Ağlarken kızanım sen olmayacaksın biliyorum. Hayat ve insanlar beni yorduğunda sığındığım liman olmayacaksın. Ben her dertlenişimde kendimle başbaşa kalacağım.
Anne söylesene beni hayatla tek başıma mücadele edeyim diye mi getirdin dünyaya?
Ben...
Ben gerçekten yoruldum artık anne.
Ne halim kaldı ne dermanım.
Içimin kuytu köşelerine çare bekliyorum.
Ve sen yoksun anne.
Yoksun ve bu o kadar zor telaffuz edilen bir acı ki...
Beni duyuyor olman ümidimle sesleniyorum bu gece sana.
Anne duy beni ne olur duy.
Ve rüyalarıma gel en azından.