ASPARAGAS MAVİ

Bu gece seninle uyuyacağım. İtiraz istemem seni yaralarından sımsıkı saracağım. Üşümeyeceksin sana masallar anlatacağım. Beni sevmediğin her günü teninden sıyırıp bir şiir ile atacağım. Namusum sayacağım günahların var diyorum beni anlıyor musun kadın! Ben o geberesi erkeklik gururumu ayaklarımın altına alacağım. Başımla beraber günahların diyorum hatunum senin yaralarına pansuman olmak ne haddime onları kendi yaram sayacağım.
Biliyorsun ne çok sevmediğini söylediler beni. Sen de adındaki kalabalıklar kadar iyi biliyorsun bu boktan söylenceyi. Biliyorsun bunlar asılsız iddialardı. Yani şizofrengim siyah filan değildi. Rengi maviye, göğe, denize çalan apaçık bir deliydim ben. Böyle mi düşünüyorsun sen de sahiden? Tamam lafı uzatacak değilim zaten. Anlayacağın o ki ben bu iddiaları asılsız buluyorum. Asparagas tüm bu olanlar seni çok seviyorum.
Yahu tenine ilikliyorum ya her gece dudaklarımı ne olur yalanlama! Onca ağrılı, sancılı, çığlık çığlığa hatta kan revan sevişmelerimizin hatırına...

Kırmızı rujunu çatlak dudaklarına sürerken kadın,
Taşırdığı kısmı sildi sakince eliyle
Ve 'hayat' dedi, bir palyaçodur.
“Büyük bir gürültü ile yüzüne bir korku patlatır.”
Sonra ojesi çıkmış tırnakları ile bir sigara yaktı,
Hakkı vardı.

Özlem Ayşe Çiçek