Aşk!!!

Aşk; toparlamaya çalışırsın aslında kelimeleri... Uygun cümleyi bulamazsın söylemeye,
Hayal gücünü zorlarsın onu içindeki dünya da yaratmak için yapamazsın onu düşünmekten,
Bazen aklına gözleri gelir bazen de gülüşleri bazen ise elleri,
Sen onu hayatının en değerli yerine koyarsın en güzel yerine herkesten uzak kimsenin göremeyeceği bir yere senden başkası bakmasın istersin gözlerine,
Senden başkası rastlamasın gülüşlerine,
Aşk; bazende kırar seni,üzer,mutsuzluğu,tecrübeyi yaşatır sana,
Bence üzülme tecrübe kazandığın için gülümse hiçbir kimse sana böyle bir tecrübeyi yaşatmaz,
Bilirsin insan tecrübe kazandıkça hayatı öğrenir gözlemledikçe hayatı daha iyi kavrar,
Dünya büyük doğru , insanlar fazla ama neredeyse hepsi birbirini taklit etmeye çabalıyor,
O yüzden sen gözlemle köşenden herkesi ve insanları çözmeye bak,
Aşk’ta böyledir işte doğru tanıyabilirsen üzülmezsin gözlemini iyi yaparsan hata yapma şansın daha az olur,
Oldu da yanlış gözlemledin dimi üzüldün,kırıldın,mutsuz oldun,
Üzülme sana güzel bir tecrübe hayata dair olur...