Aşk En Nihâyetinde

Sebepsizce sevmekti aşk.
Sakın bana kızma olur mu söylemiyorum diye.
Bilmeni isterim ki her an seninleyim.
Havsâm, Allah'ın Rasûlü ne diyor,
Seven sevdiğiyle berâberdir...

Söylemiyorum belki...
Belki adını dâhi anmıyorum sesli...
Can içim, sen benim sol yanımdayken,
Söyler misin, sana mırıldanmak yerine neden haykırayım?

Seven sessiz konuşur dediler.
Seven susar dediler.
İçime gömülü mektup gibi saklarken seni,
Açamam, kusura bakma n'ôlur!

Bilirsin ki kıskanırım.
Bilirsin ki paylaşamaz bu gönlüm seni.
Can içim!
Sen benim derinlerde büyüttüğüm,
Sessizce bestelediğim bir gecemsin.

Nasıl olur da ne olduğu belirsiz...
Geldiği yerden habersiz...
Bir ışık için seni hebâ ederim.
Solarsın bilirim.
Kırılma n'ôlur,
Ben senin için sendeyim.

Can içim!
Sana dökülürken bu duâlarım,
Sen icâbet etmek istemez misin?
Sebepsizce sevmekti aşk.
Söyle bana mâşuk hiç yalan söyler mi?

Aşk için âşikar bir gerçektir yazılar.
Bunun için sebepsiz sevmekti seni.
Sabr-u Cemîl demişti büyüklerimiz,
Güzel sabrın sonu selâmettir,
Selâm içinde vardığım yer cennettir.

Cennetin senin yansıyan hâlindir.
Hâllerde vardır burukluk, sevinç, keder, gam...
Vardır hâllerde derbedêr eden vuslat.
Hasret vardır en nihâyetinde.

Hasretsiz ömür olur mu?
Hasretsiz gurbet yaşanır mı?
Bir sormalı.
Bir ayağı çukurda olmalı.

Hayat dertsiz yaşanır mı Ömrüm?
Zorluk olmadan sefâ sürülür mü?
Biliyorum, özlem kokusu sarar her yeri.
Biliyorum, için daralır sığmaz nefesin.

Kalbin sıçrar bir vakit arkasız,
Ve sen gelirsin her vakit aralıksız...