AŞIKLARIN BAZI SIFATLARI
_Aşık, Sevgiliye kavuşmak için bu dünyadan çıkmayı arzulamalıdır.
Aşığın bu tutumunu az yukarıda belirtmiştik. Nefs, kendi öz hakikati içinde dinlenmek ister ;oysaki üzüntü bir yorgunluk belirtisidir. Bu yorgunluğu gizlemeye çalışmak ise, katmerli bir yorgunluktur.
Dünya bir meşakkat, bir üzüntü yeridir. Kendisine, bu dünya evi (gerdek odası) verilen aşığa gelince, burada sevgiliyle kavuşmak istiyecektir.
Fakat bu kavuşma, özel bir kavuşmadır ki özü Hakk'tır ;çünkü her durumda Müşahede edilen, yalnızca O'dur. Fakat Allah, Alemleri (mevatın) kendi dilediği şekilde yaratıp, kavuşma için özel bir yer tayin ettiği için, biz o yeri arzu ederiz ve o yere, ancak bu dünyadan çıkmakla erişiriz. Çünkü bu dünyadayken ona kavuşmanın imkansızdır.
Resulullah (sav) bu dünyada kalmak ve öte dünyaya gitmek arasında bir seçim yaptı ve "En Yüce Dostu seçiyorum!" dedi çünkü o, bu dünyadaki konumunda, en aşağı düzeyde bir dostluk içerisinde bulunuyordu.
Yine bir hadiste şöyle buyuruluyor :"Kim ölümle Allah'a kavuşmayı isterse, Allah'da onunla kavuşmayı ister. Kim, Allah'a kavuşmaktan nefret ederse, Allah da onunla kavuşmaktan nefret eder."
Fakat yinede o kimse ölünce, nefret ettiği şeylerle O'na kavuşacaktır; O'nunla kavuşmayı istemese de. Onlarla, yani onun nefret ettiği şeylerle, Allah kendisini bu dünyada ondan gizlemiştir ;fakat kendisiyle kavuşmayı isteyen kullarına da tecelli eder.
Hakk'a ölümle kavuşmak, kendisi için öyle bir tattır ki, bu dünya hayatında O'na kavuşmada o tat olmaz.
Allah'a ölümle kavuşmamızın ölçüsü, nisbeti şu ayette ifade edilen ölçüdür:"Ey ağırlıkla donatılmış iki tür varlıklar (yani insanlar ve cinler)! Sizinde hesabınızı görmek için boş vaktimiz olacak." (Kur'an, 55/31).
Bizdeki ölüm, ruhlarımızın bedenlerimizin yönetiminden kurtulmasını sağlar,ruhlarımızı bedenlerimize bağlı olmaktan kurtarır.
Böyle bir Aşık, zevkle, bunun hasıl olmasını hem ister ;hem de bunu sever. Bu da, ancak bu dünyadan çıkmakla mümkün olur, yoksa sadece "hal" ile olmaz.
_Aşık, Sevgiliye kavuşmak için bu dünyadan çıkmayı arzulamalıdır.
Aşığın bu tutumunu az yukarıda belirtmiştik. Nefs, kendi öz hakikati içinde dinlenmek ister ;oysaki üzüntü bir yorgunluk belirtisidir. Bu yorgunluğu gizlemeye çalışmak ise, katmerli bir yorgunluktur.
Dünya bir meşakkat, bir üzüntü yeridir. Kendisine, bu dünya evi (gerdek odası) verilen aşığa gelince, burada sevgiliyle kavuşmak istiyecektir.
Fakat bu kavuşma, özel bir kavuşmadır ki özü Hakk'tır ;çünkü her durumda Müşahede edilen, yalnızca O'dur. Fakat Allah, Alemleri (mevatın) kendi dilediği şekilde yaratıp, kavuşma için özel bir yer tayin ettiği için, biz o yeri arzu ederiz ve o yere, ancak bu dünyadan çıkmakla erişiriz. Çünkü bu dünyadayken ona kavuşmanın imkansızdır.
Resulullah (sav) bu dünyada kalmak ve öte dünyaya gitmek arasında bir seçim yaptı ve "En Yüce Dostu seçiyorum!" dedi çünkü o, bu dünyadaki konumunda, en aşağı düzeyde bir dostluk içerisinde bulunuyordu.
Yine bir hadiste şöyle buyuruluyor :"Kim ölümle Allah'a kavuşmayı isterse, Allah'da onunla kavuşmayı ister. Kim, Allah'a kavuşmaktan nefret ederse, Allah da onunla kavuşmaktan nefret eder."
Fakat yinede o kimse ölünce, nefret ettiği şeylerle O'na kavuşacaktır; O'nunla kavuşmayı istemese de. Onlarla, yani onun nefret ettiği şeylerle, Allah kendisini bu dünyada ondan gizlemiştir ;fakat kendisiyle kavuşmayı isteyen kullarına da tecelli eder.
Hakk'a ölümle kavuşmak, kendisi için öyle bir tattır ki, bu dünya hayatında O'na kavuşmada o tat olmaz.
Allah'a ölümle kavuşmamızın ölçüsü, nisbeti şu ayette ifade edilen ölçüdür:"Ey ağırlıkla donatılmış iki tür varlıklar (yani insanlar ve cinler)! Sizinde hesabınızı görmek için boş vaktimiz olacak." (Kur'an, 55/31).
Bizdeki ölüm, ruhlarımızın bedenlerimizin yönetiminden kurtulmasını sağlar,ruhlarımızı bedenlerimize bağlı olmaktan kurtarır.
Böyle bir Aşık, zevkle, bunun hasıl olmasını hem ister ;hem de bunu sever. Bu da, ancak bu dünyadan çıkmakla mümkün olur, yoksa sadece "hal" ile olmaz.
Yazarın diğer paylaşımları;
